| Εκτύπωση | Με τον Κωστάκη Αντωνίου
Μόλις άκουσαν κάποιοι, ότι υπάρχουν ενθαρρυντικές ενδείξεις στο θέμα της παροχής δανείου από τη Ρωσία, άρχισαν να... βγάζουν σπυράκια. Ξύπνησε μέσα τους το σύνδρομο του... κομμουνιστικού κινδύνου, χωρίς... κομμουνισμό. «Παναγία μου», αναφώνησαν, «η Ρωσία θα μας ''δέσει'' με πολιτικές δεσμεύσεις». «Θεέ μου, η Ρωσία πάει να μας φάει τα οικόπεδα με το φυσικό αέριο», ψιθύρισαν άλλοι. «Αποστόλε Ανδρέα μου, τι θα πουν οι Ευρωπαίοι, που δεν απευθυνόμαστε κοντά τους; Θα μας εκδικηθούν...», κασσανδρολόγησαν τρίτοι. Άκουσα καθηγητή να διατείνεται, σε συζήτηση, ότι «η Ρωσία, ως μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, μπορεί να μας εκβιάζει».
Δεν άκουσε ο κύριος καθηγητής πως αν αποφύγαμε τα χειρότερα και αν ανακόψαμε πολλές παγίδες Αμερικανών και Ευρωπαίων στο εθνικό θέμα, αυτό οφείλεται στη Ρωσία, στη Γαλλία και στην Κίνα. Δεν άκουσε επίσης πως, αν δεν πέρασε η εισήγηση Κόφι Ανάν στην έκθεση που ετοίμασε, μετά την απόρριψη του σχεδίου Ανάν, για άρση της δήθεν απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων και έναρξη απευθείας πτήσεων προς τα κατεχόμενα, οφείλεται στην αντίδραση της Ρωσίας.
Κανένας από όλους αυτούς τους αγκυλωμένους δεν γνωρίζει, ή υποκρίνεται πως δεν γνωρίζει, ότι, αν η οικονομία μας στέκει ακόμη όρθια, οφείλεται εν μέρει στις ρωσικές καταθέσεις και αν μιλούμε για τουρισμό, υπάρχει χάρη στους Ρώσους τουρίστες.
Ας σοβαρευτούμε. Προτού αρχίσουμε να μοιρολογούμε για την ρωσική «απειλή», ας περιμένουμε να δούμε αν καρποφορήσουν τελικά οι προσπάθειες για την εξασφάλιση του ρωσικού δανείου. Και η απειλή δεν προέρχεται από το «χρώμα» που έχει το δάνειο, ούτε από τη χώρα προέλευσής του, αλλά κυρίως από το πώς θα το διαχειριστούμε, αν και όταν το πάρουμε, και κάτω από ποιους όρους το πήραμε.
Αν, για παράδειγμα, η κυβέρνηση επαναπαυθεί σε εξασφάλιση ενός δανείου, είτε από τη Ρωσία ή τον Μηχανισμο Στήριξης, και το διαχειριστεί με τη συνήθη φιλοσοφία, «τώρα έχουμε λεφτά να περάσουμε», και δεν εγκύψει με σοβαρότητα για να λύσει τα διαρθρωτικά προβλήματα της οικονομίας, αλλά τα μετακυλίσει σε βάθος χρόνου και στην επόμενη κυβέρνηση, τότε, με τέτοια νοοτροπία, το θησαυροφυλάκιο των Ηνωμένων Πολιτειών να μας χαρίσουν, δεν θα μας φτάσει.
Ο αλόγιστος δανεισμός και η αλόγιστη διαχείριση των χρημάτων και η διάθεσή τους για να κλείσουν μαύρες τρύπες -που δεν κλείνουν- και γενικά η μη αξιοποίησή τους για αναπτυξιακούς σκοπούς, δεν οδηγεί πουθενά, εκτός σε νέα -χειρότερα- οικονομικά αδιέξοδα και τελικώς σε χρεοκοπία.
Πρώτο μέλημα της κυβέρνησης πρέπει να είναι η αποφασιστική αντιμετώπιση των διαρθρωτικών προβλημάτων και να κινηθεί ο μηχανισμός ανάπτυξης. Και, επιπλέον, να κατανοήσει η κυβέρνηση ότι το θέμα της οικονομίας είναι εθνικό, και ως εθνικό πρέπει να αντιμετωπισθεί συλλογικά. Έχει δίκαιο ο Νίκος Αναστασιάδης, όταν λέγει ότι οι ώμοι ενός, δεν μπορούν να κρατήσουν το βάρος και ζητεί σύγκληση ευρείας σύσκεψης για την αναζήτηση και εφαρμογή συναινετικών μέτρων.
Έχει κάθε δικαίωμα ο Υπουργός Οικονομικών να διαβουλεύεται και να ενημερώνει το κυβερνών κόμμα και να συναποφασίζουν για τα μέτρα. Αλλά, παράλληλα με τις διαβουλεύσεις και την ενημέρωση του κυβερνώντος κόμματος, οφείλει να επιδιώξει ευρύτερη συναίνεση και συνεργασία με τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Πρωτίστως, όμως, πρέπει να συνεννοηθεί μεταξύ της η κυβέρνηση, ώστε να μην παρατηρείται η ασυνεννοησία και οι διαφωνίες Υπουργού Οικονομικών-Προέδρου Δημοκρατίας-ΑΚΕΛ, ασυνεννοησία και διχογνωμία που οδηγεί σε αναβλητικότητα και σε τακτική να συντηρούνται προβλήματα μέχρι να καταστούν πολυπλοκότερα και να οδηγηθούν σε έκρηξη.
Αυτές είναι οι προτεραιότητες που χρειάζονται άμεση αντιμετώπιση, αντί η μεν κυβέρνηση να αναβάλλει, κάποια κόμματα της αντιπολίτευσης να παρεμβάλλουν εμπόδια και κάποιοι άλλοι να παθαίνουν αλλεργικό σοκ όταν ακούν ρωσικό δάνειο... ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου