Τη στιγμή που οι Πέρσες υπό την ηγεσία του Ξέρξη Α' εισέβαλλαν στην Ελλάδα με όλους τους υποτελείς βάρβαρους της Ασίας και της Αφρικής να κατακλύζουν το ιερό χώμα και πέλαγος οι Έλληνες έτρεξαν να αντιμετωπίσουν και να πετάξουν στην Ασία τους 'χρυσοφόρους Μήδους'. Το 480 π.χ. συγκλήθηκε συνέδριο και μια αντιπροσωπεία των Ελλήνων πρότεινε να στηθεί άμυνα στα στενά των Τεμπών, όμως ύστερα από την υποταγή των Θεσσαλών αποφάσισαν να κλείσουν το στενό των Θερμοπυλών. Παράλληλα ο Ελληνικός στόλος υπό την ηγεσία των Θεμιστοκλή, Ευρυβιάδη και Αδείμαντο θα κάλυπτε τα νώτα από το Αρτεμίσιο.
Και ενώ οι πολυπολιτισμικές ορδές κατευθύνονταν προς το Νότο( τέλη Ιουλίου, αρχές Αυγούστου) οι Έλληνες είχαν ήδη λάβει τις θέσεις που έπρεπε να κρατήσουν μέχρις εσχάτων. Τα 280 Ελληνικά πλοία- κυρίως από Αθήνα, Κόρινθο, Αίγινα, Χαλκίδα ,Σπάρτη, Μέγαρα , Σικύωνα - είχαν να αντιμετωπίσουν 1.207 Περσικά -Φοινίκη, Αίγυπτο, Παμφυλία, Κιλικία ,Καρία, Κύπρο και αρκετά απρόθυμα πληρώματα των νικημένων Ελλήνων της Ιωνίας- . Αρχικά 3 Ελληνικά πλοία με σκοπό να πληροφορήσουν την άφιξη του εχθρικού στόλου συγκρούστηκαν με δέκα εχθρικά, τα 2 καταστράφηκαν και το τρίτο υποχώρησε. Ο Ελληνικός στόλος τότε για να μην εγκλωβιστεί από πιθανή κυκλωτική κίνηση κατέπλευσε προς Χαλκίδα . Εν τω μεταξύ ο Περσικός στόλος-με αρχηγούς την Αρτεμισία Α' και τον Αχαιμένη- που έφτασε στο Αρτεμίσιο κατάλαβε ότι δεν ήταν καλοδεχούμενος στην Ελλάδα ούτε από τα στοιχεία της Φύσης καθώς μια καταιγίδα ξέσπασε και κατέστρεψε το ένα τρίτο των πλοίων . Με αναπτερωμένο ηθικό οι Έλληνες μετά από σπονδή στον Ποσειδώνα διέλυσαν 15 πλοία στον αγκυροβολημένο απέναντι από το Αρτεμίσιο ( στη σημερινή Άβυσσο ) Μηδικό στόλο. Την ίδια μέρα ο Ίωνας λιποτάκτης των Περσών Σκυλλίης Σκιωναίος ενημέρωσε ότι οι Πέρσες έστειλαν 200 πλοία γύρω από την Εύβοια να κυκλώσουν τους Έλληνες . Με παρότρυνση του Θεμιστοκλή οι Έλληνες επιχείρησαν μια δοκιμαστική επίθεση το επόμενο απόγευμα ,και οι Πέρσες σίγουροι για νίκη λόγω αριθμητικής υπεροχής τους συνάντησαν. Όμως ο άριστος συντονισμός των Ελληνικών τριηρών που σχημάτισαν κύκλο με τα έμβολα προς τα έξω και η ατσάλινη πειθαρχία έστεψαν την Ελληνική νίκη καθώς 30 πλοία των Περσών ήταν στον πάτο της θάλασσας ενώ ο Αντίδωρος του Λήμνου αυτομόλησε στους Έλληνες. Εκείνη τη νύχτα ξέσπασε ακόμα μια καταιγίδα που κατέστρεψε πολλά περσικά πλοία που θα έκαναν την κυκλωτική κίνηση και τα ανάγκασε να αγκυροβολήσουν στα Κοίλα Ευβοίας ενώ οι Έλληνες ενισχύθηκαν με άλλα 53 πλοία που είχαν ως εφεδρεία στην Αττική. Την επόμενη μέρα ο Ελληνικός στόλος βρήκε την ευκαιρία και επιτέθηκε στα πλοία των Κιλίκων που ήταν στη εξωτερική πλευρά του όρμου και κατέστρεψαν μερικά από αυτά χωρίς να καταδιωχθούν λόγω της προχωρημένης ώρας. Πλέον και οι δύο στόλοι ήταν έτοιμοι για την τελική σύγκρουση. Οι Έλληνες παρέμειναν στο Αρτεμίσιο για να εκμεταλλευτούν την στενότητα του χώρου και οι δύο στόλοι παρατάχθηκαν ημικυκλικά με τους Πέρσες να προσπαθούν να παρασύρουν τους Έλληνες στα ανοιχτά και οι Έλληνες να προσπαθούν να κρατήσουν τη συνοχή τους και τα άκρα τους για να αποφύγουν την κύκλωση. Η σύγκρουση ήταν ιδιαίτερα σκληρή . Οι μεν Πέρσες προσπαθούσαν να αναστηλώσουν το γοητρό τους οι δε Έλληνες αντιλαμβανόμενοι τον τιτάνιο αγώνα στις Θερμοπύλες πολεμούσαν λυσσαλέα. Τα μισά αθηναϊκά πλοία είχαν φθορές και 5 αιχμαλωτίστηκαν από αιγυπτιακά πλοία των εχθρών. Στον αντίποδα οι Πέρσες υπέστησαν πάλι βαριές απώλειες κατόρθωσαν όμως να διατηρήσουν την παράταξή τους και να μην διαλυθούν. Ουσιαστικά κερδισμένοι μετά από αυτήν την αιματηρή ισοπαλία ήταν οι Έλληνες που εμπόδισαν την είσοδο των εχθρών στον Μαλιακό κόλπο.
Μετά τη ναυμαχία έφτασε μια τριακόντορος με τον Αθηναίο Αβρώνιχο ο οποίος έφερε την είδηση του θανάτου του Λεωνίδα και κατάληψης των Θερμοπυλών. Έτσι χωρίς λόγο παραμονής πλέον αποχώρησαν. Είχαν καταφέρει μαζί με την εύνοια των 'Θεών' ,τις καταιγίδες και την άρτια πολεμική τους να διαλύσουν τα μισά περίπου πλοία των Περσών γεγονός που μετέβαλε πολύ την αναλογία δυνάμεων πριν την τρομερή σύγκρουση στη Σαλαμίνα . Στα νερά του Αρτεμισίου δεν κρίθηκε η ελευθερία των Ελλήνων αλλά παγιώθηκε η Ελληνική ανωτερότητα στο ναυτικό τομέα-κάτι που ισχύει ακόμα και σήμερα- και άνοιξε ο δρόμος για την επική νίκη στη Σαλαμίνα.
Αντεπίθεση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου