Mετά τα γεγονότα της Τετάρτης, αλλά και τα όσα επακολούθησαν αυτών στα ΜΜΕ, στο μυαλό μου κυριαρχεί ένα δίλημμα. Η χώρα μας, η Ελλάδα, στην οποία γεννήθηκα και μεγάλωσα, έχει μπει εδώ και μήνες στο επίκεντρο του παγκοσμίου ενδιαφέροντος.
Βρισκόμαστε στο επίκεντρο της παγκόσμιας αναστάτωσης, που ξεκίνησε με την οικονομική κρίση του 2008. Αυτό είναι το δεδομένο. Όλα αυτά, τα οποία επικαλούμαστε, οι ελληνικές παράμετροι, η διαφθορά, η αδιαφορία, η κομματοκρατία, είναι σαφώς παράγοντες, οι οποίοι συνέβαλαν στο να γιγαντωθεί στην χώρα μας η κρίση, την οποία αντιμετώπισε στο όνομα της παγκοσμιοποίησης και της «ελεύθερης διακίνησης του κεφαλαίου» όλη η υφήλιος.
Δεν είναι όμως αυτά η γενεσιουργός αιτία της κρίσης. Όσο και να προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο, δεν οφείλεται η κατάρρευση της Lehman Brothers και της AIG (αμερικανική τράπεζα και ασφαλιστική) στο ότι οι Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι είναι κατά τι υπεράριθμοι. Δεν οφείλεται η κατάρρευση ενός συστήματος που παρήγαγε «φανταστικό χρήμα» (τοξικά ομόλογα) στο ότι κάποιοι πολιτικοί στην Ελλάδα έπαιρναν μίζες. Οι ελληνικές παράμετροι λειτούργησαν - ναι - σαν πολλαπλασιαστές ή μάλλον επιταχυντές της οικονομικής κρίσης στην χώρα μας. Δεν την προκάλεσαν αυτοί όμως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου