Η κοροϊδία με το casus belli

http://www.paron.gr/v3/new.php?id=60027&colid=&catid=42&dt=2010-10-17%200:0:0 Ζητούν οι Τούρκοι να απαρνηθούμε κυριαρχικά μας δικαιώματα για να το άρουν!

Σελίδες: 1

Με αφορμή τη συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα στην «Καθημερινή» ο κ. Ιμπραήμ Καλίν, σύμβουλος του πρωθυπουργού της Τουρκίας κ. Ερντογάν, ότι η Άγκυρα θα συναινούσε στην άρση του casus belli, αν ταυτόχρονα η Αθήνα αναιρούσε τη σχετική απόφαση της Βουλής των Ελλήνων περί επέκτασης των χωρικών υδάτων σε 12 ναυτικά μίλια, υπενθυμίζουμε:

Κατά το άρθρο 3 της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, που κωδικοποιεί προϋπάρχον εθιμικό δίκαιο, σαφώς προκύπτει ότι η χώρα μας δικαιούται να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ. Η Ελλάδα έχει ήδη δηλώσει ότι ο χρόνος και ο τρόπος της άσκησης του δικαιώματος επέκτασης της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης μέχρι 12 ν.μ. μπορεί να πραγματοποιηθεί σε οποιονδήποτε χρόνο εκείνη κρίνει σκόπιμο. Σχετική μάλιστα πρόνοια σαφώς αναφέρεται στο άρθρο 2 του νόμου 2321/1995, με τον οποίο η χώρα μας κύρωσε τη σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας. Τον Ιούνιο του 1995, λίγες μέρες αφού η χώρα μας κύρωσε τη σύμβαση, η τουρκική εθνοσυνέλευση εξουσιοδότησε με απόφασή της την τουρκική κυβέρνηση να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα χωρίς εξαιρέσεις, δηλαδή συμπεριλαμβανομένων και των στρατιωτικών, σε περίπτωση που η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα πέραν των 6 ναυτικών μιλίων. Συγκεκριμένα, από τις δύο αυτές αποφάσεις αβίαστα προκύπτει ότι η Ελλάδα ασκούσα κυριαρχικό της δικαίωμα, που απορρέει από το Διεθνές Δίκαιο, δικαιούται ανά πάσα στιγμή να επεκτείνει στα 12 ν.μ. την αιγιαλίτιδά της ζώνη. Αντίθετα, η στάση της τουρκικής εθνοσυνέλευσης, εκτός του ότι συνιστά κατάφωρη παραβίαση των κανόνων Διεθνούς Δικαίου, παραβιάζει και το άρθρο 2 παρ. 4 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, που απαγορεύει στα κράτη μέλη του απειλή ή χρήση βίας στις διεθνείς σχέσεις. Εύλογα λοιπόν θέτουμε τα ερωτήματα. Πώς είναι δυνατόν να απαιτεί η τουρκική πλευρά την παραίτηση της χώρας μας από νόμιμο κυριαρχικό της δικαίωμα, προκειμένου η Άγκυρα να παραιτηθεί από μια παράνομη και καταδικαστέα από το Διεθνές Δίκαιο πράξη; Ποια λογική επιτρέπει στην Τουρκία να ενεργεί έτσι; Ποια άραγε είναι η πορεία των 47 γύρων μέχρι σήμερα των διερευνητικών συνομιλιών για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, όταν η Άγκυρα μας... απαγορεύει (!) να επαναοριοθετήσουμε, απόλυτα νόμιμα, τη δική μας αιγιαλίτιδα ζώνη; Ελπίζουμε κάποιος να υπενθυμίσει όλα αυτά, στις 22 Οκτωβρίου, στον πρωθυπουργό της Τουρκίας που θα έρθει στην Αθήνα για να συμμετάσχει στις εργασίες της Μεσογειακής Συνόδου για το Περιβάλλον. ΥΓ.: Αυτά για εκείνους τους αφελείς που ζουν με αυταπάτες και έτρεξαν να πανηγυρίσουν για τη δήλωση του Νταβούτογλου ότι θα άρουν το casus belli και να πουν τι καλός που είναι. Τίποτε δεν παίρνουν πίσω οι Τούρκοι, αν δεν πάρουν ανταλλάγματα. Κι εδώ αυτό που μας ζητούν είναι να αρνηθούμε κομμάτι της κυριαρχίας μας...