Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

Οι εμπράκτως ασεβούντες στο ΟΧΙ


| Εκτύπωση  Με τον Σάββα Ιακωβίδη

Όλοι οι πολιτικοί ηγέτες ασεβούν προσβλητικά προς τη μόνη δημοκρατικά και ελεύθερα εκφρασθείσα ετυμηγορία του λαού

Οι πολίτες αυτού του τόπου δεν είναι αγέλη αμνοεριφίων για να τα σελαγίζουν ή να τα μαντρίζουν οι πολιτικάντηδες των κομματικών μαντριών. Γι’ αυτό οφείλουν να σέβονται τη νοημοσύνη και την ανοχή τους. Με αφορμή την αρξάμενη προεκλογική εκστρατεία, ένα από τα κύρια ζητήματα αντιπαλότητας και διακύβευμα είναι το σχέδιο Ανάν και το σωτήριο ΟΧΙ, που η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων αντέταξε σε αυτό. Προχθές Παρασκευή, στο ΡΙΚ και από τον εκλεκτό συνάδελφο Γιαννάκη Νικολάου και σήμερα στη «Σ» και από τον εξίσου εκλεκτό συνάδελφο, Μιχ. Παπαδόπουλο, ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ Ν. Αναστασιάδης ρωτήθηκε και για το σχέδιο Ανάν. Όπως είναι γνωστό, υπήρξε εκ των διαπρυσίων κηρύκων του σχεδίου σε βαθμό εκβιασμού και εκφοβισμού. Κανείς δεν λησμονεί όσα επέσειε υπό μορφήν τρομακτικού μπαμπούλα ότι αν απορρίπταμε το σχέδιο, στρατιές Τούρκων θα κατέκλυζαν τις ελεύθερες περιοχές για να διεκδικήσουν περιουσίες και δικαιώματα. Ούτε λησμονεί κανείς συνέντευξή του στα αθηναϊκά «Νέα», λίγες μόνο μέρες μετά το δημοψήφισμα, διά της οποίας προανήγγελλε χαιρέκακα ότι το σχέδιο Ανάν θα επανερχόταν και θα υποχρεωνόμασταν να το ψηφίσουμε.
Ρωτήθηκε, λοιπόν, ξανά γιατί δεν αναμέλπει ένα mea culpa για την υποστήριξή του στο σχέδιο και ο Ν. Αναστασιάδης, για πολλοστή φορά, πρόσβαλε βάναυσα το 76% του κυπριακού Ελληνισμού. Διερωτήθηκε γιατί να παραδεχτεί ότι έκανε λάθος, αφού το σχέδιο δεν εφαρμόστηκε ώστε να διαπιστώσουμε αν ήταν καλό ή όχι. Κατά την άποψή μας, αυτή η κατ’ επανάληψιν διατυπωθείσα δήλωση Αναστασιάδη συνιστά τη χειρότερη προσβολή προς όλους όσοι καταψήφισαν στο σχέδιο. Τι υποβάλλει; Πρώτον, ότι όσοι το απέρριψαν δεν ήξεραν ή δεν κατάλαβαν τι πραγματικά προνοούσε. Δεύτερον, όλες οι αναλύσεις που έγιναν από πανεπιστημιακούς (όπως, π.χ. οι καθηγητές Ήφαιστος, Χρυσόγονος, Γιαλλουρίδης κ.ά.) ή από συνταγματολόγους, Έλληνες και ξένους, για το ολέθριο του σχεδίου, είναι… σκάρτες ή παραπλανητικές. Τρίτον, εξ αυτών συνεπάγεται ότι έπρεπε να υιοθετήσουμε το σχέδιο για να δούμε αν οι πρόνοιές του μπορούσαν να εφαρμοστούν ή όχι. Τέταρτον, ο Ν. Αναστασιάδης αφήνει ευκρινώς να νοηθεί ότι δεν έκανε λάθος, που υποστήριξε ασμένως το σχέδιο!
Λέγει, όμως, και δύο άλλα τινά. Πρώτον, ότι δεν πρέπει να έρθει ένα σχέδιο λύσης, που να έχει την ίδια τύχη με το Ανάν, διότι τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά. Ο ίδιος μέχρι σήμερα είναι νεφελώδης επ’ αυτού. Όταν ερωτάται, απαντά ότι η λύση πρέπει να ικανοποιεί τις εύλογες ανησυχίες των Ελλήνων. Ποιες είναι αυτές; Γιατί δεν τις κατονομάζει; Δεύτερον, σταθερά λέγει ότι η ετυμηγορία του λαού στο δημοψήφισμα είναι έμπρακτα σεβαστή. Πρόκειται για πρωτοφανή εμπαιγμό, όχι μόνο από τον Αναστασιάδη αλλά συλλήβδην απ’ όλη την πολιτική ηγεσία. Πρώτος ήρξατο χειρών αδίκων ο μ. Τάσσος που, ενώ ο λαός τού εμπιστεύθηκε το πανίσχυρο 76%, το αχρήστευσε, δηλώνοντας μετά την επιστροφή του από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, το 2004, ότι, «όσοι νομίζουν ότι το σχέδιο Ανάν είναι νεκρό, είναι εκτός πραγματικότητας»! Δεύτερος ήταν ο Δ. Χριστόφιας, που, υπό την πίεση των πατριωτών ΑΚΕΛικών, ψήφισε «όχι» για να τσιμεντώσει το «ναι». Εδώ και τέσσερα χρόνια, στις συνομιλίες συζητά στη βάση προνοιών του σχεδίου Ανάν. Τρίτος, ο Ν. Αναστασιάδης που για δύο χρόνια στήριξε την ορθή (Αναν-ική) πορεία Χριστόφια στις συνομιλίες. Και οι υπόλοιποι ηγέτες δεν υστερούν, αφού εμμένουν στην τουρκογενή διζωνική, που διά του ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν, οι πολίτες την απέρριψαν. Να μην αναφερθούμε στην κωμικότητα περί του «σωστού περιεχομένου» της. Να μη θυμηθούμε την αστειότητα του Ανάν-πεντέμισι. Να μην καγχάσουμε για την ονοματολογία της λύσης.
Καθαρές κουβέντες προς όλους: Το σχέδιο Ανάν ήταν η αποτύπωση των ολέθριων υποχωρήσεων όλων των Προέδρων και συνομιλητών της ελληνικής πλευράς στις συνομιλίες, από το 1977 μέχρι το 2004. Στο προοίμιο του σχεδίου αναφερόταν ρητά ότι αν η μία εκ των δύο πλευρών το απορρίψει, αυτό είναι άκυρο. Το 76% του κυπριακού Ελληνισμού, κατανοώντας καλύτερα από τους ανεπαρκείς ηγέτες του, τους κινδύνους που ελλόχευαν για τη βιολογική, εθνική και κυρίως κρατική και πολιτειακή επιβίωσή του, από αυτό το ρατσιστικό, σοβινιστικό, αντιδημοκρατικό και διεθνοφασιστικό κατασκεύασμα, που παραβίαζε τον νομικό, συνταγματικό και πολιτικό πολιτισμό, το απέρριψε. Διέσωσε την Κυπριακή Δημοκρατία, που οι πολιτικάντηδές μας ήθελαν να παραδώσουν αύτανδρη υπό διπλή κατοχή, τουρκική και βρετανική. Ιδού, λοιπόν, η τραγωδία μας: Όλοι οι πολιτικοί ηγέτες ασεβούν εμπράκτως και προσβλητικά προς τη μόνη δημοκρατικά και ελεύθερα εκφρασθείσα ετυμηγορία του λαού. Και έχουν το θράσος να θέλουν να τους ανεχόμαστε και να τους ψηφίζουμε!ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: