Σάββατο 2 Ιουνίου 2012

Τα σήματα κινδύνου των Βρυξελλών και οι κωφοί της Λευκωσίας…


| Με τον Σάββα Ιακωβίδη

Η κυβέρνηση Χριστόφια χρειάζεται επειγόντως… γιατρό! Πάσχει από χρόνια κώφωση! Πώς να εξηγηθεί διαφορετικά η χλιαρή αντίδρασή της στις συχνές προειδοποιήσεις των Βρυξελλών; Όσα ο Επίτροπος, αρμόδιος για θέματα Οικονομίας και Νομισματικής Πολιτικής, Όλι Ρεν, δήλωσε προχθές, τα περισσότερα δεν είναι νέα. Είναι εκκλήσεις της ΕΕ, που ηχούν σε κυβερνητικά και Χριστόφεια ώτα, μη ακούοντα. Τα προβλήματα του τραπεζικού τομέα είναι γνωστά. Η έκθεσή του στα ελληνικά ομόλογα και στην ελληνική οικονομία οδήγησαν στη σημερινή θλιβερή κατάσταση. Όμως, ο τραπεζικός τομέας είναι μόνον η μία από τις πολλές πτυχές της οικονομικής δυσπραγίας. Το δημοσιονομικό έλλειμμα, η ανεργία, η φοροδιαφυγή, το Μαρί, η καταστροφική οικονομική πολιτική του δίδυμου Χριστόφια - Σταυράκη, το σπάταλο κράτος, το πρόβλημα με τις συντάξεις, το ΤΚΑ, κτλ., όλα αυτά και πολλά άλλα ζητήματα συναποτελούν ένα εκρηκτικό μείγμα, που η Κυβέρνηση δεν θέλησε να αντιμετωπίσει. Έγκαιρα και αποφασιστικά. Σήμα της πολιτικής της είναι η αναβλητικότητα.
Η ΕΕ ζητά επιπρόσθετα μέτρα για την αντιμετώπιση του υπερβολικού ελλείμματος εντός του 2012. Ακόμα… ψήνονται. Γιατί; Όταν ακούμε τον Πρόεδρο να λέγει: «Η Κυβέρνηση δεν πρόκειται να φορτώσει τα προβλήματα, που δημιούργησαν οι τράπεζες και η συσσώρευση κεφαλαίου, στους ώμους των εργαζομένων, των νέων και των συνταξιούχων», πώς να αντιδράσουμε; Να γελάσουμε πικρά; Να οργιστούμε; Ή να προσπεράσουμε τον αφόρητο εμπαιγμό; Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η ΕΕ, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το ΔΝΤ, διεθνούς κύρους εμπειρογνώμονες, ο πρώην Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας, ο νομπελίστας μας, Χρ. Πισσαρίδης, οικονομολόγοι, όλα τα κόμματα, πλην ΑΚΕΛ, υπέβαλλαν στον Πρόεδρο όσα σήμερα, ξανά, ο Ρεν υποδεικνύει, με την αίσθηση του κατεπείγοντος, στη Λευκωσία. Τι ζητά η ΕΕ; Ζητά όπως η Κύπρος συμμορφωθεί, επιτέλους, με τη λήψη μέτρων.
Ποια είναι αυτά; Είναι η αντιμετώπιση του υπερβολικού ελλείμματος. Η βελτίωση της φοροσυλλεκτικότητας. Ρωτάμε ξανά: Γιατί Κυβέρνηση και Βουλή δεν ενισχύουν το ΤΕΠ… προχτές; Γιατί το κρατούν αποδυναμωμένο στον αγώνα του να καταπολεμήσει τη φοροδιαφυγή; Γιατί δεν ενισχύεται η εποπτεία των συνεργατικών πιστωτικών ιδρυμάτων; Η ΕΕ ζητά μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος σε συνάρτηση προς την αύξηση του ορίου αφυπηρέτησης, ώστε να συνάδει με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής. Το ΑΚΕΛ ωρύεται! Αρνείται! Αγνοεί την ΕΕ! Ζητείται η ολοκλήρωση ενός σχεδίου υγείας, η αντιμετώπιση της ανεργίας, η βελτίωση της επιχειρηματικότητας, η μεταρρύθμιση της ΑΤΑ. Πόσα χρόνια ακούμε τα ίδια και τα ίδια; Πόσες φορές η ΕΕ ζήτησε επιτακτικά όπως τα πιο πάνω προωθηθούν τάχιστα προς υλοποίηση; Γιατί η Κυβέρνηση δεν ανταποκρίνεται έγκαιρα και υπεύθυνα;
Διότι πρώτα μετρά το πολιτικό, κομματικό και, τώρα, το προεκλογικό κόστος. Ύστερα μετρά τις επιπτώσεις στην εικόνα της λαϊκής, τάχα, Κυβέρνησης που, δήθεν, ενδιαφέρεται για τον απλό άνθρωπο. Το ευρύτερο και διαρκέστερο συμφέρον του τόπου είναι παρωνυχίδα. Πριν από λίγες ημέρες ο Πρόεδρος διαβεβαίωνε ότι γίνονται προσπάθειες να μην οδηγηθούμε στον Μηχανισμό Στήριξης. Η αναδοχή της Λαϊκής από την Κυβέρνηση, με τη στήριξη της Βουλής, και δηλώσεις Σιαρλή - Δημητριάδη επιβεβαιώνουν ότι οδηγούμαστε ολοταχώς στον Μηχανισμό. Πρόεδρος, Κυβέρνηση και ΑΚΕΛ ευθύνονται τα μέγιστα για τον όλεθρο της οικονομίας. Προτάσσουν την ιδεολογία τους, το συμφέρον του κόμματος, την εικόνα τους και ύστερα τον τόπο. Ούτε ακούν τις Βρυξέλλες ούτε συνειδητοποιούν τους φοβερούς κινδύνους. Προετοιμάζουν, για τον διάδοχό τους, καμένη γη. Κυριολεκτικά!                                                                                              ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: