Κυριακή 5 Απριλίου 2020

H Βρετανία το 1974 συμμάχησε με την Τουρκία για τις δύο εισβολές- για να αλλάξει το στάτους της Κυπριακής Δημοκρατίας



Στις 24 Μαρτίου 2020 δημοσιεύθηκε ένα άρθρο του Αναπληρωτή καθηγητή στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου κ. Γεώργιου Α. Καζαμία με τίτλο «Η Βρετανία και η εισβολή στην Κύπρο».

(www.kathimerini.gr )
Είναι καταρχήν εκπληκτικό το γεγονός ότι εν καιρώ τραγικών γεγονότων που πλήττουν θανατηφόρα παγκόσμια την ανθρωπότητα με τον ιό Covid-19, περιλαμβανομένης και της Κύπρου, εμφανίζονται κάποια άρθρα «ιστορικά» όπως το συγκεκριμένο που κατά την ταπεινή μου γνώμη και γνώση, εν ολίγοις ουσιαστικά τείνει να αθωώσει την ένοχη και ηθικο-αυτουργική στάση του Ηνωμένου Βασιλείου. Και συγκεκριμένα τους κυβερνώντες της τότε Εργατικής Κυβέρνησης Harold Wilson Πρωθυπουργού και James Callaghan Υπουργού Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας.
Η τουρκική εισβολή όντως δεν ήταν απροσδόκητη για τη Βρετανία, εφόσον ήταν η βρετανική κυβέρνηση που έδωσε το πράσινο φως στη Τουρκία να εισβάλει. Δεχόμενη την τουρκική θέση ότι έπρεπε να αλλάξει το στάτους της Κυπριακής Δημοκρατίας σε δύο ομόσπονδα κράτη και ότι η συνταγματική τάξη είχε καταρρεύσει από το 1963. (Ομολογία James Callaghan στην Μικτή Κοινοβουλευτική Επιτροπή του βρετανικού Κοινοβουλίου αρχές του 1976). Αυτό δεν αναφέρεται στο εν λόγω άρθρο.
Στις 17 Ιουλίου 1974 όταν ο Τούρκος Πρωθυπουργός της εισβολής, B. Ecevit έφθασε στο Λονδίνο με την πολιτική και στρατιωτική του κουστωδία για να συνεννοηθούν για την εισβολή – που η Βρετανία ΓΝΩΡΙΖΕ εξ των προτέρων ότι θα λάμβανε χώρα – η Βρετανία απλά αρνήθηκε να εισβάλουν μαζί (Βρετανία/Τουρκία) για τα δικά της συμφέροντα, σε σχέση με τις βάσεις της στο νησί κτλ. Αλλά η άρνησή της, όπως να μην γίνει τουρκική χρήση των βάσεων, οφειλόταν στα ίδια συμφέροντά της και όχι γιατί δεν υποστήριξε την επιχείρηση εισβολής. Απλά το κόλπο ήταν ΝΑ ΜΗΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕ. Η ενοχή της, αποκαλύπτεται και στο ίδιο το πρακτικό της συνάντησης της 17ης Ιουλίου 1974 στην οποία αναφέρεται ο συγγραφέας. Στο ίδιο πρακτικό καταγράφεται ότι η Βρετανία υποσχέθηκε στον Τούρκο Πρωθυπουργό, εφόσον δεν μπορούσαν να εισβάλουν μαζί, να βοηθήσει την Τουρκία εμποδίζοντας οποιαδήποτε βοήθεια από την Ελλάδα για να μπορέσει να εκτελέσει το έγκλημά της η Τουρκία. Αυτό του το υποσχέθηκαν ότι μπορούσαν να το κάνουν! Την ίδια ημέρα συνάντηση με τον βρετανό Πρωθυπουργό και ξεχωριστή με τον Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας είχε και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος. Στην ακρίβεια ο Μακάριος τους είδε πριν τον Ecevit. Ο βρετανός Πρωθυπουργός προετοίμασε το έδαφος για την Τουρκία όταν έβαλε λόγια στο στόμα του Αρχιεπισκόπου, ότι όσα του εξιστορούσε ήταν σαν να έκανε εισβολή η Ελλάδα στην Κύπρο. Με τα οποία ο τελευταίος συμφώνησε, με αποτέλεσμα να μιλήσει στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ (19.7.1974) και στη ομιλία του να αναφερθεί εφτά φορές στην Ελλάδα ως εισβολέα. Πράγμα που ενίσχυε τη θέση των Τούρκων… (βιβλίο Κώστα Χατζηκωστή «Πέντε προεδρικά πορτραίτα» και της γράφουσας « Διζωνική v Δημοκρατία»).
Ο Ecevit την ίδια μέρα της συνάντησής τους στο 10 Downing Street (17 Ιουλίου 1974) που διήρκεσε μέχρι μετά τα μεσάνυχτα μετά δείπνου, όχι μόνο εξασφάλισε το πράσινο φως για τα σχέδια εισβολής του, αλλά τους είπε και μέχρι που θα έφτανε η γραμμή ΑΤΤΙΛΑ!! Αυτό μας το αποκάλυψε η διπλωμάτης μ. Ann Warburton αιωνία της η μνήμη.                                                                                                                                                                     ΓΙΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΑΤΗΣΤΕ    ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια: