| Εκτύπωση | 20/01/2012 | ΤΗΣ ΜΙΚΑΕΛΛΑΣ ΛΟΪΖΟΥ
Συγκρίνει το κόμμα του Ερντογάν με το κόμμα της Άγκελα Μέρκελ και παρουσιάζει την Τουρκία ως ένα εξαίσιο πρότυπο για τον μουσουλμανικό κόσμο
Μερικά, μόλις, εικοσιτετράωρα πριν από τη συνάντηση του Green Tree, ο Ειδικός Σύμβουλος του ΓΓ του ΟΗΕ Αλεξάντερ Ντάουνερ έκανε και πάλι το θαύμα του. Αρθρογραφώντας στον αυστραλιανό Τύπο, υπό τον τίτλο «Γράμμα από την Κύπρο: Η Τουρκία δεν είναι αντί-δυτική», ο Ντάουνερ έδειξε και πάλι την προτίμησή του προς την κατοχική δύναμη, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πόσο επικίνδυνος μπορεί να αποβεί για την υπόθεση της Κύπρου. Είναι καλά γνωστόν ότι ο Ντάουνερ δέχεται και εκτελεί εντολές από τους Αγγλοαμερικανούς.
Τα διαρρεύσαντα έγγραφα της ομάδας του αλλά και οι δημοσιογραφικές έρευνες των προηγούμενων ετών, κατέδειξαν επανειλημμένα την ακαταλληλότητά του, για τον ρόλο που του έχει αποδοθεί, αφού έχει διαπλεκόμενα συμφέροντα. Τώρα, όμως, κι ενώ ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για την πιο καθοριστική -όπως όλοι αναμένουν- τριμερή συνάντηση στο Κυπριακό, δεν χρειάζεται να είναι κανείς Σέρλοκ Χολμς ή Ηρακλής Πουαρό για να αντιληφθεί τον κίνδυνο που ελλοχεύει η επικείμενη δράση του στο Green Tree.
Ο γεφυροποιός…
Παρά τις έντονες αντιδράσεις στο εσωτερικό μέτωπο αλλά και τις προσπάθειες που έγιναν στη Βουλή, όπου τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως ήταν αναμενόμενο, λόγω της στάσης κάποιων βουλευτών, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είτε δεν ζήτησε συστηματικά και με επείγοντα τρόπο την απομάκρυνση του Αλεξάντερ Ντάουνερ είτε δεν πέτυχε να τον απομακρύνει, επειδή ο ΓΓ δεν ανταποκρίθηκε στις εκκλήσεις του.
Όπως και να έχουν τα πράγματα, όχι απλώς δεν αποσοβήθηκε ο όποιος κίνδυνος συνοδεύει την παρουσία του Ντάουνερ στη διαπραγματευτική διαδικασία, αλλά με την πάροδο του χρόνου ο ρόλος του αναβαθμίστηκε, με αποτέλεσμα σήμερα να μεταφέρει ιδέες, με πρακτικές τύπου shuttle diplomacy και να προσπαθεί να διαδραματίσει τον ρόλο του γεφυροποιού.
Ένας από τους μεγαλύτερους φόβους, άλλωστε, ενόψει του Green Tree είναι ότι ο Ειδικός Σύμβουλος του ΓΓ, μαζί με τον βοηθό ΓΓ Λιν Πάσκο και την ομάδα τους, ενδέχεται να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν συγκλίσεις με τη λύση της μέσης γραμμής. Δηλαδή, να αξιοποιήσουν τα πλαίσια θέσεων που κατέθεσαν οι δύο πλευρές σε διάφορα core issues ως τα δύο άκρα και να έρθουν οι ίδιοι να καθορίσουν πού βρίσκεται η μέση απόσταση μεταξύ τους, καλώντας τις δύο πλευρές σε συμβιβασμό επ’ αυτού, με αποτέλεσμα, ουσιαστικά, να καλούν τον Πρόεδρο Χριστόφια να προβεί σε υποχωρήσεις επί υποχωρήσεών του.
Τουρκία, όπως λέμε Γερμανία
Ο άνθρωπος που ενδεχομένως να κληθεί αμερόληπτα και αντικειμενικά να βρει τις «μέσες λύσεις» για να αποσοβήσει το αδιέξοδο, ξεκάθαρα εξέφρασε τις προτιμήσεις του στην «Adelaide Review». Κατηγορώντας τους Ευρωπαίους για φοβία για το Ισλάμ, την οποία αποδίδει, εν μέρει, στις Σταυροφορίες και στην άλωση της Κωνσταντινούπολης, ο Ντάουνερ εξηγεί στους συμπατριώτες του ότι οι Ευρωπαίοι βλέπουν από διαφορετική σκοπιά τους Ισλαμιστές, απ' ό,τι οι Αυστραλοί. «Πολλοί δυτικοί βλέπουν την τουρκική κυβέρνηση ως ισλαμική και κατά κάποιο τρόπο αντι-δυτική.
Αυτό συμβαίνει επειδή το ΑΚΡ, το κυβερνών κόμμα του Προέδρου Γκιουλ και του Πρωθυπουργού Ερντογάν, έχει μετακινηθεί από την κοσμική παράδοση του Κεμάλ Ατατούρκ, του ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας», αναφέρει. Και επιδίδεται, ακολούθως, σε μια… σταυροφορία, για απόδειξη του αντιθέτου. Σημειώνει ότι το ΑΚΡ βρίσκεται πιο κοντά στην ισλαμική παράδοση, επιτρέποντας τις μαντίλες και κρατώντας τις αποστάσεις του από τον τουρκικό στρατό και το γεγονός αυτό έχει ενταχθεί στη δημοφιλή ρητορική που θέλει τον μουσουλμανικό κόσμο να γίνεται αυξανόμενα ισλαμικός.
Όμως στο μυαλό του Ντάουνερ, το ΑΚΡ, παρά τα πιο πάνω, είναι, περίπου, πρότυπο… «Στην πραγματικότητα είναι ένα φιλελεύθερο, ισλαμικό κόμμα, που έχει πρωτοστατήσει σε επίπεδο διακυβέρνησης σε διάφορες οικονομικές μεταρρυθμίσεις, στη βάση των κανόνων της αγοράς», αναφέρει μεταξύ άλλων, αποκαλώντας, μάλιστα, τις πράξεις τους «θεαματικά επιτυχημένες» και εκθειάζοντας σειρά άλλων οικονομικών επιτυχιών. Συγκρίνει, δε, το ΑΚΡ με τους Γερμανούς Χριστιανοδημοκράτες της Άγκελα Μέρκελ! Καταλήγει, δε, λέγοντας πως η Τουρκία αποτελεί μοντέλο για τον μουσουλμανικό κόσμο, που αναζητεί οικονομικά πρότυπα και καλεί τους δυτικούς να μην προβαίνουν σε γενικεύσεις αναφορικά με το Ισλάμ.πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου