του Σταύρου Καρκαλέτση*Kαθαρά λόγια, με αμείλικτα ερωτήματα: Έχουμε πλέον να κάνουμε με χρονοδιάγραμμα (λήξη: 1η Ιουλίου) εξεύρεσης λύσης στο κυπριακό; Εμείς ως ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α. λέμε ναι! Το έθεσε πρώτη η Τουρκία αυτό το χρονοδιάγραμμα; Πάλι ναι! Το υπέθαλψε ο Πρόεδρος Χριστόφιας, στην αγωνία του να καταστεί πρόεδρος (οιασδήποτε) λύσης; Τρίτο ναι! Διδαχθήκαμε από το 2004 και το πως συρθήκαμε στο αλήστου μνήμης σχέδιο; Μάλλον όχι...
Ας πάψει πλέον το παραμυθάκι περί άρνησής μας να μπούμε στο καλούπι. Η σχετική αναφορά του Μπαν Κι Μουν στην επιστολή του προς τον Πρόεδρο Χριστόφια, είναι παραπάνω από σαφής: «Κατανοώ ότι δεν επιθυμείτε χρονοδιαγράμματα, όμως ανησυχώ ότι οι δυνατότητες για επιτυχή ολοκλήρωση των συνομιλιών θα περιοριστούν από τη στιγμή που η Κυπριακή Δημοκρατία θα αναλάβει την προεδρία της Ε.Ε. την 1η Ιουλίου».
Είναι μεθοδική η Τουρκία και πετυχαίνει τους τακτικούς στόχους που θέτει. Με παρεμβάσεις, δηλώσεις και υπόγειες μεθοδεύσεις, «πέρασε» αυτό που ήθελε, αυτό που τη βόλευε: Ότι το κυπριακό θα πρέπει να λυθεί πάση θυσία μέχρι την 1η Ιουλίου, ώστε την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αναλάβει το νέο κράτος (;) που θα προκύψει.
Τώρα, τι σχέση μπορεί να έχει η ανάληψη της προεδρίας της Ε.Ε., η ανάληψη δηλαδή μιας θεσμικής υποχρέωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, που πηγάζει από την πλήρη συμμετοχή της στην Ευρωπαϊκή Ενωση, με τη λύση του κυπριακού, δεν το κατανοούμε. Προφανέστατα καμία!
Τα άτυπα χρονοδιαγράμματα σε λίγες εβδομάδες θα γίνουν επίσημα. Θα έρθει και η επιδιατησία. Και η θέση της Λευκωσίας θα καταστεί μονόδρομος δίχως επιστροφή. Και τώρα δεν υπάρχει ο βράχος Τάσσος, αλλά ο « ευέλικτος» Δημήτρης. Ο οποίος επιδεικνύει ευθυγράμμιση προς καθετί που του υποδεικνύουν Μπαν Κι Μουν και οι πίσω από αυτόν. Λέω και ισχυρίζομαι πως ο πρόεδρος Χριστόφιας εγκλωβίζεται σε διαδικασία παγίδευσης, με σκοπό να συρθεί σε γρήγορη και κακή, κάκιστη για τον κυπριακό Ελληνισμό λύση.
Ο Χριστόφιας όφειλε να ξεκαθαρίσει εξ' αρχής προς όλους, ότι κυπριακή προεδρία και λύση του κυπριακού δεν έχουν και δεν μπορεί να έχουν καμία απολύτως σχέση. Όφειλε να πει πως λύση του κυπριακού εξαρτάται αποκλειστικά από την αλλαγή της τουρκικής αδιαλλαξίας. Όφειλε να αποσυρθεί από το ανέκδοτο που λέγεται διακοινοτικές συνομιλίες και να καταγγείλει τα απίστευτα και απίθανα που απαιτούν οι Τούρκοι. Όφειλε να εργάζεται για την ισχυροποίηση της κυπριακής αποτροπής και όχι για τη διάλυση της Εθνικής Φρουράς.
Εξακολουθώ μαζοχιστικά να επιμένω πως ο πρόεδρος θα αντιληφθεί, έστω στο παρά ένα, που πάει το πράγμα, και θα σπάσει το δίχτυ που απλώνουν πάνω του. Εξακολουθώ...
* Ιστορικός, αμυντικός αναλυτής, πρόεδρος ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α .ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου