Τρίτη 31 Μαΐου 2011

Χωρίς φιλοσοφίες, χωρίς επιχειρήματα...


Στον π.Παϊσιο πήγε ένα παιδί και του  λέει: "Είμαι ένας αλήτης. Εγώ δεν σώζομαι". Και του λέει ο π.Παϊσιος: " Θα κάνω εγώ προσευχή στον Θεό και θα γίνεις το πιο καλό παιδί του κόσμου!" -του λέει. "Πάτερ εγώ δεν σώζομαι ούτε με σφαίρες!". "Βρε, θα κάνω εγώ προσευχή και θα γίνεις το πιο καλό παιδί. Ξέρεις τι καλό παιδί που είσαι; Άντε, γεια σου" και έφυγε.
Και από κείνη την ημέρα -λέει- άρχιζε να νιώθει ν'αλλάζει κάτι μέσα του. Σεισμός. Σεισμός. Η ψυχή του... Κάτι, κάτι γίνεται... "Εγώ ήθελα αμαρτίες. Τώρα δεν θέλω. Εγώ είχα το μυαλό μου, ήτανε καζάνι από σκέψεις και από την θολούρα, τώρα ξαστέρωσα. Τι γίνεται;".
Μια προσευχή τον συνόδευε. Χωρίς λόγια, χωρίς επιχειρήματα, χωρίς φιλοσοφίες, χωρίς αναλύσεις!http://tistheosmegas.blogspot.com/2011/05/blog-post_31.html

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ + ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ – ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ:


Αναρτήθηκε από τον/την xryshaygh στο Μαΐου 30, 2011
 “…Πότε ἐπί τέλους θά κατανοήσωμεν ὅτι ὁ Σιωνιστικός Ἀμερικανικός παράγων ἀπεργάζεται τήν καταδολίευσιν τῆς ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας καί τῆς οἰκονομικῆς μας εὐρωστίας καθώς καί παγκόσμιον κυριαρχίαν εἰς ὅλα τά ἐπίπεδα. Δέν γνωρίζομεν ὅτι τό λεγόμενον Διεθνές Νομισματικόν Ταμεῖον (ΔΝΤ) εἰς τήν ἀδηφάγον ἀγκάλην τοῦ ὁποίου μᾶς ὠθεῖ ἡ δῆθεν ἀλληλεγγύη τῶν ἑταίρων μας εἰς τήν Εὐρωπαϊκήν Ἕνωσιν ἀποτελεῖ ἐπιχειρησιακόν βραχίονα τοῦ πανισχύρου κοσμικῶς σατανιστικοῦ καί σιωνιστικοῦ, ἑβραϊκοῦ  λόμπυ τῶν Η.Π.Α.;”
“Σχετικῶς πρός τόν μέγιστον θόρυβον τόν προκαλούμενον καθημερινῶς ἐξ αἰτίας τῆς περιελεύσεως τῆς φιλτάτης ἡμῶν πατρίδος, τῆς πεπροικισμένης ὑπό τοῦ Δημιουργοῦ δι’ ἐξαιρέτου καί ἐκπληκτικῆς φύσεως εἰς δεινοτάτην οἰκονομικήν ἀνάγκην καί δυσπραγίαν, ἕνεκεν τῆς ὑπερχρεώσεως τῆς χώρας ἀπό τήν λεγομένην μεταπολίτευσιν καί τῶν δηλουμένων φορολογικῶν καί ἄλλων μέτρων ὡς ὑπεραναγκαίων διά τήν ὑπέρβασιν τῆς ἐμφανιζομένης ὡς τραγικῆς καταστάσεως, συνοδευομένης ἀπό ἀφόρητον λαϊκισμόν καί ἀκατάσχετον ψευδολογίαν, ἐπιθυμοῦμεν νά ἀναφέρωμεν ὀλίγα τινά:

Ἀπό τῆς συστάσεως τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους ἡ Ἁγιωτάτη ἡμῶν Ἐκκλησία, ἀριθμοῦσα βίον χιλίων ἑπτακοσίων ἐτῶν, κατά καιρούς προσέφερεν τό 96% τῆς περιουσίας αὐτῆς, διά τάς ἀνάγκας τοῦ Γένους καί ἀπό τό ἐναπομεῖναν 4%, τό 3% τυγχάνει δεσμευμένον διά διαφόρους λόγους, ὑπό τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας. Ἡ δέ «μυθώδης» Αὐτῆς περιουσία δέν εἶναι τόσον τεραστία ὡς θρυλεῖται. Συγκεκριμένως, ὁ κεντρικός Αὐτῆς ὀργανισμός ἔχει εἰς τήν κατοχήν του τό ὅλον, διά τήν τεραστίων διαστάσεων ὀπήν, τοῦ ἐκ 380 δισεκατομμυρίων Εὐρώ ὑπερχέους τῆς Χώρας, σταγόνα, ὕψους 150 ἑκατομμυρίων Εὐρώ, πού ἀντιστοιχεῖ εἰς 9 ἑκατομμύρια μετοχῶν τῆς Ἐθνικῆς Τραπέζης.
Ἐν Πειραιεῖ, ἡ Ἁγιωτάτῃ ἡμῶν Ἐκκλησία παρέδωκεν διά τήν ἀνίδρυσιν τῆς πόλεως, καθ’ ὁλοκληρίαν τήν περιουσίαν τοῦ τότε βακουφίου τῆς Ἱ. Μονῆς Ἁγ. Σπυρίδωνος Πειραιῶς ἐξικνουμένη καθ’ ἅπασαν σχεδόν τήν Πειραϊκήν χερσόνησον καί δι’ αὐτό ἡ πόλις τοῦ Πειραιῶς εὐγνωμονοῦσα ἀνεκήρυξεν τόν Ἅγιο Σπυρίδωνα ὡς Πολιοῦχον καί Προστάτην αὐτῆς. Ἑπομένως μαθήματα δεοντολογίας καί ἠθικῆς εἰς τήν Ἁγιωτάτην ἡμῶν Ἐκκλησίαν δέν τυγχάνει εὐπρεπές νά δίδωνται διά τήν ἀποδεδειγμένην ἱστορικῶς ἀλληλεγγύην αὐτῆς πρός τό Ἑλληνικόν Κράτος.
Ἡ ἀτυχής καί δεικτική ἀναφορά ὁρισμένων διά τήν ἀνάληψιν ὑπό τοῦ Ἑλληνικοῦ Δημοσίου τῆς μισθοδοσίας τοῦ Κλήρου τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας προσκρούει, ἀφ’ ἑνός μέν εἰς τήν ἀνωτέρω ἀδυσώπητον πραγματικότητα καί ἀφ’ ἑτέρου εἰς τήν συμβατικήν ὑποχρέωσιν τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας διά Νόμων αὐτῆς καθοριζομένην. Ἄλλωστε ἡ μισθοδοσία τῶν κληρικῶν ὡς οἱ ἀριθμοί ἀποδεικνύουν μηδέ τῶν Ἀρχιερέων ἐξαιρουμένων ἐξαντλεῖται εἰς τόν βασικόν μισθόν τῶν δημοσίων ὑπαλλήλων ἄνευ ἑτέρων ἐπιδομάτων. Συγκεκριμένως ἔγγαμος Κληρικός παραμένων ἐν ἐνεργείᾳ μέ 60ετή ἐφημερικήν ὑπηρεσίαν λαμβάνει ἀποδοχάς εἰς χεῖρας του 1.466,25 Εὐρώ.
Παρά ὅμως τά ἀνωτέρω πασίδηλα καί αὐταπόδεικτα διά κάθε ἐχέφρονα, ἐάν ἡ οἰκονομική δυσπραγία καί κρίσις τῆς χώρας προείρχετο ἐκ φυσικῆς τινός καταστροφῆς ἤ πανδημίας ἤ πολεμικῆς συρράξεως, ἡ Ἁγιωτάτη ἡμῶν Ἐκκλησία θά ἔδει νά πωλήσῃ τάς κανδήλας τῶν Ἱ. Ναῶν καί τά Ἱ. Σκεύη διά νά συμβάλῃ εἰς τήν ἀνακούφισιν τῆς Χώρας, ὡς κατά τήν μακραίωνα Αὐτῆς ἱστορικήν πορείαν πολλάκις ἔπραξεν. Δέν συμβαίνει ὅμως τί ἐκ τῶν ἀνωτέρω διότι οἱ πάντες γνωρίζουν ὅτι ἡ ὑπερχρέωσις τῆς Χώρας, ὀφείλεται εἰς τήν ἀπληστίαν τῶν ἐχόντων καί τῶν διαχειριστῶν ὑπό τήν σκανδαλώδη κάλυψιν τῶν πολιτικῶς ὑπευθύνων.
Κατά τήν διάρκειαν τῆς μεταπολιτεύσεως ὑπῆρξε γενικός οἰκοδομικός ὀργασμός ἔργων πού ἀνεμόρφωσαν τήν Χώρα καί εἰσέρευσε καί τεράστιος πακτωλός κοινοτικῶν χρημάτων ἀλλά οἱ ὑπερβάσεις τοῦ κόστους τῶν ἔργων ἔφθασαν ἕως καί τό 120 τοῦ ἀρχικοῦ προϋπολογισμοῦ. Ἡ πλέον χαρακτηριστική περίπτωσις εἶναι ὁ Κηφισός πού ἐκόστισεν τελικῶς 60,3 ἑκατομμύρια Εὐρώ ἀνά χιλιόμετρον ἔναντι 45,5 ἑκατομμύρια Εὐρώ ἀρχικοῦ προϋπολογισμοῦ, ἐνῶ κατά μέσον ὅρον εἰς τήν Εὐρώπην τό χιλιόμετρον ἀντιστοίχως κοστίζει 30 ἑκατομμύρια Εὐρώ.
Ἕτερον παράδειγμα ἡ Ἀττική ὁδός, πού ὑπερέβη εἰς τήν ἀξία κατασκευῆς αὐτῆς τό 120% τοῦ ἀρχικοῦ προϋπολογισμοῦ καί ἀπό προϋπολογισθέντα 9,6 ἑκατομμύρια Εὐρώ ἀνά χιλιόμετρον τελικῶς ἔφτασε εἰς τά 21,1 ἑκατομμύρια Εὐρώ, τά δέ λεγόμενα Ὁλυμπιακά ἔργα ἐκόστισαν πενταπλασίως τῶν προϋπολογισθέντων διά τῆς μεθόδου τῶν ἀπ’ εὐθείας ἀναθέσεων.
Μέ τήν διάσκεψιν τῶν Παρισίων, ἡ Γερμανική Πολιτεία ἀνέλαβεν τήν ὑποχρέωσιν νά καταβάλῃ εἰς τήν Ἑλληνικήν Πολιτείαν διά πολεμικάς ἀποζημιώσεις, ἀλλά καί διά τό ἀναγκαστικόν κατοχικόν «δάνειον», ποσόν ἀνάλογον τῶν 70 δισεκατομμυρίων Εὐρώ, τό ὁποῖον οὐδέποτε διεξεδικήθη καί οὐδέποτε κατεβλήθη. Βεβαίως ἡ ἀπάντησις εἰς τό ἐρώτημα διατί; εἶναι ἁπλουστάτη, διότι ἐάν οἱ κυβερνῶντες τοὐλάχιστον κατά τήν μεταπολίτευσιν, ἀπετόλμων νά διεκδικήσουν τά χρήματα αὐτά θά ἐξεβιάζοντο ὑπό τοῦ Γερμανικοῦ Κράτους μέ τάς ἀποκαλύψεις τῆς ἀρπαγῆς πού συνετελέσθη εἰς βάρος τοῦ Ἑλληνικοῦ Δημοσίου ἀπό τάς δραστηριοποιουμένας εἰς τήν Ἑλλάδα Γερμανικάς ἑταιρείας, αἱ ὁποῖαι προσέφεραν τήν ὑπερτιμολογημένην τεχνογνωσίαν καί τεχνολογίαν των καί φυσικῶς ἐμοίρασαν καί τάς σχετικάς προμηθείας εἰς τούς ὑπογράψαντας τάς ἀναλόγους συμβάσεις.
Τυγχάνει ἡλίου φαεινότερον, ὅτι ὁ πολύς κ. Χριστοφοράτος «διεπορθμεύθη» εἰς τήν δωροδοκήσασα Γερμανικήν Πολιτείαν διά τῆς ἑταιρείας SIEMENS, ὑπό τῶν λεγομένων κομμάτων ἐξουσίας τῆς Πατρίδος ἡμῶν διά νά μήν ἀποκαλύψῃ τήν συμβολήν τῆς εἰρημένης SIEMENS εἰς τούς κορβανάδες καί ὄχι μόνον τῶν διαπλεκομένων δύο κομμάτων ἐξουσίας.
Τοῦτο ἀπεδείχθη ὑπό τῶν ἀκριτομυθιῶν τοῦ κ. Χριστοφοράτου, ὑπό τῶν εἰρωνικῶν του μειδιαμάτων καί τῶν πολλαπλῶν του δηλώσεων ἀλλά καί ἀπό τήν ὁμολογίαν ὑψηλοῦ Κυβερνητικοῦ καί κομματικοῦ παράγοντος τῆς ἐποχῆς. Ἡ διαπόρθμευσις τοῦ κ. Χριστοφοράτου ἐγένετο ἐπί τῆς διαδόχου Κυβερνήσεως. Καί εὐλόγως ἀντιλαμβάνεται πᾶς τις τό παίγνιον τῶν δύο αὐτῶν κομματικῶν σχηματισμῶν.
Πότε ἐπί τέλους θά κατανοήσωμεν ὅτι ὁ Σιωνιστικός Ἀμερικανικός παράγων ἀπεργάζεται τήν καταδολίευσιν τῆς ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας καί τῆς οἰκονομικῆς μας εὐρωστίας καθώς καί παγκόσμιον κυριαρχίαν εἰς ὅλα τά ἐπίπεδα. Δέν γνωρίζομεν ὅτι τό λεγόμενον Διεθνές Νομισματικόν Ταμεῖον (ΔΝΤ) εἰς τήν ἀδηφάγον ἀγκάλην τοῦ ὁποίου μᾶς ὠθεῖ ἡ δῆθεν ἀλληλεγγύη τῶν ἑταίρων μας εἰς τήν Εὐρωπαϊκήν Ἕνωσιν ἀποτελεῖ ἐπιχειρησιακόν βραχίονα τοῦ πανισχύρου κοσμικῶς σατανιστικοῦ καί σιωνιστικοῦ, ἑβραϊκοῦ λόμπυ τῶν Η.Π.Α.;
Διατί λοιπόν ἡ πολιτική καί πολιτειακή μας ἡγεσία ὁδηγεῖ τήν Χώραν εἰς αὐτήν τήν ἐξόχως τραγικήν διά τήν ἐπιβίωσίν της καταδυνάστευσιν;
Διατί δέν ἐνστερνιζόμεθα τό ἡρωϊκόν φρόνημα τῶν μαρτύρων καί ἡρώων καί Πατέρων τοῦ Γένους νά ἀποσκορακίσωμεν ἐπί τέλους τόν ἰμπεριαλιστικόν, σιωνιστικόν Ἀμερικανικόν παράγοντα ἐκδιώκοντες τάς ἀλλοτρίων συμφερόντων στρατιωτικάς βάσεις ἐκ τῆς Χώρας καί μεταβάλοντες τήν πολιτική μας νά προσκαλέσωμεν τό ὁμόδοξον ἀντίπαλον δέος διά νά ναυλωχεῖ εἰς τό Αἰγαῖον καί τήν Μεσόγειον καί τότε de jure καί de facto θά δυνηθοῦμε νά ἐπεκτείνωμεν τά χωρικά μας ὕδατα ἀπό τά 6 εἰς 12 μίλια ὅπως προβλέπει τό διεθνές δίκαιο τῆς θαλάσσης, μεταβαλομένου τοῦ Ἀρχιπελάγους τοῦ Αἰγαίου εἰς κλειστήν Ἑλληνικήν λίμνην καί ἐξορύσσοντες τά δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου πού κατά τούς ἐγκύρους ἐπιστημονικούς ὑπολογισμούς τῶν εἰδικῶν Πανεπιστημιακῶν καθηγητῶν ὑφίστανται καί ὄχι μόνον, καθιστάμενοι οὕτω ἐνεργειακῶς αὐτάρκεις τοὐλάχιστον διά μίαν εἰκοσαετίαν καί ὑπερκαλύπτοντες τήν χαοτικήν ὀπήν τῆς ἀθέσμου ὑπερχρεώσεως.
Τίθεται ὅμως τό ἐρώτημα ὑπάρχουν Ἕλληνες πολιτικοί ἄνδρες καί γυναῖκες ἀδέσμευτοι παντοιοτρόπως, ἕτοιμοι καί ἕτοιμαι νά ἐπωμισθοῦν αὐτό τό ῥηξικέλευθον, σωστικόν καί ἐπάναγκες ἔργον;”

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ + ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

http://xryshaygh.wordpress.com/2011/05/30/%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B7%CF%83-%E1%BD%81-%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B1%CE%B9%E1%BF%B6%CF%82-%CF%83%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%B9%CE%BC-%CE%B1%CE%BD/

Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Το 2012 οι διαγωνισμοί παραχώρησης για περιοχές πετρελαίου.

http://gdailynews.wordpress.com/2011/05/30/%CF%84%CE%BF-2012-%CE%BF%CE%B9-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CE%AF-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%80%CE%B5/


Το 2012 θα γίνουν οι διαγωνισμοί για την παραχώρηση περιοχών στο Ιόνιο και τη νότια Κρήτη, προκειμένου να διενεργηθούν ερευνητικές γεωτρήσεις για πετρέλαιο. Θα προηγηθεί ειδική διαδικασία των σεισμικών ερευνών στις περιοχές, με τη μέθοδο των μη αποκλειστικών δεδομένων, ανέφερε ο υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Γιάννης Μανιάτης.
Μιλώντας σήμερα στο Μεσογειακό συνέδριο για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, που πραγματοποιείταιστην Αθήνα, ο κ. Μανιάτης άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο συνεργιών μεταξύ των αγωγώνφυσικού αερίου Τουρκίας-Ελλάδας-Ιταλίας και TAP(Τουρκία-Ελλάδα-Αλβανία-Ιταλία), ενώ αναφέρθηκε στο ρόλο της Ρωσίας γιαδιασφάλιση της ενεργειακής τροφοδοσίας της ΕΕ, ιδιαίτερα μετά την κρίση στιςαραβικές χώρες της Β. Αφρικής.

Ειδικότερα για το ζήτημα των ερευνών πετρελαίου, ο κ. Μανιάτης επανέλαβε ότιείναι σε εξέλιξη η διαδικασία ίδρυσης του δημόσιου φορέα, που θα αναλάβει τηδιαχείριση των δικαιωμάτων του Δημοσίου στην έρευνα και εκμετάλλευση τωνκοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, καθώς και ο εκσυγχρονισμός τουθεσμικού πλαισίου για τις έρευνες, που γίνεται με βάση το αντίστοιχο νορβηγικόθεσμικό πλαίσιο.
Το επόμενο βήμα θα είναι η πρόσκληση διεθνών εταιρειών που δραστηριοποιούνταιστην υλοποίηση σεισμικών ερευνών, τα δεδομένα από τις οποίες θα πουληθούν σεόσες εταιρείες ενδιαφερθούν -μέσω του γύρου παραχωρήσεων που θα γίνει τονεπόμενο χρόνο- να προχωρήσουν σε ερευνητικές γεωτρήσεις στα “οικόπεδα” που θαπαραχωρηθούν για έρευνες.
Αναφερόμενος στα σχέδια κατασκευής αγωγών, που θα μεταφέρουν αέριο από τηνπεριοχή της Κασπίας προς την Ευρώπη, ο κ. Μανιάτης τόνισε ότι η επιλογή -μεταξύτων εναλλακτικών προτάσεων- του αγωγού δεν πρέπει να γίνει με πολιτικάκριτήρια, αλλά με κριτήρια βιωσιμότητας και τεχνικής ωριμότητας. «Ο αγωγόςΤουρκίας-Ελλάδας-Ιταλίας», τόνισε, «είναι το πιο ώριμο, οικονομικά προσιτό καισωστά διαστασιολογημένο έργο. Η όδευσή του μετά την Τουρκία από δύο χώρες τηςΕΕ (Ελλάδα και Ιταλία), ουσιαστικά μηδενίζει το γεωπολιτικό ρίσκο σε σχέση μετις άλλες επιλογές».
Το ΥΠΕΚΑ αφήνει, πάντως, για πρώτο φορά, ανοιχτό το ενδεχόμενο συνεργειών μετον αγωγό TAP. «Τα δύο ανταγωνιστικά έργα είναι ο ITGI και ο TAP», είπε ουφυπουργός, «καθώς στοχεύουν στις ίδιες αγορές και ακολουθούν παρόμοια όδευση.
Πρέπει να εξεταστεί η συστηματική επιλογή συνεργειών μεταξύ τους, προς αμοιβαίοόφελος. Όταν ανοίξουν και νέες πηγές φυσικού αερίου στην περιοχή, όπως τοΤουρκμενιστάν και το Βόρειο Ιράκ, μπορούν να εξεταστούν και άλλες επιλογές όπωςο αγωγός Ναμπούκο».
Ο κ. Μανιάτης αναφέρθηκε, επίσης, ιδιαίτερα στο ρόλο της Ρωσίας για τηδιασφάλιση της ενεργειακής ασφάλειας της Ευρώπης, τονίζοντας, μεταξύ άλλων, ότιοι ρωσικές εξαγωγές κάλυψαν άμεσα το κενό που άφησε η Βόρεια Αφρική τουςτελευταίους μήνες. Η Ελλάδα, υπογράμμισε, υποστηρίζει την υλοποίηση του αγωγούSouth Stream, που θα μεταφέρει ρωσικό αέριο στην Ευρώπη, καθώς θα συνεισφέρειστην ασφάλεια εφοδιασμού της Ευρώπης αλλά και της Ελλάδας.
Αναφορικά, τέλος, με τον πετρελαιαγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, ο υφυπουργόςεξέφρασε την ελπίδα ότι θα υπάρξει θετική αντίδραση των τοπικών κοινωνιών καιτων βουλγαρικών αρχών στη νέα περιβαλλοντική μελέτη που υπεβλήθη πρόσφατα απότην εταιρεία στις αρμόδιες υπηρεσίες της Βουλγαρίας.

Ετήσιο Μνημόσυνο Υπέρ των Πεσόντων Καταδρομέων στο Καβούρι Βουλιαγμένης


http://www.army.gr/default.php?pname=Article&art_id=70874&cat_id=14 Ετήσιο Μνημόσυνο Υπέρ των Πεσόντων Καταδρομέων στο Καβούρι Βουλιαγμένης
Την Κυριακή 29 Μαΐου 2011 και ώρα 11:00, ο Α/ΓΕΣ Αντιστράτηγος κ. Φραγκούλης Φράγκος, παραβρέθηκε στο μνημόσυνο υπέρ των πεσόντων Καταδρομέων, που πραγματοποιήθηκε στο Μνημείο Εθνικής Ενότητας στο Καβούρι Βουλιαγμένης. Στην εκδήλωση την κυβέρνηση εκπροσώπησε ο Γενικός Γραμματέας Ασφάλειας Ναυσιπλοΐας κ. Χριστόπουλος Αθανάσιος. Στην τελετή παραβρέθηκαν επίσης ο Α/ΓΕΑ Αντιπτέραρχος (Ι) κ. Βασίλειος Κλόκοζας, καθώς και ο πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Ιωσήφ Ιωσήφ.

"Πειραιά - Ηράκλειο" ταξίδευαν 6 κιλά χασίς Συνελήφθησαν δύο Αλβανοί, 23 και 19 ετών

"Στημένη" την είχαν οι αστυνομικοί της Δίωξης Ναρκωτικών Ηρακλείου σε ένα 19χρονο, ο οποίος έκανε το ντεμπούτο του στην παρανομία, μεταφέροντας 6 κιλά χασίς, με το πλοίο της γραμμής!

Οι αστυνομικοί είχαν την πληροφορία ότι ο 19χρονος Αλβανός θα έφτανε στο λιμάνι του Ηρακλείου, "φορτωμένος" με ναρκωτικά. Έτσι χθες τα ξημερώματα την "έστησαν" στο λιμάνι, περιμένοντας τα πλοία.

Ο 19χρονος έδειχνε ανήσυχος, γεγονός που έκανε τους αστυνομικούς να εστιάσουν σε αυτόν. Κάποια στιγμή μίλησε στο κινητό τηλέφωνο και στην συνέχεια επιβιβάστηκε σε ταξί με κατεύθυνση τα δυτικά προάστια της πόλης.

Αστυνομικοί τον ακολούθησαν, βέβαιοι ότι θα τους οδηγήσει στον ...παραλήπτη. Και χτύπησαν διάνα.

Όπως αποδείχτηκε, ο 19χρονος - "βαποράκι" είχε αναλάβει τη "δουλειά" για 500-600 ευρώ, συναντήθηκε με τον 23χρονο στον οποίο παρέδωσε και το "εμπόρευμα".
Λεπτομέρειες για το θέμα θα δώσει σήμερα ο αστυνομικός διευθυντής Ηρακλείου, Μ. Κοντοδιάκος.http://www.cretalive.gr/new/36969/crete/Peiraia_-_Irakleio__ekanan_6_kila_chasis_

ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΝΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΟΥΝ ΚΟΙΝΟ ΠΑΝΕΘΝΙΚΟ ΔΟΓΜΑ

http://www.elkeda.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=925:30052011--------&catid=42:2010-01-11-15-12-16&Itemid=92

Η κυπριακή ''ΣΗΜΕΡΙΝΗ'' δημοσίευσε την Παρασκευή 27 Μαίου άρθρο του προέδρου του ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α. Σταύρου Καρκαλέτση, όπου προτάσσεται η ανάγκη συγκρότησης και εφαρμογής πανεθνικού στρατηγικού δόγματος, σε κοινή βάση, από Αθήνα και Λευκωσία. Επειδή το άρθρο, με τη ρηξικέλευθη πρόταση που διατυπώνει, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι συζητήθηκε πολύ στην κυπριακή πρωτεύουσα, αναδημοσιεύεται και αναρτάται αυτούσιο από τη ''ΣΗΜΕΡΙΝΗ''.
Με τις μεγάλες γεωπολιτικές ανατροπές που επισυμβαίνουν στην ανατολική Μεσόγειο, με αιχμή την ενέργεια, προβάλλει επιτακτική η ανάγκη να αποκτήσουν Ελλάδα και Κύπρος επιτέλους ένα κοινό, ισχυρό, σύγχρονο και ρεαλιστικό στρατηγικό δόγμα. Ένα δόγμα που θα ξεφεύγει από τα παθογενή άγκιστρα του μικροελλαδικού αθηναϊσμού και θα φέρει πανεθνικό παρονομαστή. Ένα δόγμα που θα ορίζει πλαίσια και κόκκινες γραμμές, και που θα υπηρετείται από μια εξωτερική πολιτική, πολιτική που θα αγωνίζεται πραγματικά για τα εθνικά συμφέροντα. Ένα δόγμα που μπορεί να διαθέτει σήμερα η Βουλγαρία ή ακόμη και η Αλβανία, δεν διαθέτουν όμως Αθήνα και Λευκωσία.
Τα πιθανότατα εκτεταμένα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου στη μεταξύ Ρόδου και Ισραήλ θάλασσα, είναι αυτά που μας κάνουν
να μιλούμε για νέες πραγματικότητες, για κοσμογονικές ανατροπές στην ανατολική Μεσόγειο. Η Λευκωσία τολμά, η Αθήνα κοιμάται. Επαναπαυόμενη ίσως στο σήμερα κυρίαρχο πλαίσιο ασφαλείας του ΝΑΤΟ. Το οποίο, όλο και πιο παγκοσμιοποιημένο, ρέπει προς υποκατάσταση
του ρόλου του ΟΗΕ. Και από την άλλη υπάρχει στην εξίσωση το «κλειδί» που λέγεται Τουρκία και που το ΝΑΤΟ δεν θέλει (ή και αδυνατεί πλέ-
ον) να ελέγξει.
Πιο απλά: ΝΑΤΟ και ΗΠΑ εξακολουθούν να θεωρούν την Τουρκία πολυτιμότερη από Ελλάδα και Κύπρο, ακόμη και μετά τη ρήξη της με το Ισραήλ. Η αδυναμία όμως της Ουάσιγκτον για ενδοσυμμαχική ηρεμία και ασφάλεια, πλήττει την αξιοπιστία του ΝΑΤΟ διεθνώς, τραυματίζει το κύρος του. Διότι εύλογα κάποιος θα ρωτούσε: Πώς μπορεί το ΝΑΤΟ να είναι η λύση για την ευρωπαϊκή και διεθνή ασφάλεια, όταν δεν μπορεί να το πετύχει μέσα στους κόλπους του και ανάμεσα στα ίδια τα κράτη-μέλη του;
Ο έτερος πόλος διαμόρφωσης ενός πλαισίου συλλογικής ασφάλειας, η ευρωκεντρική προσέγγιση, έχει ως κύριους εκφραστές τις Γερμανία και Γαλλία. Η πρώτη παραμένει ο στυλοβάτης του ευρώ και της όποιας ευρωπαϊκής προοπτικής, υπό τη δική της προφανώς ηγεμονία, οικονομική και όχι μόνο. Η δε Γαλλία επιχειρεί μια δυναμική γεωστρατηγική «επιστροφή» στηΜεσόγειο (επιχειρήσεις Λιβύης, στρατιωτική παρουσία και ασκήσεις στην Κύπρο), για να ισοσκελίσει τις φιλοδοξίες του Βερολίνου. Θα ήταν όμως εκτός πραγματικότητας να υποστηριχθεί πως η Ε.Ε. διαθέτει επάρκεια σε μιαν αμυντική πολιτική που παραμένει ατελής. Η Ελλάδα το βίωσε αυτό στην κρίση των Ιμίων, αλλά και σε άλλα ζητήματα, όπως το Κυπριακό.
Αθήνα και Λευκωσία οφείλουν να στηρίξουν ενεργά δράσεις και πολιτικές των χωρών αυτών στην ασφάλεια, πρωτίστως όμως οφείλουν να φροντίζουν από μόνες τους και με ίδια μέσα για την εθνική τους ασφάλεια.
Ο τρίτος και πλέον πρόσφατος πόλος, ως προς τη διαμόρφωση πλαισίου διαλόγου για μια πανευρωπαϊκή στρατηγική συλλογικής ασφάλειας, συγκροτείται από τις προτάσεις της Μόσχας για μια νέα αρχιτεκτονική στο πεδίο αυτό. Η ρωσική πρόταση χαρακτηρίστηκε ατελής και εμπε-
ριέχει στοιχεία, ίσως όχι ρεαλιστικά. Ενδεχομέ,νως να αποβλέπει σε εντυπωσιασμό και επικοινωνιακά οφέλη, εμπεριέχει όμως κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία και χαιρετίστηκε από μεγάλες (Γαλλία) και μικρότερες χώρες (Κύπρος) ως μια κάποια βάση διαλόγου. Ο οποίος σε βάθος χρό-
νου, με τη συμμετοχή όλων, θα μπορούσε να καταλήξει σε ένα ενιαίο και λειτουργικό σύστημα ασφαλείας για ολόκληρη την Ευρώπη.
Σε όλα τα παραπάνω, μπορεί να ακουμπήσει ένα πανεθνικό στρατηγικό δόγμα. Ελλάδα και Κύπρος να αναλάβουν πρωτοβουλίες. Θα μπορούσαν, για παράδειγμα, επικαλούμενες και τη διεθνή αστάθεια αλλά κυρίως την αρνητική προς τη σταθερότητα συμπεριφορά της Τουρ-κίας, να προτείνουν ένα καλά προετοιμασμένο συνέδριο κορυφής, αφετηρία διαλόγου, με την υψηλή συμμετοχή όλων των ευρωπαϊκών κρα-
τών, των ΗΠΑ και του Καναδά, των κρατών της πρώην ΕΣΣΔ, του Ισραήλ, ακόμα και της Κίνας, με σταθερό ζητούμενο και σκοπό την επίτευξη
πλαισίου συλλογικής ασφάλειας για το σύνολο του ευρωατλαντικού και ευρασιατικού χώρου. Αθήνα και Λευκωσία θα μπορούσαν να ζητήσουν και ‘’ειδικότερο’’ συνέδριο για την περιοχή μας, την ανατολική Μεσόγειο, με στόχο να καταδειχθεί η τουρκική απειλή για τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή.
Σε απλά Ελληνικά: Αθήνα, αλλά και Λευκωσία χρειάζονται εθνικό στρατηγικό δόγμα για νέες συμμαχίες, για λειτουργικό πλαίσιο ασφάλειας, αφού μόνες τους δεν έχουν σήμερα την ισχύ προς διαχείριση του τουρκικού επεκτατισμού, που αναμένεται να οξυνθεί προς το χειρότερο τα επόμενα χρόνια. Ελλάδα και Κύπρος πρέπει να επιδείξουν σήμερα εξωστρέφεια, ενεργό βούληση και ν’ αναλάβουν ενδεχομένως και πρωτοβουλίες, αντί απλώς να παρακολουθούν τις μελλοντικές εξελίξεις. Το Αιγαίο και η Κύπρος δεν είναι Ελβετία, ούτε Λουξεμβούργο.
Ο Ελληνισμός, συνολικά, αντιμετωπίζει παραδοσιακές απειλές που εντείνονται επί ολιστικής βάσης (Τουρκία), αλλά βεβαίως και ασύμμετρες
(κυριότερη: ο παράγων λαθρομετανάστευση).

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩ- ΦΡΕΝΙΚΩΝ - ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΝΟΜΕ ; ; ;

ΑΠΟ ΦΙΛΙΚΗ  ΕΤΑΙΡΙΑ  2010ΠΡΟ  ΚΑΙΡΟΥ  ΕΙΧΑΜΕ  ΣΤΕΙΛΕΙ  ΕΝΑ  ΠΛΗΡΩΣ  ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΟ  ΜΗΝΥΜΑ  ΣΧΕΤΙΚΟ  ΜΕ  ΤΗΝ  ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ  
ΤΟΥ  ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ  ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ,  ΤΟ  ΟΠΟΙΟ  ΩΣ  ΣΥΝΗΘΩΣ  ΑΔΙΑΦΟΡΗΣΕ  ΝΑ  ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ  ή  ΕΣΤΩ  ΝΑ 
ΨΕΛΙΣΕΙ  ΚΑΠΟΙΑ  ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ  ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΤΙΜΗ  ΤΩΝ  ΟΠΛΩΝ,  ΠΟΥ  ΛΕΜΕ. 

ΣΤΙΣ  23 / 5  ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΗΚΑΜΕ  ΟΤΙ  << o  ΥΠΕΞ  διώκει  διπλωμάτη  επειδή διαμαρτυρήθηκε  για την
απαξίωση  των διπλωματών .  ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ  Ο  " ΥΠΟΥΡΓΟΣ "  ΔΗΜ.  ΔΡΟΥΤΣΑΣ,  ΠΡΟΕΒΗ  ΣΕ  δίωξη κατά του Έλληνα 
πρόξενου  στο Βανκούβερ και μέλος του Δ.Σ της Ένωσης  Διπλωματικών Υπαλλήλων (ΕΔΥ),  Γιώργου Αυφαντή,  ΚΑΙ 
είναι  έξαλλος  μαζί του, μετά από δήλωση  που έκανε στο ΒΗΜΑ  στις  6 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ.

Ο Γ. Αυφαντής  είχε εκφράσει τη δυσαρέσκεια του για την απαξίωση των  Ελλήνων διπλωματών από τον πρωθυπουργό, 
με αφορμή  την επίσκεψή του στο Ερζερούμ, όπου θα συζητούσε με  τους Τούρκους διπλωμάτες, κάτι που δεν έχει κάνε  με τους 
Έλληνες. Το ΥΠΕΞ τον κάλεσε σε απολογία κατηγορώντας  τον για προσβολή και απαξίωση. Δεν είναι η πρώτη φορά όμως που  
ο Γ. Αυφαντής εκνευρίζει τον Δ. Δρούτσα.  Σύμφωνα με τους συναδέλφους του πρόκειται για έναν «έντιμο, πατριώτη και δημοκρατικό 
διπλωμάτη, που μετά τη  συνεχιζόμενη απαξίωση των διπλωματών, έχει αποφασίσει  να λέει κάποια πράγματα με το όνομά τους,
ακόμα και  υπερβαίνοντας τα συνήθη όρια». Στο άρθρο στις  6 Ιανουαρίου 2011  που είχε τίτλο "  Αντιδράσεις για την επίσκεψη 
Παπανδρέου  στην Τουρκία λόγω υπερπτήσεων»   ο κ. Γ. Αϋφαντής, υπήρξε ιδιαίτερα αυστηρός:  «Εκτιμώ ότι οι συνάδελφοί
μου παρακολουθούν με ιδιαίτερο  ενδιαφέρον την επίσκεψη του κ. Πρωθυπουργού  στο Ερζερούμ.  Διότι από τα όσα θα ανακοινωθούν εκεί, θα μάθουν και οι  έλληνες διπλωμάτες κάποια νεότερα για την ακολουθούμενη  εξωτερική πολιτική. 
Μια πολιτική την οποία ΔΕΝ έχει σχεδιάσει η ελληνική  Διπλωματική Υπηρεσία και τις πτυχές της οποίας τα  στελέχη της αγνοούν.
Όπως άλλωστε τις αγνοεί και το Υπουργικό Συμβούλιο,  το ΚΥΣΕΑ και η Κοινή Γνώμη.   «Ας κοιτάξει ο ελληνικός λαός 
στο Ερζερούμ, στο Καστελόριζο, στο Αγαθονήσι, στο Σούνιο, στην Κύπρο. Αν  όσα συμβαίνουν εκεί τα επικροτεί, τότε,
πράγματι, δεν  χρειάζεται ελληνική Διπλωματική Υπηρερεσία ! ΟΙ ΤΟYΡΚΟΙ  ΔΙΠΛΩΜAΤΕΣ ΥΠΕΡΑΡΚΟYΝ» ! ! !

TA  ΑΝΩΤΕΡΩ  ΣΥΜΠΛΕΟΥΝ  ΜΕ  ΤΗΝ   ΕΠΙΣΤΟΛΗ  ΠΟΥ  ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ  ΣΤΗΝ  ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ  13/5   ΜΕ  ΤΙΤΛΟ 
ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ  ΓΙΑ  ΤΟΝ  ΔΡΟΥΤΣΑ"   ΜΕ  ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ  Προέδρου της Ενωσης Διπλωματικών Υπαλλήλων, πρέσβη 
Θ. Δασκαρόλλη.  Σ'  αυτήν  κατηγορεί τον  πρωθυπουργό  και  την  "ηγεσία  του  Υπουργ.  Εξωτερικών"  Δημ. Δρούτσα,  ότι
«επέλεξε την οδό των ανομολόγητων χειρισμών σε καίρια εθνικά θέματα από παραθεσμικούς μηχανισμούς, προφανώς όχι 
με το αζημίωτο», με  αποτέλεσμα, «η χώρα να βιώνει άμεσα τις οδυνηρές και καταστροφικές συνέπειες της διπλωματικής
και οικονομικής διαπραγματευτικής ανικανότητας των κυβερνώντων». 

Στην επιστολή, επί της ουσίας, όπως τουλάχιστον ερμηνεύεται από διπλωματικούς κύκλους, ο πρέσβης στέλνει το μήνυμα ότι
η διπλωματική υπηρεσία του υπουργείου Εξωτερικών διαλύεται «όχι λόγω της οικονομικής κρίσης, αλλά λόγω της συγκεκριμέ-
νης εξωτερικής πολιτικής "μη επιβάρυνσης" των σχέσεών μας με την Τουρκία. Χάριν της πολιτικής του κατευνασμού και της εκχώρησης κυριαρχίας των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων»
Νεο - οθωμανισμός 
Σαρκαστικά δε, οι ίδιοι κύκλοι συμπληρώνουν: «Αφού τα βρίσκουμε με τους Τούρκους, γιατί να έχουμε πρεσβείες στη Χιλή, στο Περού ή στο Καζακστάν. Θα 'χει η Τουρκία εκεί για μας, αφού προσχωρούμε στη νεο-Οθωμανική Αυτοκρατορία». 
Ο κ. Δασκαρόλλης σημειώνει ότι «η κατάργηση ελληνικών διπλωματικών και προξενικών αρχών θα εξοικονομήσει ελάχιστα σε σύγκριση με όσα θα μπορούσε να εισφέρει στον κρατικό προϋπολογισμό και έχει τεράστιο κόστος, διπλωματικό και πολιτικό. Τη διεθνή απομόνωση της χώρας»
Κι αυτό γιατί «οι ελληνικές πρεσβείες και τα προξενεία αντιμετωπίζονται σαν σχολάζουσες "αντιπαραγωγικές" ΔΕΚΟ. Οι εκάστοτε πολιτικοί μας προϊστάμενοι είναι αυτοί που απαξίωσαν την παραγωγή εξωτερικής πολιτικής από τη διπλωματική υπηρεσία. Εμφανίστηκαν παντογνώστες και με προκατασκευασμένες θέσεις, ενεθάρρυναν την αυτολογοκρισία στα τηλεγραφήματα και τις αναφορές μας». 
Κατά πρωθυπουργού 
Και καταλήγει βάλλοντας εμμέσως και κατά του πρωθυπουργού, καθώς διά της πλαγίας οδού αναφέρεται σε κατά καιρούς ρήσεις
του Γ. Παπανδρέου: «Κατά παραγγελίαν απόντες από τις εξελίξεις, με απαξιωμένη τη θεσμική υποχρέωση λόγου και πρότασης, οι Ελληνες διπλωμάτες δεν αξιοποιούμαστε ούτε ως εναργείς φορείς εθνικού αντιλόγου στη διεθνή διαπόμπευση και δαιμονοποίηση της χώρας, για την οποία μείζονα ευθύνη έχουν τουλάχιστον επιπόλαιες κυβερνητικές διακηρύξεις περί "Τιτανικού", μειωμένης εθνικής κυριαρχίας και περίπου αναγόρευσης της πατρίδας μας σε κοιτίδα της διαφθοράς»
Ερωτηθείς για την επιστολή χθες ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Γρ. Δελαβέκουρας, αρνήθηκε να τη σχολιάσει. Περιορίστηκε να επαναλάβει, παραπέμποντας «σε κάθε δήλωση και κάθε συνέντευξη του υπουργού Εξωτερικών», ότι «δεν υπάρχει καμία , πολιτική κατευνασμού, καμία απεμπόληση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας».  ΝΑΙ  ΤΩΡΑ  ΜΑΣ  ΕΠΕΙΣΕ
ΚΑΙ  . . . ΗΣΥΧΑΣΑΜΕ !

ΝΑ  προστεθεί  και η  πρόσφατη  ανάκληση  του  ΠΡΟΞΕΝΟΥ  κ.  ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ-ΚΑΜΑΡΙΝΟΥ  στο  Αργυρόκαστρο  για  τις  
ελληνικές  του θέσεις  στη  Β.  ΗΠΕΙΡΟ,  οπότε  αβίαστα  προκύπτει  ότι  το  κατ' όνομα  ΥΠ.  ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ  έχει  καταστεί  ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ  γιά  τα  ΕΘΝΙΚΑ  ΜΑΣ  ΘΕΜΑΤΑ  ΚΑΙ  ΠΡΕΠΕΙ  ΝΑ  . . . ΕΞΑΧΘΕΙ  (! ! ! )  ΠΡΙΝ  ΘΡΗΝΗΣΟΜΕ  ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗ  ΤΟΥ  ΕΘΝΙΚΟΥ  ΜΑΣ  ΧΩΡΟΥ  ΚΑΤΑ  ΤΗΝ  ΙΣΤΟΡΙΚΗ  . . . ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ   ΤΗΣ  ΤΟΤΕ  ΠΡΟΕΔΡΟΥ  ΤΗΣ  ΒΟΥΛΗΣ,  ΚΑΙ  ΝΥΝ  ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΟΥ,  ΚΥΡΙΑΣ  ΜΠΕΝΑΚΗ,   ΣΤΟΝ  ΠΡΟΕΔΡΟ  ΤΗΣ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.    


ΦΙΛΙΚΗ  ΕΤΑΙΡΙΑ  2010

ΑΝΤ. ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ  - Διαχειριστής

Άλωση της Πόλης, θρύλοι κα παραδόσεις


http://www.elkosmos.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=7796:%CE%86%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%A0%CF%8C%CE%BB%CE%B7%CF%82,-%CE%B8%CF%81%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%B4%CF%8C%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82&catid=95:2008-10-17-07-29-22&Itemid=282ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ 
E-mail Εκτύπωση PDF

Μοιραστείτε την ανάρτηση

236857-byzantiumnikou1_480Τρίτη 29 Μαϊου: Οι Τούρκοι αρχίζουν την επίθεση από την πύλη του Αγ. Ρωμανού όπου το τείχος ήταν σχεδόν κατεστραμμένο. Οι πρώτες επιθέσεις αποκρούσθηκαν μετά από μάχη σώμα με σώμα στις οποίες ήταν παρόντες ο Ιουστινιάνης και ο Κων/νος. Σ' αυτή τη μάχη τραυματίστηκε ο Ιουστινιάνης και κατέφυγε στο Γαλατά. Μία λαϊκή αφήγηση σχετική με τον τραυματισμό του Ιουστίνιανη: "Η κακή τύχη ηθέλησε και ελαβώθη ο καπετάνιος Γιουστουνιάς ( Ιουστινιάνης) με μια σαϊττέα εις τα σαγόνια και έτρεχε το αίμα εισέ όλο του το κορμί, και εσκιάχθη να μην αποθάνη, και δεν εμίλησε λόγον να βάλη άλλον εις τον τόπον του, μόνε άφησε τον πόλεμον καί έφυγε κρυφά, δια να μην τζακιστούνε οι σύντροφοι του. Και εμπήκανε οι εχθροί μέσα. Οπού αν ήθελε αφήσει άλλον εις τον τόπον τον, δεν ηθέλανε εμπή, οι εχθροί και ήθελε κρατεί τον πόλεμον και δεν ήθελε χάσει την χωράν, τόσο ότι ακόμα αντιστέκανε οι Ρωμαίοι και πολεμούσανε ανδρείως- και εσκλήρυνε πολλά ο πόλεμος. Και ο βασιλεύς, ωσάν· έμαθε ότι ελαβώθη ο καπετάνιος και έφυγε, τότε επήγαινε με αναστεναγμόν να τον ευρή, και ερωτά πού ‘να τον ευρή. Και οι πολεμιστάόες, οι σύντροφοι του, επολεμούσανε χωρίς καπετάνιο. αμή αρχίσανε και αυτοί και άφηναν τον πόλεμον και εφεύγανε. Τότε επηρανε οι Τούρκοι θάρρος πολύ και οι Ρωμαίοι εόειλιάσανε πολλά. Και ετούτα εγίνισαν όιατίέφυγε ο καπετάνιος, οπού έκαμνε χρεία να στέκη και να πολεμά έως να αποθάνη εις την τιμήν του, και ήθελε όιόει θάρρος και των συντρόφων του, όιατί όλη η δύναμη του Τούρκου ήτανε εις εκείνην την μερέα. Και οι ελεεινοί Ρωμαίοι αμή ελιγοστεύανε και δεν ημπορουσανε να αντισταθούνε εισέ τόσο πλήθος Τούρκων". (Βαρβερινός κώδικας)
Η αποχώρηση του Ιουστινιάνη προκάλεσε σύγχυση και οι Τούρκοι άρχισαν να εισβάλλουν στην Πόλη κατά μάζες. Ακολούθησε η τελική αντίσταση κατά την οποία ο Κων/νος έπεσε πολεμώντας ως απλός στρατιώτης. Κι o καίσαρ, όταν άκουσε πώς έγινε πια το θέλημα του Θεού, επήγε στη μεγάλη εκκλησία, έπεσε και προσκύνησε ζητώντας έλεος από το Θεό κι άφεση αμαρτιών. Aποχαιρέτισε τον Πατριάρχη, όλο τον υπόλοιπο κλήρο, τη ρήγισσα, προσκύνησε σ' όλα τα σημεία κι εβγήκε από το ναό, πίσω εβόησε όλος ο κλήρος κι όλοι όσοι βρέθηκαν τότε εκεί, γυναίκες και παιδιά αμέτρητα τον ξεπροβόδισαν με θρήνους κι αναστεναγμούς, τόσο που έλεγες ότι η μεγάλη εκκλησία εσάλεψε από τον τόπο της, κι εμένα μου φαίνεται ότι ή βουή τους θα έφτασε κείνη τη στιγμή ίσαμε τον ουρανό. Καθώς έβγήκε από την εκκλησία είπε ένα μονό: "Όποιος θέλει να θυσιαστεί για τους ιερούς ναούς και την ορθόδοξη πίστη μας, ας με ακολουθήσει" και καβαλίκεψε το φαρί του κι ετράβηξε για τη Χρυσή Πύλη - εκεί ενόμισε ότι θα βρει τον άπιστο. Τον ακολούθησαν ως τρεις χιλιάδες πολεμιστές. Μπροστά στην πύλη είδαν πάρα πολλούς Τούρκους πού καρτερούσαν να πιάσουν τον καίσαρα. Τους εσκότωσαν όλους αυτούς. ‘Έτσι ο καίσαρ έφτασε ίσαμε την πύλη, μα από τους πολλούς σκοτωμένους δεν ημπορούσε να προχωρήσει άλλο και πάλι βρέθηκαν μπροστά του άλλοι Τούρκοι κι έπολέμησαν και μ' αυτούς ως το θάνατο. Εκεί έπεσε ο ευσεβής καίσαρ Κωνσταντίνος υπέρ των ιερών ναών και της ορθοδοξίας, μήνας Μάιος, την 29η μέρα, αφού εσκότωσε με το χέρι του, όπως έλεγαν όσοι έμειναν ζωντανοί, πάνω από 600 Τούρκους, κι έτσι αλήθεψε ο χρησμός: "Με Κωνσταντίνο έγινε και πάλι με Κωνσταντίνο θ' αποθάνει". Γιατί οι αμαρτίες έρχεται ή ώρα και κρίνονται από το θεό και, καθώς λέγεται, οι κακουργίες κι οι ανομίες καταλύουν τους θρόνους των ισχυρών.
29η Μαϊου, 2:30 το μεσημέρι: Η χιλιόχρονη βυζαντινή αυτοκρατορία είχε καταλυθεί. Καμιάς πολιτείας η πτώση δεν θρηνήθηκε τόσο πολύ όσο της Πόλης του Ελληνισμού, επειδή ως το 1453 είχε παραμείνει το αδούλωτο προπύργιο του Βυζαντινού κράτους. Η αντίσταση των πολιορκουμένων μπροστά στους πολυάριθμους άπιστους για την πατρίδα και τη θρησκεία, έμεινε χαραγμένη στον υπόδουλο Ελληνισμό και δημιούργησε την εθνική συνείδηση στους 4 αιώνες σκλαβιάς. .... Οι Ελληνες μόλις διέτρεξε η φήμη πως έπεσε η Πόλη, άλλοι άρχισαν να τρέχουν προς το λιμάνι στα πλοία των Βενετσιάνων και των Γενοβέζων και καθώς ορμούσαν πολλοί πάνω στα πλοία βιαστικά και με ακαταστασία χάνονταν, γιατί βούλιαζαν τα πλοία. Και έγινε εκείνο που συνήθως γίνεται σε τέτοιες καταστάσεις. Με θόρυβο, φωνές και χωρίς καμιά τάξη έτρεχαν να σωθεί ο καθένας μέσα σε σύγχυση...
Ένα μεγάλο πλήθος άνδρες και γυναίκες, που όλο και μεγάλωνε από τους κυνηγημένους, στράφηκε προς τον πιο μεγάλο ναό της Πόλης, που ονομάζεται Αγια Σοφιά. Μαζεύτηκαν εδώ άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Σε λίγο όμως πιάστηκαν από τους Τούρκους χωρίς αντίσταση. Πολλοί άνδρες σκοτώθηκαν μέσα στο ναό από τους Τούρκους. Αλλοι πάλι σ' άλλα μέρη της Πόλης πήραν τους δρόμους χωρίς να ξέρουν για που. Σε λίγο άλλοι σκοτώθηκαν, άλλοι πιάστηκαν και πολλοί όμως από τους Ελληνες φάνηκαν γενναίοι αντιστάθηκαν και σκοτώθηκαν, για να μη δουν τις γυναίκες και τα παιδιά τους σκλάβους.
"Σε όλη την Πόλη τίποτε άλλο δεν έβλεπες παρά αυτούς που σκότωναν και αυτούς που σκοτώνονταν αυτούς που κυνηγούσαν και κείνους που έφευγαν". Λαόνικος Χαλκοκονδύλης, "Απόδειξις ιστοριών" (μετάφραση). Ο λαός διέδιδε με το τραγούδι του το σκληρό μήνυμα ως θέλημα Θεού. Πηραν την πόλιν, πηραν την, πηραν τη Σαλονίκη, πηραν και την Αγία Σοφιά, το μέγα Μοναστήρι, που ειχε τριακόσια σήμαντρα κι εξήντα δυό καμπάνες κάθε καμπάνα και παπάς, κάθε παπάς και διάκος. Σιμά να βγουν τά άξια κι ο βασιλιάς του κόσμου φωνή τους ηρθ' εξ ουρανου κι απ' Αρχαγγέλου στόμα. Στις 2:30 το μεσημέρι η χιλιόχρονη Βυζαντινή Αυτοκρατορία το σύμβολο του Ελληνισμού και Χριστιανισμού, είχε καταλυθεί.
Η Λαϊκή μούσα θρηνεί για την άλωση της Πόλης: "Πάψετε το Χερουβικό, κι ας χαμηλώσουν τ' Άγια γιατί είναι θέλημα Θεού, η Πόλη να τουρκέψη". "Η Δέσποινα ταράχτηκε και δάκρυσαν οι εικόνες". Αλλά το γενναίο φρόνημα του έθνους με αισιοδοξία δηλώνει: "Σώπασε, κυρά Δέσποινα, μην κλαις και μη δακρύζης, πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα' ναι". Θρήνος κλαυθμός και οδυρμός και στεναγμός και λύπη, Θλίψις απαραμύθητος έπεσεν τοις Ρωμαίοις. Εχάσασιν το σπίτιν τους, την Πόλιν την αγία, το θάρρος και το καύχημα και την απαντοχήν τους. Τις το ‘πεν; Τις το μήνυσε; Πότε ‘λθεν το μαντάτο; Καράβιν εκατέβαινε στα μέρη της Τενέδου και κάτεργον το υπάντησε, στέκει και αναρωτά το: -"Καράβιν, πόθεν έρκεσαι και πόθεν κατεβαίνεις;" -"Ερκομαι ακ τα' ανάθεμα κι εκ το βαρύν το σκότος, ακ την αστραποχάλαζην, ακ την ανεμοζάλην απέ την Πόλην έρχομαι την αστραποκαμένην. Εγώ γομάριν Δε βαστώ, αμέ μαντάτα φέρνω κακά δια τους χριστιανούς, πικρά και δολωμένα." (δημοτικό, απόσπασμα).
Παραδοσιακοί και θαυμαστοί θρύλοι, αναπτύχθηκαν γύρω από την άλωση της Πόλης, για να θρέψουν τις ελπίδες και το θάρρος του εθνους επί αιώνες. "ΠΑλι με ΧρΟνουΣ και καιροΥΣ" Όταν έπεσε η Κωνσταντινούπολη στους Τούρκους, ένα πουλί ανέλαβε να πάει ένα γραπτό μήνυμα στην Τραπεζούντα στην Χριστιανική Αυτοκρατορία του Ποντου για την Άλωση της Πόλης. Μόλις έφτασε εκεί πήγε κατευθείαν στη Μητρόπολη που λειτουργούσε ο Πατριάρχης και άφησε το χαρτί με το μήνυμα πάνω στην Άγια Τράπεζα. Κανείς δεν τολμούσε να πάει να διαβάσει το μήνυμα. Τότε πήγε ένα παλλικάρι, γιός μιας χήρας, και διάβασε το άσχημο μαντάτο "Πάρθεν η Πόλη, Πάρθεν η Ρωμανία". Το εκκλησίασμα και ο Πατριάρχης άρχισαν τον θρήνο, αλλά ο νέος τους απάντησε "Κι αν η Πόλη έπεσε, κι αν πάρθεν η Ρωμανία, πάλι με χρόνους και καιρούς, πάλι δικά μας θα' ναι". Πάρθεν η Ρωμανία Έναν πουλίν, καλόν πουλίν εβγαίν' από την Πόλην ουδέ στ' αμπέλια κόνεψεν ουδέ στα περιβόλια, επήγεν και-ν εκόνεψεν α σου Ηλί' τον κάστρον. Εσείξεν τ' έναν το φτερόν σο αίμα βουτεμένον, εσείξεν τ' άλλο το φτερόν, χαρτίν έχει γραμμένον, Ατό κανείς κι ανέγνωσεν, ουδ' ο μητροπολίτης έναν παιδίν, καλόν παιδίν, έρχεται κι αναγνώθει. Σίτ' αναγνώθ' σίτε κλαίγει, σίτε κρούει την καρδίαν. "Αλί εμάς και βάι εμάς, πάρθεν η Ρωμανία!" Μοιρολογούν τα εκκλησιάς, κλαίγνε τα μοναστήρια κι ο Γιάννες ο Χρυσόστομον κλαίει, δερνοκοπιέται, -Μη κλαίς, μη κλαίς Αϊ-Γιάννε μου, και δερνοκοπισκάσαι -Η Ρωμανία πέρασε, η Ρωμανία ‘πάρθεν. -Η Ρωμανία κι αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο. (Δημοτικό τραγούδι του Πόντου).
"Το ποτάμι που σταμάτησε να κυλάει": Οι περισσότεροι τοπικοί θρύλοι για την άλωση της Κωνσταντινούπολης μοιάζουν σε ένα σημείο: όλοι δείχνουν ότι ο χρόνος σταμάτησε με την κατάληψη της ιερής πόλης της Ορθοδοξίας από τους άπιστους Τούρκους και ότι η τάξη στον κόσμο θα επανέλθει με την ανακατάληψη της Βασιλεύουσας από τους Έλληνες. Έτσι, και στην Ήπειρο υπάρχει μιααντίστοιχη λαϊκή δοξασία. Συγκεκριμένα, ένα πουλί φέρνει την αναγγελία της πτώσης της Πόλης σε μια ομάδα βοσκών που εκείνη τη στιγμή ποτίζουν τα κοπάδια τους σε ένα ποτάμι, Ο θρύλος λέει ότι στο άκουσμα της φοβερής είδησης τα νερά του ποταμίου σταμάτησαν να κυλάνε, αφού και το φυσικό στοιχείο θεώρησε ότι η πτώση της Κωνσταντινούπολης ήταν κάτι το ανήκουστο. Το ποτάμι θα συνεχίσει και πάλι να κυλάει, μόλις απελευθερωθεί η Πόλη, συνεχίζει ο λαϊκός θρύλος...
"Τα ψάρια του καλογέρου": Κάποιος καλόγερος είχε ψαρέψει σε ένα ποτάμι ψάρια και τα τηγάνιζε κοντά στην όχθη του ποταμού. Τη στιγμή εκείνη ακούστηκε από ένα πουλί το μήνυμα της πτώσης της Κωνσταντινούπολης στους Τούρκους. Ο καλόγερος σάστισε και αμέσως τα μισοτηγανισμένα ψάρια πήδησαν από το τηγάνι και ξαναβρέθηκαν στο ποτάμι. Εκεί ζουν αιώνια μέχρι τη στιγμή της απελευθέρωσης της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους, οπότε και θα ξαναβγούν για να συνεχιστεί το τηγάνισμα τους.
"Ο Πύργος της Βασιλοπούλας": Στα κάστρα του Διδυμότειχου ένας κυκλικός πύργος, ο ψηλότερος ονομάζεται "πύργος της βασιλοπούλας". Η παράδοση λέει πως κάποτε ο βασιλιάς διασκέδαζε κυνηγώντας και στη θέση του άφησε την κόρη του. Όταν τον ειδοποίησαν ότι έρχονται οι Τούρκοι είχε τόση εμπιστοσύνη στην οχυρότητα του κάστρου ώστε είπε: "αν σηκωθεί από τη χύτρα ο κόκορας και λαλήσει, θα πιστέψω ότι κυριεύτηκε η πόλη.". Οι Τούρκοι όμως χρησιμοποίησαν δόλο και έδειξαν το χρυσοκέντητο μαντήλι του βασιλιά στην κόρη του. Αυτή μόλις το είδε, τους παρέδωσε το κλειδί του κάστρου κι έγινε αιτία της άλωσης. Όταν κατάλαβε πως την ξεγέλασαν, δεν άντεξε την ντροπή και αυτοκτόνησε πέφτοντας από τον πύργο. Από τότε ο πύργος λέγεται της βασιλοπούλας.
"Οι Κρητικοί Πολεμιστές": Έναν από τους πύργους των τειχών της Πόλης τον υπεράσπιζαν τρία αδέρφια, άρχοντες Κρητικοί που πολεμούσαν με το μέρος των Βενετών (η Κρήτη τότε ήταν κάτω από την κυριαρχία των Βενετών). Μετά την πτώση της πόλης τα τρία αδέρφια και οι άντρες τους εξακολουθούσαν να πολεμούν και παρά τις λυσσώδεις προσπάθειες τους οι Τούρκοι δεν είχαν κατορθώσει να καταλάβουν τον πύργο. Για το περιστατικό αυτό ενημερώθηκε ο Σουλτάνος και εντυπωσιάστηκε από την παλικαριά τους. Αποφάσισε, λοιπόν, να τους επιτρέψει να φύγουν με ασφάλεια από τον πύργο και να πάρουν ένα καράβι με τους άντρες τους και να γυρίσουν στην Κρήτη. Πραγματικά η πρόταση του έγινε δεκτή με τη σκέψη ότι έπρεπε να μείνουν ζωντανοί για να πολεμήσουν να ξαναπάρουν τη Βασιλεύουσα πίσω από τους απίστους. Έτσι οι Κρητικοί επιβιβάστηκαν στο πλοίο τους και ξεκίνησαν για το νησί τους. Το πλοίο δεν έφτασε ποτέ στην Κρήτη και ο θρύλος λέει ότι περιπλανιούνται αιώνια στο πέλαγος μέχρι τη στιγμή που θα ξεκινήσει η μάχη για την ανακατάληψη της Πόλης από τους Έλληνες. Τότε το πλοίο των Κρητικών θα τους ξαναφέρει στην Κωνσταντινούπολη για να πάρουν και αυτοί μέρος στη μάχη και να ολοκληρώσουν την αποστολή τους και το ελληνικό έθνος να ξανακερδίσει την Πόλη.

Ο κος Δρούγος στο “Geopolitics & Daily News”

Ο κος Δρούγος στο “Geopolitics & Daily News” – Εκτιμώ ότι σε κάποια φάση η Τουρκία θα προκαλέσει τετελεσμένα σε μικρονήσια/μικρά νησιωτικά συμπλέγματα – Αν δεν ήταν οι Αραβικοί ξεσηκωμοί ίσως να είχαν ήδη κάνει κινήσεις προς εμάς!     ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΜΑΝΩΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ

Καταρχήν θέλω να ευχαριστήσω θερμά το κύριο Δρ. Αθανάσιο Δρούγο που δέχτηκε να σχολιάσει και αναλύσει για λογαριασμό του GEOPOLITICS & DAILY NEWS την επικαιρότητα αλλά και τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή. Οι ερωτήσεις που του τέθηκαν βασίζονται σε αυτές που με χαρά κατά καιρούς λαμβάνω από εσάς είτε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου είτε μέσω σχολίων.

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΔΡα ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ.Ε.ΔΡΟΥΓΟΥ/ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥ ΑΝΑΛΥΤΗ-ΔΙΕΘΝΟΛΟΓΟΥ-ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΑΤΟ/Μ.ΑΝΑΤΟΛΗΣ-ΑΦΡΙΚΗΣ-ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ.
1. Με βάση τα παρόντα και δρομολογημένα εξοπλιστικά προγράμματα της Ελλάδας και της Τουρκίας πότε προβλέπεται να φτάσει ο συσχετισμός δυνάμεων των δύο κρατών σε σημείο που να μπορεί η Τουρκία να επιτεθεί στην Ελλάδα με σημαντική πιθανότητα επίτευξης των στόχων της; Δηλαδή εισβολή στον Έβρο, απόβαση σε νησί/νησιά, επίθεση στην Κύπρο.
ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΝΤΟΓΚΑΝ  ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ, ΟΙ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΒΕΛΤΙΩΘΕΙ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΕ ΤΕΧΕΡΑΝΗ-ΔΑΜΑΣΚΟ, ΚΑΙ ΟΙ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΠΟΛΥ, ΑΛΛΑ Η ΧΩΡΑ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΕ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ-ΚΟΣΟΒΟ-ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΑΝΟΙΚΤΑ ΤΗΣ ΣΟΜΑΛΙΑΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΝΔΟΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟ ΧΩΡΟ.
ΤΑ ΝΕΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΩΝ-ΜΗ ΕΠΑΝΔΡΩΜΕΝΩΝ ΑΕΡΟΣΚΑΦΩΝ ΜΕ ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ ΠΟΛΥ. ΚΥΡΙΩΣ ΒΛΕΠΩ ΤΙΣ ΠΙΟ ΕΠΙΘΕΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ. ΔΙΔΟΥΝ ΕΜΦΑΣΗ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ. ΚΑΙ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΩΣ ΗΓΕΜΟΝΙΣΚΟΙ ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΥ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ. ΕΚΤΙΜΩ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΕΚΛΟΓΗ ΕΡΝΤΟΓΚΑΝ ΘΑ ΕΝΤΑΤΙΚΙΠΟΙΗΣΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΜΕ ΗΠΑ-ΚΙΝΑ-ΠΑΚΙΣΤΑΝ-ΝΟΤΙΑ ΚΟΡΕΑ.ΑΣΦΑΛΩΣ ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΔΙΕΥΡΥΝΕΙ ΤΟ ΒΕΛΗΝΕΚΕΣ ΤΟΥΣ. ΕΚΤΙΜΩ ΟΤΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΦΑΣΗ ΜΕ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΧΩΡΟ ΘΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΑ ΣΕ ΜΙΚΡΟΝΗΣΙΑ-ΜΙΚΡΑ ΝΗΣΙΩΤΙΚΑ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑΤΑ. ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΣΕ ΕΒΡΟ-ΚΥΠΡΟ. ΑΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΥΙΟΘΕΤΗΣΑΝ ΚΑΠΟΙΑ ΕΞΟΠΛΙΣΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΒΓΗΚΑΝΕ ΟΛΑ. ΟΜΩΣ ΕΜΜΕΝΟΥΝ.ΑΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΙ ΑΡΑΒΙΚΟΙ ΞΕΣΗΚΩΜΟΙ, ΙΣΩΣ-ΠΑΡΑ ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΑ-ΝΑ ΕΙΧΑΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΕΜΑΣ.
2. Αραβική άνοιξη και Κουρδικό. Τις προάλλες ο Αρχηγός των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών (ΜΙΤ) Χακάν Φιντάν, επισκέφτηκε εσπευσμένα τη Συρία. Πιστεύετε πως οι εξεγέρσεις και γενικότερα η αραβική άνοιξη θα φέρουν εξελίξεις στο Κουρδικό; Πόσο μακριά είναι η μέρα ίδρυσης ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν;
ΟΙ ΑΡΑΒΙΚΕΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΘΑ ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΕΧΕΣ ΔΙΑΣΤΗΜΑ,ΣΕ ΥΕΜΕΝΗ-ΣΥΡΙΑ-ΛΙΒΥΗ. ΛΟΓΙΚΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΜΗΝΕΣ ΤΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ ΚΑΝΤΑΦΙ-ΣΑΛΕΧ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΕΛΘΟΝ. ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΗ Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΜΕΛΛΟΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΣΣΑΝΤ ΕΠΙ ΜΑΚΡΟΝ… ΔΕΝ ΑΠΟΚΛΕΙΩ ΕΝΤΑΣΕΙΣ ΣΕ ΑΛΓΕΡΙΑ-ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΑ ΕΔΑΦΗ-ΛΙΒΑΝΟ-ΙΡΑΚ.  Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΜΠΑΧΡΕΙΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ. ΕΙΝΑΙ ΣΙΙΤΕΣ ΚΑΤΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ. ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΣΤΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ ΤΟΥ ΚΟΛΠΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΙΟΡΔΑΝΙΑ-ΜΑΡΟΚΟ ΑΛΛΑΓΕΣ. ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΘΑ ΠΕΦΤΟΥΝΕ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΜΟΝΑΡΧΙΚΑ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΑ. Η ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΡΙΑΝΤ ΣΤΟ ΜΠΑΧΡΕΙΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΤΟΝ ΑΕΡΑ ΚΑΠΟΙΩΝ…
ΑΝ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΟ ΙΡΑΚ, ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΜΕ ΣΥΡΙΑ ΚΑΙ ΙΡΑΝ, ΤΟΤΕ ΤΟ ΚΟΥΡΔΙΚΟ ΘΑ ΛΑΒΕΙ ΝΕΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΣΟ. ΑΠΑΙΤΕΙ ΟΜΩΣ ΧΡΟΝΟ. ΟΛΕΣ ΟΙ ΤΑΣΕΙΣ  ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΥΡΚΙΑ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΙΝΗΘΟΥΝ ΜΕΣΩ ΒΟΡΕΙΟΥ ΙΡΑΚ. ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΟΙ ΞΕΣΗΚΩΜΟΙ ΘΑ ΦΘΑΣΟΥΝ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΦΑΣΗ ΤΟ ΙΡΑΝ(ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΥΣ ΟΙ ΗΠΑ ΜΕ 3 ΤΡΟΠΟΥΣ), ΤΟΤΕ Η ΠΟΛΥΠΛΕΥΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ ΘΑ ΩΘΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΥΡΔΙΚΟ.ΠΑΝΤΩΣ ΜΕ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΤΕΣ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΕ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΔΙΑΣΚΕΨΕΙΣ ΣΕ ΡΟΥΜΑΝΙΑ-ΑΥΣΤΡΙΑ-ΣΛΟΒΕΝΙΑ  ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΥΣ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΟΥΣ. ΑΛΛΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΣΥΝΟΡΙΑΚΑ ΑΓΓΙΞΕΙ ΠΟΛΥ Η ΤΡΑΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ. ΚΡΙΣΙΜΗ ΤΡΙΕΤΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΡΑΤΗ.
3. Πρόσφατα ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ομπάμα, μίλησε για επιστροφή στις γραμμές του 1967. Την ίδια ώρα δεν υπάρχει καμία βελτίωση στις σχέσεις του Ισραήλ με τη Τουρκία. Το Ισραήλ δείχνει απομονωμένο και με μια αραβική άνοιξη σε εξέλιξη. Πόσο εύθραστη είναι τελικά η κατάσταση στη Μέση Ανατολή και ποιο το μέλλον στις σχέσεις ΗΠΑ – Ισραήλ;
ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΕΠΕΣΕ ΕΞΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΨΕ ΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΡΑΒΙΚΟ ΚΟΣΜΟ. ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ ΚΑΙ ΣΥΡΙΑ. ΟΙ ΗΠΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ SOFT POWER , ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΤΥΠΟΥ ΙΡΑΚ.ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟΨΕΩΝ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ, ΓΙΑΤΙ:
*ΑΛΛΕΣ ΟΙ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ.
*ΟΙ ΗΠΑ ΔΙΑ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΟΜΠΑΜΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ 1967. ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΚΑΠΟΙΑ ΙΣΡΑΗΛΙΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΕΥΚΟΛΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΠΙΕΙ.
*ΟΙ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΙ ΕΧΟΥΝ ΧΑΣΕΙ ΤΙΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΕΙΧΑΝ ΣΤΕΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ . ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ. ΟΙ ΗΠΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΔΥΟ ΕΧΟΥΝ ΣΤΕΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΜΥΣΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΜΦΑΝΕΙΣ ΧΩΡΟΥΣ…
ΑΣΦΑΛΩΣ ΟΙ ΗΠΑ ΚΑΙ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΣΕ 117 ΤΟΜΕΙΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΩΝ-ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ. ΚΑΙ ΜΕ ΚΟΡΥΦΑΙΟΥΣ ΤΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ-ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ ΓΙΑ ΑΣΥΜΜΕΤΡΑ ΠΕΔΙΑ ΜΑΧΗΣ-ΑΝΤΙΠΥΡΑΥΛΙΚΗ ΑΜΥΝΑ. ΚΑΙ Ο ΟΜΠΑΜΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ, ΕΙΔΙΚΑ ΠΛΗΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΠΡΟΕΔΡΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 2012. ΟΙ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΙ ΠΑΝΤΑ ΚΟΙΤΟΥΣΑΝ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΣΕ ΗΠΑ-ΚΑΝΑΔΑ ΠΑΡΑ ΣΤΗΝ ΕΕ ΓΙΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ.
ΕΚΤΙΜΩ ΟΤΙ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΗΠΑ-ΙΣΡΑΗΛ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΣΤΕΝΕΣ(ΜΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΚΙΕΣ), ΕΝΩ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ(ΜΕ ΜΙΚΡΟΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ) ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΠΑΓΕΡΕΣ. ΟΙ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΓΕΛΑΝΕ ΜΕ ΤΗΝ ΓΡΑΜΜΗ ΝΤΑΒΟΥΤΟΓΛΟΥ ΝΑ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΑ. Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΣΥΝΕΧΗ ΑΝΑΒΡΑΣΜΟ.ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ/ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΜΑΖΙΚΕΣ/ΦΥΛΕΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ/Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΙΡΑΝ ΠΑΝΤΟΤΕ ΑΠΟΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΤΙΚΟΣ.
4. Η Τουρκία για πολλούς είναι η χώρα “κλειδί” για τις ΗΠΑ. Θεωρούν τη στάση της υποκριτική σχετικά με το ρόλο ηγέτη που προσπαθεί να διαδραματίσει στον Ισλαμικό κόσμο και πως είναι πιο κοντά από ποτέ με τις ΗΠΑ. Κατά τη γνώμη σας ισχύει αυτό; 
Ο ΕΡΝΤΟΓΚΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΚP ΕΙΧΑΝ ΚΑΙ  ΕΧΟΥΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΙΣΛΑΜΙΚΗΣ  ΔΙΑΣΚΕΨΗΣ, ΣΤΟΝ ΑΡΑΒΙΚΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ, ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΛΠΟΥ, ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ  ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ, ΣΤΗΝ ΛΙΒΥΗ ΑΛΛΑ  ΚΑΙ ΣΤΟ ΙΡΑΝ. ΕΠΙΣΗΣ ΠΟΛΛΑ ΣΤΙΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ  ΜΕ ΠΑΚΙΣΤΑΝ-ΜΑΛΑΙΣΙΑ-ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ ΚΑΙ ΚΡΑΤΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΑΣΙΑΣ. ΤΩΡΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΤΙ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ  ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΑ….ΠΟΛΕΜΟΙ ΜΑΙΝΟΝΤΑΙ.ΦΥΛΕΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ ΣΕ ΥΕΜΕΝΗ-ΣΟΥΔΑΝ. ΘΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ-ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΕΚ ΝΕΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΣΑ/ΟΗΕ.(ΩΣ ΜΗ-ΜΟΝΙΜΟ ΜΕΛΟΣ). ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΝΟΥΝ ΜΕ ΚΡΑΤΗ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ-ΒΡΑΖΙΛΙΑ.
ΠΑΝΤΩΣ ΕΚΤΙΜΩ ΟΤΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΕ ΑΙΓΥΠΤΟ-ΣΥΡΙΑ-ΛΙΒΥΗ ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΩΝ ΗΠΑ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΨΩ ΑΝ ΜΕ ΤΟ ΙΡΑΝ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΣΤΑΣΗ…ΕΧΟΥΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙ  ΠΟΛΛΕΣ ΕΠΑΦΕΣ ΜΕ ΑΝΤΙΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΟΥΣ ΣΕ ΣΥΡΙΑ-ΛΙΒΥΗ.ΔΗΛΑΔΗ ΕΝΩ ΕΔΩ ΚΑΙ 2-3 ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΧΑΝ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙ ΤΑΣΕΙΣ ΜΕΡΙΚΗΣ ΑΠΑΓΚΙΣΤΡΩΣΗΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΠΑ, ΒΛΕΠΩ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΑΡΑΒΙΚΩΝ ΞΕΣΗΚΩΜΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΠΡΟΩΘΟΥΜΕΝΗΣ ΑΝΤΙΠΥΡΑΥΛΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΗΠΑ. ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΦΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ..ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΚΙΣΤΑΝΙΚΗ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΟΤΙ ΟΙ ΗΠΑ ΕΙΣΗΛΘΑΝ ΣΤΟΝ ΕΝΑΕΡΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΣΥΜΜΑΧΟΥ ΠΑΚΙΣΤΑΝ, Η ΑΓΚΥΡΑ ΑΠΕΦΥΓΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ…ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΣΤΟΛΙΣΚΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΑΖΑ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΘΕΡΜΗ, ΟΠΩΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΥΣΙΝΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΙΗΗ-ΠΛΟΙΟ ΜΑΒΙ ΜΑΡΜΑΡΑ.. ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΠΩΣ ΘΑ ΚΙΝΗΘΕΙ.
5. Το ανάποδο της τέταρτης ερώτησης. Πολλοί θεωρούν πως ο διαμελισμός της Τουρκίας έχει ήδη δρομολογηθεί από ΗΠΑ και Ισραήλ με την ίδρυση ενός ανεξάρτητου κράτους των Κούρδων που ωστόσο θα ξεκινήσει να υλοποιείται μετά την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ. Κατά τη γνώμη σας έχει βάση το συγκεκριμένο σενάριο;
ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΟ ΚΟΥΡΔΙΚΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Ο ΑΣΣΑΝΤ, Η ΑΥΤΟΝΟΜΗ  ΚΟΥΡΔΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΤΟ ΕΡΜΠΙΛ ΤΟΥ Β.ΙΡΑΚ ΝΑ ΚΙΝΗΘΕΙ ΑΠΟΣΧΙΣΤΙΚΑ, ΚΑΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΟΙ ΦΥΓΟΚΕΝΤΡΕΣ ΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΟΥΡΔΩΝ-ΑΡΑΒΩΝ-ΒΑΛΟΥΧΩΝ ΣΤΟ ΙΡΑΝ ΝΑ ΕΝΔΥΝΑΜΩΝΟΝΤΑΙ. ΑΡΑ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΤΑ ΔΥΟ ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΟΥΡΔΙΚΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΒΑΘΥΤΑΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ Β.ΙΡΑΚ ΚΑΙ ΣΤΟ ΙΡΑΝ. Η ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΤΩΝ ΗΠΑ (ΘΑ ΑΦΗΣΕΙ ΠΙΣΩ ΚΑΠΟΙΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΥΡΙΩΣ ΠΕΡΙΞ ΤΗΣ ΒΑΓΔΑΤΗΣ ΚΑΙ ΒΟΡΕΙΑ ΤΟΥ 36ΟΥ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟΥ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΥ). ΑΥΤΟ ΑΝΗΣΥΧΕΙ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ.ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΧΗ ΔΙΕΤΙΑ-ΤΡΙΕΤΙΑ ΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ. ΑΛΛΟΥ ΑΝΑΜΕΝΩ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ. ΠΧ ΣΕ ΛΙΒΑΝΟ-ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ-ΙΡΑΝ. ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΟΥΝ ΕΝΤΑΛΜΑΤΑ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗΣ  ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΧΑΡΙΡΙ ΓΙΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΗΣ  ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΧΕΖΜΠΟΛΛΑΧ, ΕΝΩ ΜΕ ΑΝΗΣΥΧΕΙ Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΙΑΣ ΤΡΙΤΗΣ ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ. ΕΙΔΙΚΑ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΡΟΟΔΟΣ. ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΙ. ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΕ ΑΙΓΥΠΤΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΝΕΡΩΝ ΤΟΥ ΝΕΙΛΟΥ, ΣΤΟ ΥΠΟ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΝΟΤΙΟ ΣΟΥΔΑΝ ΚΛΠ.
6. Υπάρχει περίπτωση η ίδρυση ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν να βλάψει τα ελληνικά συμφέροντα, με την έννοια του κάτι σου πήραμε – κάτι σου δίνουμε (Τουρκία).
ΤΩΡΑ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΥΣΤΑΣΗΣ ΚΟΥΡΔΙΚΗΣ ΟΝΤΟΤΗΤΑΣ.ΕΠΕΙΔΗ ΑΝΑΤΟΛΙΤΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ “ΠΑΡΕ-ΔΩΣΕ” ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΑΠΕΚΛΕΙΑ.ΘΕΛΕΙ ΠΡΟΣΟΧΗ.ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΟΥΝ ΝΕΟΙ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΙ ΘΑ ΖΗΤΗΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΠΑ, ΑΝΓΙΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ.ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΟΤΙ ΑΝΗΚΩ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΒΙΑΣΤΙΚΑ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΙΔΡΥΘΕΙ ΚΟΥΡΔΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΑΙ ΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΜΑΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ. ΑΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΙΠΟΛΙΤΑΝΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΚΟΛΠΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ.
7. Οι σχέσεις Ρωσίας – Τουρκίας δείχνουν να βαδίζουν σε καλό δρόμο. Ποιο κατά τη γνώμη σας είναι το σημείο “κλειδί” που μπορεί να χαλάσει σε δραματικό επίπεδο τις σχέσεις των δύο χωρών; π.χ. ο Καύκασος;
ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΟΣΧΑΣ-ΑΓΚΥΡΑΣ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ.ΚΑΙ ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΕΡΝΤΟΓΚΑΝ-ΠΟΥΤΙΝ. ΥΠΟΤΡΟΠΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕΙ ΑΝ ΓΙΝΟΥΝ ΔΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΘΑΛΑΣΣΑ(ΣΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ), ΣΤΗΝ ΑΖΕΡΟ-ΑΡΜΕΝΙΚΗ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ, Η ΣΕ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΥΡΑΥΛΙΚΗ ΑΜΥΝΑ ΤΟΥ ΝΑΤΟ.ΟΙ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΠΡΟΣ ΚΙΝΑ-ΡΩΣΙΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΑΝΑΔΥΟΜΕΝΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ. ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΝΟΥΝ ΠΡΟΣ ΒΡΑΖΙΛΙΑ-ΝΟΤ ΑΦΡΙΚΗ.
ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΤΟΝ ΑΡΜΕΝΙΚΟ ΘΥΛΑΚΑ ΤΟΥ ΝΑΓΚΟΡΝΟ ΚΑΡΑΜΠΑΧ, ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΡΑΝΤΑΡ ΕΓΚΑΙΡΟΥ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΠΥΡΑΥΛΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟ 2013 ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ , ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ. ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΕΘΕΣΑΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΤΣΕΤΣΕΝΟΥΣ, ΣΥΜΒΑΔΙΖΟΥΝ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΣΧΑ ΓΙΑ ΤΟ ΙΡΑΝ ΚΛΠ.ΠΕΡΙΤΕΧΝΑ ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ ΣΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗΣ ΝΑΤΟ-ΡΩΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΥΡΑΥΛΙΚΗ ΑΣΠΙΔΑ , Η ΑΓΚΥΡΑ ΕΧΕΙ ΞΕΦΥΓΕΙ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ, ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΡΟΥΜΑΝΙΑ-ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ-ΠΟΛΩΝΙΑ.
ΕΠΙΣΗΣ ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΣΕ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ-ΝΑΤΟ-ΑΡΑΒΙΚΑ ΚΡΑΤΗ -ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ-ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΑΛΕΙΤΑΙ Η ΡΩΣΙΑ. ΕΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΑ Η ΑΓΚΥΡΑ ΕΚΑΝΕ ΚΟΙΝΕΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ. ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΕΛΙΓΜΟΥΣ ΜΕ ΟΛΟΥΣ. ΜΕ ΘΕΤΙΚΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ.
GEOPOLITICS & DAILY NEWS

Κυριακή 29 Μαΐου 2011

TI KΡΥΒΕΙ Η ΚΡΙΣΗ ΙΣΡΑΗΛ - ΤΟΥΡΚΙΑΣ;

http://www.elkeda.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=924:29052011-ti-k-&catid=42:2010-01-11-15-12-16&Itemid=92

του Μάνου Καραγιάννη *
Η επιδείνωση των σχέσεων Άγκυρας-Τελ Αβίβ δεν είναι μία συγκυριακή εξέλιξη, αλλά αποτέλεσμα των κατακλυσμιαίων αλλαγών που συντελούνται στο εσωτερικό της γειτονικής χώρας. Οι συχνές επικριτικές δηλώσεις της τουρκικής ηγεσίας εναντίον του Ισραήλ καταδεικνύουν ότι η Άγκυρα επιδιώκει μία ελεγχόμενη κρίση με το Τελ-Αβίβ. Η νέα πολιτική Νταβούτογλου οραματίζεται μία Τουρκία που θα ηγεμονεύει στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και θα συνιστά μία γέφυρα Ανατολής-Δύσης με προφανή γεωπολιτικά οφέλη.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την υλοποίηση του νεο-οθωμανικού οράματος είναι η εξομάλυνση των σχέσεων της Άγκυρας με τον αραβικό/μουσουλμανικό κόσμο.  Ένας ‘γρήγορος’ τρόπος βελτίωσης των τουρκο-αραβικών και τουρκο-ιρανικών σχέσεων είναι η άσκηση δριμείας κριτικής στην ισραηλινή κυβέρνηση για την κατάσταση που επικρατεί στα παλαιστινιακά εδάφη.
Επιπρόσθετα, η επιθετική αντι-ισραηλινή ρητορική απευθύνεται στο τουρκικό εκλογικό σώμα με σκοπό την ηθική απαξίωση των Κεμαλιστών, που υπήρξαν εμπνευστές της στρατηγικής προσέγγισης με το Ισραήλ στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Ετσι, ο Ερντογάν χτυπάει το σαμάρι (Ισραήλ) για να πονέσει (και) ο γάϊδαρος (Κεμαλιστές). Ωστόσο, υπάρχει και μία άλλη ανάγνωση των γεγονότων: η συντηρητικοποίηση του εκλογικού σώματος, που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στην Τουρκία, ωθεί την κυβέρνηση Ερντογάν σε τέτοιες δηλώσεις προκειμένου να τιθασεύσει το ισλαμιστικές τάσεις της τουρκικής κοινωνίας.
Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς με ακρίβεια την εξέλιξη των τουρκο-ισραηλινών σχέσεων, αλλά είναι φανερό πλέον ότι υπάρχει ένα ψυχολογικό χάσμα μεταξύ των δύο χωρών που δημιουργεί νέα δεδομένα στην Ανατολική Μεσόγειο. Η ισραηλινή κυβέρνηση, που έδειξε να αιφνιδιάζεται από τις εξελίξεις, μάλλον θα αντιδράσει στις τουρκικές επιθέσεις με τον προσφιλή της τρόπο, δηλαδή ενεργοποίηση του φιλοϊσραηλινού λόμπι στο αμερικανικό Κογκρέσο ώστε να δεχθεί πιέσεις η Άγκυρα για αλλαγή στάσης. Η συγκεκριμένη στρατηγική όμως μόνο πρόσκαιρα θα συμβάλει στη βελτίωση των διμερών σχέσεων, αφού παραβλέπει τους νέους συσχετισμούς ισχύος που έχουνε διαμορφωθεί στην περιοχή.
Η κυβέρνηση Ερντογάν, απαλλαγμένη από την κηδεμονία της στρατογραφειοκρατιάς, έχει κατορθώσει να οικοδομήσει στενές σχέσεις με παραδοσιακούς αντιπάλους της Τουρκίας, όπως η Ρωσία, το Ιράν και η Συρία. Η αυξημένη αυτοπεποίθηση που αισθάνεται η Άγκυρα στο εξελισσόμενο διεθνές σύστημα της επιτρέπει να ‘παγώσει’ τις σχέσεις με το Τελ Αβίβ γιατί πολύ απλά δεν χρειάζεται η Τουρκία πια το Ισραήλ, αλλά το αντίθετο.
* Επίκουρος Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Πανεπιστημίου Μακεδονίας

Διακυβέρνηση που παραπαίει

http://www.sigmalive.com/simerini/politics/reportaz/386203

| Εκτύπωση | 29/05/2011 | Του Δρα. Χριστ. Χριστοδούλου*

Έχουμε ακούσει πολλά τα τελευταία τρία χρόνια για τη διακυβέρνηση Χριστόφια σε όλους τους τομείς των αρμοδιοτήτων της. Με προεξάρχοντες εκείνους του εθνικού θέματος και της οικονομίας. Θέσεις και αντιθέσεις, κρίσεις και επικρίσεις, αντιφάσεις και αντιδράσεις, μεταπτώσεις και παλινδρομήσεις έχουν δεσπόσει στο κυπριακό πολιτικό και οικονομικό σκηνικό.
Δεν θα ήταν υπερβολή να λεχθεί ότι η παρελθούσα τριετία δεν έχει παρόμοιο προηγούμενο. Κυρίως από πλευράς κυβερνώντων οι οποίοι, είτε λόγω απειρίας και ανεπάρκειας όσον αφορά τη διαχείριση των κυβερνητικών πραγμάτων, είτε λόγω ιδεολογικών αγκυλώσεων και ιδεοληπτικών μονοδρομήσεων, έχουν κυριολεκτικά αφήσει άναυδους όλους όσοι, λόγω ηλικίας τουλάχιστον, παρακολουθούμε και βιώνουμε τα κυβερνητικά δρώμενα από καταβολής της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1960.
Χωρίς δόση υπερβολής ή προκατάληψης και χωρίς να παραγράφουμε εσφαλμένες πολιτικές ή λανθασμένους χειρισμούς προηγούμενων κυβερνήσεων, με κάθε ειλικρίνεια ομολογούμε ότι η παρούσα διακυβέρνηση του Προέδρου Χριστόφια είναι η χειρότερη που γνώρισε μέχρι τώρα ο τόπος μας. Σε όλους τους τομείς. Χωρίς να αποδίδουμε κακές προθέσεις ή δολιότητα ελατηρίων. Και εκ των έργων, των πολιτικών και των αποτελεσμάτων κρίνοντας και αποτιμώντας την τριετία της διακυβέρνησης του Προέδρου Χριστόφια, δεν μπορούμε, δυστυχώς, να την αποτιμήσουμε με θετικό βαθμό. Ήταν και παραμένει μια διακυβέρνηση που παραπαίει μεταξύ δογματικών ιδεολογημάτων και ωμών πραγματικοτήτων, που αντιμάχεται μυωπικά τα διεθνή και εσωτερικά γεγονότα, που αναιρεί και αυτοαναιρείται, που ωραιοποιεί και ωραιολογεί, που διαψεύδει και αυτοδιαψεύδεται.
Η Κύπρος ατύχησε…

Δυστυχώς, η Κύπρος ατύχησε, στην πιο κρίσιμη περίοδο των αποφασιστικών εξελίξεων που συντελούνται διεθνώς στην οικονομία με δυσμενείς εσωτερικές επιπτώσεις, αλλά και στο εθνικό μας θέμα, να κυβερνάται, δημοκρατικώ δικαιώματι και λαϊκή βουλήσει, από έναν Πρόεδρο και μια κυβέρνηση όπου περισσεύει ο ερασιτεχνισμός, η πολιτική αφέλεια, ο ευσεβοποθισμός και η χίμαιρα, ο εξωπραγματισμός και η ουτοπία.
Τα γεγονότα ομιλούν αφ' εαυτών. Και είναι, δυστυχώς, απογοητευτικά. Και αποδεικνύονται επικίνδυνα και επώδυνα και για το παρόν και για το μέλλον αυτού του τόπου. Η κατάσταση αξιολογείται ακόμη δυσμενέστερα για τους κυβερνώντες, γιατί καμία προηγούμενη κυβέρνηση δεν είχε τόσο μεγάλη λαϊκή και πολιτική αποδοχή και στήριξη όσο η σημερινή, κατά την πολιτική αφετηρία της. Με τα τρία κόμματα της συντριπτικής λαϊκής πλειοψηφίας (ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ) να συγκυβερνούν, με τους Οικολόγους να συμπολιτεύονται και την αξιωματική αντιπολίτευση του ΔΗΣΥ να διακηρύσσει στεντόρεια τη στήριξή της προς την Ακελική προεδρία του κομμουνιστή Προέδρου Χριστόφια, με τη διαβόητη ιστορική υπέρβαση του κ. Νίκου Αναστασιάδη και τα είκοσι δάχτυλα και νύχια της καθολικής ταύτισης του τέως, πλέον, κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΔΗΣΥ κ. Χρήστου Πουργουρίδη.
Το εθνικό μας θέμα
Στο εθνικό θέμα, τα αποτελέσματα της τριετούς προεδρίας του κ. Χριστόφια είναι γνωστά. Ο Πρόεδρος της λύσης και του βαρύγδουπου γωνιάσματος της Τουρκίας και του συντροφικού ταλατικού συνδρόμου, μας οδήγησε σε κατάσταση χειρότερη από εκείνην που προδιέγραφε και πλαισιοθετούσε το ανανικό τερατούργημα. Και η δική μας πλευρά κυριολεκτικά αυτογωνιάστηκε, δίνοντας ταυτόχρονα ισχυρά ερείσματα στην κατοχική Τουρκία να εμφανίζεται ως αμέτοχος τρίτος που, μάλιστα, δήθεν νοιάζεται και καλοπροαίρετα αγωνιά για μια σύντομη επίλυση του κυπριακού προβλήματος. Είναι, όμως, και το θέμα της οικονομίας που, δυστυχώς, βρίσκεται κι αυτή πλέον στη χειρότερή της ώρα και στη χειρότερή της κατάσταση, μετά τη θεαματική ανάκαμψή της από την ολοκληρωτική κατάρρευση που της επέφερε η βάρβαρη τουρκική εισβολή της δήωσης, της σύλησης, της ατίμωσης, των εν ψυχρώ δολοφονιών μαχητών και αμάχων, και της κατάληψης του 37% του κυπριακού εδάφους τον Ιούλιο και Αύγουστο του 1974.
Όταν οι εξελίξεις τον διέψευδαν…

ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ πρέπει να λέγονται με τ’ όνομά τους. Χωρίς καλλιεπείς περιστροφές και υπολογιστικές σκοπιμότητες. Και η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση του κομμουνιστή «φιλοπρόοδου» κ. Χριστόφια παρέλαβε μια οικονομία ισχυρή, υγιή, θάλλουσα και πολλά υποσχόμενη, και τη μετέτρεψε σε μια πραγματικά ανερεισματική αδυναμία. Παρέλαβε μια οικονομία με ρυθμό ανάπτυξης 3,5% ώς 4%, ένα δημοσιονομικό πλεόνασμα 3,5%, μιαν ανεργία 2,5% ώς 3%, ένα δημόσιο χρέος 49%, που προκαλούσαν τον έπαινο και την εκτίμηση των Ευρωπαίων οι οποίοι, και αν ακόμη δεν θα το ήθελαν, δεν θα μπορούσαν να μη μας ανοίξουν την πόρτα για ένταξη στο Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών και στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση της Ζώνης του Ευρώ. Και την οδήγησε στη σημερινή αξιοθρήνητη κατάσταση. Με δημοσιονομικό έλλειμμα μέχρι και 6%, δημόσιο χρέος 61%, ανεργία μέχρι και 7%, και ανάπτυξη αρνητική μέχρι 1,7% και σε πραγματική ύφεση.
Με την ΕΔΕΚ να αποχωρεί από το κυβερνητικό σχήμα μετά από δύο σχεδόν χρόνια και τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ να ανακαλύπτει αιφνιδίως πριν από έξι μήνες ότι η οικονομία μας δεν πάει καλά και να προβαίνει σε δριμεία κριτική των κυβερνώντων, ενώ μέχρι τότε απέτασσε με τη γνωστή του ειρωνεία όσους προειδοποιούσαν και εισηγούνταν μέτρα, προτάσσοντας το ηρωικό και εύφημο προγονικό ότι «ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα».
Είναι, όμως, και οι κυβερνώντες. Με αιχμή του οικονομικού κυβερνητικού δόρατος τον Υπουργό Οικονομικών και τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Οι οποίοι για δυόμισι ολόκληρα χρόνια μυώπαζαν μπροστά στις δυσχερέστατες διεθνείς οικονομικές εξελίξεις και χαριεντίζονταν ασχετολογώντας ότι η κυπριακή οικονομία είναι πανίσχυρη, ότι είναι άτρωτη και ότι θα παραμείνει αλώβητη από την παγκόσμια οικονομική κρίση. Και έστελναν στο πυρ το εξώτερον όλους όσοι τολμούσαν να κρίνουν ως εξωπραγματική την κυβερνητική εκτίμηση και απραξία, και να προτάσσουν επίμονα και έντονα την ανάγκη επείγουσας λήψης μέτρων, μέσα στα πλαίσια μιας στοχευμένης, ολοκληρωμένης, έκτακτης οικονομικής στρατηγικής, η οποία τουλάχιστον να αμβλύνει τις δυσμενείς επιπτώσεις και να μειώσει τις οδυνηρές συνέπειες στην οικονομία μας και στο βιοτικό επίπεδο του δύσμοιρου λαού μας. Συνεπικουρούμενοι, πάντοτε, βεβαίως, από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τον υπαρχηγό του, κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του κόμματος.
Μέχρι που φθάσαμε στο σπαραξικάρδιο και απίστευτα καθυστερημένο mea culpa του κ. Χριστόφια. Ο οποίος, πριν από μερικούς μήνες, ανακάλυψε ξαφνικά ότι η κυπριακή οικονομία καίγεται και ότι για να μην καούμε κι εμείς, θα πρέπει να ληφθούν μέτρα οδυνηρά και να υποστούμε όλοι θυσίες. Και με τον Υπουργό Οικονομικών να ταυτίζεται, ως πάντοτε, με τον Πρόεδρο και να επιβεβαιώνει. Αλλά χωρίς να εγκαταλείπει τις ωραιολογίες και τις ωραιοποιητικές συγκρίσεις. Ακόμη κι όταν τα γεγονότα τον άφηναν τραγικά εκτεθειμένο και, ακόμη, όταν οι εξελίξεις τον διέψευδαν ηχηρά.
Έστω και τώρα απαιτείται συλλογικότητα χειρισμών

ΤΩΡΑ ο Πρόεδρος καλεί σε συναίνεση, συνεργασία και κοινή προσπάθεια όλες τις πολιτικές δυνάμεις, για την αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων που συσσώρευσε η ακατανόητη και αδικαιολόγητη αδράνεια και απραξία του. Με τον Υπουργό των Οικονομικών να ανομολογεί ότι ντρέπεται όταν βλέπει ξένους επενδυτές που μας δάνεισαν με χαμηλό επιτόκιο πριν από μερικούς μήνες. Και να υπονοεί ότι άλλοι, η αντιπολίτευση, που μέχρι πριν από έξι μήνες ήταν σχεδόν ανύπαρκτη, και, βεβαίως ο «προσφιλής» του Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας, φέρουν την ευθύνη για τη σημερινή οικονομική μας κατάντια. Εξαιρώντας τον εαυτό του και τον Πρόεδρο Χριστόφια, οι οποίοι φέρουν την κύρια και ουσιαστική ευθύνη για το οικονομικό μας κατάντημα. Και, βεβαίως, και για την ντροπή που ο αρμόδιος Υπουργός λέει ότι αισθάνεται. Γιατί ούτε αυτός ούτε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δικαιολογούνται ή νομιμοποιούνται να εμφανίζονται και ως «κούππες άπαννες».
Έχουν εν προκειμένω δίκαιο και ορθώς ερμηνεύουν τα οικονομικά μας πράγματα, όπως έχουν διαμορφωθεί και εδώ που έχουν φθάσει, και ο αντιπρόεδρος του ΔΗΚΟ και Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Οικονομικών κ. Νικόλας Παπαδόπουλος και ο αναπληρωτής (άνωθεν πολυκλαππωθείς) πρόεδρος του ΔΗΣΥ κ. Αβέρωφ Νεοφύτου. Η επίρριψη ευθυνών για αδράνεια και απραξία στους αρμόδιους κυβερνώντες δεν είναι άδικη. Όπως σωστή είναι και η έντονη εισήγησή τους για «εθνικό» διάλογο και διακομματική οικονομική πολιτική, ώστε να αποτραπούν τα διαφαινόμενα χειρότερα και να επέλθει η επιβαλλόμενη ανάκαμψη.
Το συνεπαγόμενο πολιτικό κόστος θα πρέπει να αναληφθεί από όλους. Αλλά με την αυτονόητη προϋπόθεση ότι τα μέτρα που θα ληφθούν και η πολιτική που θα χαραχθεί θα είναι προϊόν κοινής διαβούλευσης και κατάληξης, και όχι μονομερούς απόφασης του Προέδρου και του αρμόδιου Υπουργού του. Έστω και τώρα απαιτείται συλλογικότητα χειρισμών, αποφάσεων και μέτρων. Προτού να είναι εντελώς αργά.
ΔΡ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
Πρώην Υπουργός Οικονομικών
και Εσωτερικών, και τέως Διοικητής
της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου

Oι "δούλοι" ξύπνησαν - Και έχουν την δύναμη που δίνει η απελπισία...


Εκτύπωση E-mail
http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=20435&Itemid=139
Οι πολίτες δείχνουν στην εξουσία ότι δεν φοβούνται ούτε εξόδους από το ευρώ, ούτε επιστροφή στην δραχμή, όπως απεργάζονται τα κυβερνητικά σενάρια ψυχολογικού πολέμου που εφαρμόζουν τις τελευταίες ημέρες τα κυβερνητικά στελέχη, ούτε καν τις παπαρολογίες περί ... "πραξικοπήματος". Απλά είναι θυμωμένοι και νιώθουν προδομένοι. Και το δείχνουν. Και απόψε στο Σύνταγμα και σε άλλες 37 πόλεις στην Ελλάδα και από την ερχόμενη εβδομάδα σε κάθε γειτονιά. 
Στο Σύνταγμα η συγκέντρωση ξεπέρασε όλες τις προηγούμενες ημέρες σε όγκο και παλμό. Ήδη από τις 7 το απόγευμα οι εκτιμήσεις ανέφεραν πως στο Σύνταγμα και γύρω από αυτό οι συγκεντρωμένοι ξεπέρασαν τις 50.000.  Αυξημένες, όμως, εμφανίστηκαν και οι αστυνομικές δυνάμεις.
Οι σφυρίχτρες και τα κατσαρολικά είναι και πάλι εκεί, σε ένα πολύχρωμο πλήθος όπου βλέπεις από μωρά μέχρι παπάδες, να απλώνεται στους γύρω δρόμους. Κεντρικό σύνθημα το ρυθμικό “κλέφτες-κλέφτες”, μαζί με ομαδικό μούτζωμα προς τη Βουλή.
Μαζί τους οικογένειες αστυνομικών και στρατιωτικών. Ο μπαμπάς μπορεί να έμεινε στο σπίτι ή στην υπηρεσία γιατί δεσμεύεται από τους όρκους, αλλά η οικογένεια όχι!
Οι σκηνές αυξάνονται συνεχώς καθώς όλο και περισσότεροι αποφασίζουν να μη γυρίσουν σπίτι, τουλάχιστον απόψε. Από νωρίς υπήρξαν αρκετές αψιμαχίες του κόσμου με μικροπωλητές που πουλούσαν νερά και αναψυκτικά σε "άγριες" τιμές. Οι "δούλοι ξύπνησαν"...
 Στο μεταξύ, όσοι κατεβαίνουν κάθε μέρα στο Σύνταγμα προχωρούν σε ποικίλες μορφές αυτοοργάνωσης. Συγκροτούν ομάδες καθαριότητας, νομικής υποστήριξης, ιατρείο, μέχρι και σχεδιασμό του χώρου.
Το defencenet.gr και η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ από την πρώτη ημέρα τους στήριξε και θα εξακολουθήσει να τους στηρίζει όσο το κίνημα παραμένει ακηδεμόνευτο και ανεξάρτητο.
Στη Θεσσαλονίκη η βροχή φάνηκε αρχικά ότι κράτησε τον περισσότερο κόσμο μακριά από το Λευκό  Πύργο. Λίγη ώρα μετά το τέλος της βροχής οι Αγανακτισμένοι ξανάρχισαν να κατεβαίνουν από παντού φτάνοντας τις 10.000 περίπου χιλιάδες μέσα σε λίγη μόνο ώρα.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Το αβασίλευτο πολίτευμα του Παλαιολόγου


http://adiavroxoi.blogspot.com/2011/05/constantinople_29.html


«Το δε την πόλιν σοι δούναι ούτ’ εμόν εστίν, ούτ’ άλλου των κατοικούντων εν ταύτη. Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών». Μ' αυτά τα λόγια απάντησε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, αυτοκράτωρ των Ελλήνων, προς τον «δυσσεβή αμυρά» Μωάμεθ Β΄ όταν ο τελευταίος του ζητούσε το πετράδι του υπερχιλιετούς βυζαντινού στέμματος, την Βασιλεύουσα. Λέγοντας το αυτονόητο, το διαχρονικό σύμβολο του μαχόμενου Ελληνισμού εξασφάλισε αιώνια σταθερότητα στον θρόνο του. Η Πόλη δεν ήταν δική του για να την προσφέρει στον πλιατσικολόγο Μωάμεθ Β΄. Η Πόλη δεν ανήκε καν στους κατοίκους της. Ο Παλαιολόγος, με τούτη τη σοφή φράση όρισε μια και καλή πως υποχωρήσεις στα ζητήματα της πατρίδας δεν μπορούν να γίνουν από κυβερνήτες που σέβονται το αξίωμά τους. Μνημόνια με τον εχθρό δεν υπογράφονται από εκείνους που αξίζουν θέση στη συλλογική μνήμη. Οι πόλεις, τα κράτη, τα έθνη δεν ανήκουν στους ζωντανούς. «Συνιδιοκτήτες» είναι οι αγέννητοι και οι νεκροί. Εκείνοι που έρχονται για να μεγαλώσουν ό,τι άφησαν πίσω τους εκείνοι που έφυγαν.

Το προσωπικό παράδειγμα
Η Ιστορία δεν φείδεται μεταβολών στα πολιτεύματα, ούτε γεωπολιτικών, οικονομικών και πολιτισμικών μεταβολών. Για να αντέξει μια ανθρώπινη δομή στο καμίνι του χρόνου πρέπει να θωρακιστεί με την πανοπλία του ήθους, της αυταπάρνησης, του αυτοπροαίρετου θανάτου που θα διατηρήσει στη ζωή τα σύμβολα που ενώνουν τις κοινωνίες.
Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος συνάντησε στον μαρτυρικό δρόμο του πολλές φορές τον πειρασμό στη μορφή της ελπίδας, της επιβίωσης. Τον κατανίκησε στην Πύλη του Ρωμανού επειδή είχε δομηθεί έτσι ως χαρακτήρας, επειδή τον θρόνο τον άξιζε, επειδή ήταν η μοίρα να κλείσει ένα κεφάλαιο της Ανατολικής Αυτοκρατορίας με τον τρόπο που της άξιζε: τον αυτοκράτορα έφιππο, ένοπλο, ενάρετο να πέφτει στα τείχη και να γυρεύει έναν Χριστιανό να του πάρει το κεφάλι. Όταν ο ηγέτης βάζει μπροστά τα δικά του στήθη για να υπερασπιστεί ιερά και όσια και είναι αρκετά τυχερός για να περάσει στην αθανασία την ώρα της μάχης, τότε το πολίτευμά του δεν πρόκειται να χάσει ποτέ την αίγλη και την αξία του. Παραμένει στις ψυχές των ανθρώπων άφθαρτο, τέλειο, αβασίλευτο. Το προσωπικό παράδειγμα, όπως έχει γράψει και ο Νίτσε, δεν είναι καλός τρόπος διδαχής. Είναι ο μόνος τρόπος διδαχής. Γι' αυτό που πέθανε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος αξίζει να ζήσουμε και να προσπαθήσουμε.

Ελληνισμός & Βυζάντιο
Ο χριστιανός αυτοκράτορας προσέφερε κι άλλη ανεκτίμητη υπηρεσία στο έθνος εκείνες τις κρίσιμες ώρες που η ασιατική βαρβαρότητα διέσπειρε την ασχήμια της στην Θεοσκέπαστη Πόλη. Στην ομιλία που έκανε προς τους συμπολεμιστές του, έλυσε μια και καλή μια όψιμη... απορία που διατυπώνεται από ορισμένους ιστορικούς αναφορικά με την «προβληματική» -κατ' αυτούς- σχέση Ελληνισμού και Βυζαντίου: «Και ούτως λογίσθητε ως επί αγρίων χοίρων και πληθύν κυνήγιον, ίνα γνώσωσιν οι ασεβείς ότι ου μετά αλόγων ζώων ως αυτοί, παράταξιν έχουσιν, αλλά μετά κυρίων και αυθεντών αυτών και απογόνων Ελλήνων και Ρωμαίων». Ούτε λίγο ούτε πολύ εμψύχωνε τους μαχητές της Κωνσταντινούπολης λέγοντάς τους ότι δεν πηγαίνουν σε πόλεμο αλλά σε... κυνήγι και αντιπαρέβαλε την (ομολογουμένως) ζωώδη κατάσταση στην οποία βρίσκονταν τα στίφη του «δυσσεβής αμυρά» Μωάμεθ Β΄ με το υψηλό πολιτισμικό επίπεδο που αρμόζει σε απογόνους Ελλήνων και Ρωμαίων. Περιττό να αναφερθεί ότι οι μνημειώδεις ομιλίες του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου έγιναν στα ελληνικά.
Σήμερα, φευ, υπάρχουν εκλεγμένοι «ηγέτες», των οποίων τα ελληνικά είναι φτωχότερα από εκείνα αρκετών Οθωμανών και μισθοφόρων που πολιορκούσαν την Κωνσταντινούπολη. Σημεία των καιρών.

Δημοσιεύτηκε στη σημερινή έκτακτη έκδοση της «Δημοκρατίας» για την Βασιλεύουσα.

Όλοι οι βιασμοί στο Όσλο της Νορβηγίας διεπράχθησαν απο αλλοδαπούς - Το μοντέλο του πολυπολιτισμού είναι καταστροφικό!


http://antipliroforisi.blogspot.com/2011/05/blog-post_28.html

Σημείωση Αντιπληροφόρησης: Όλες οι εκθέσεις των αστυνομιών όλων των Ευρωπαϊκών χωρών που δέχονται εισβολή απο μετανάστες συμφωνούν στο ότι τα σκληρά εγκλήματα(βιασμοί,ανθρωποκτονίες,ναρκωτικά κτλ)διαπράττονται σε ποσοστό άνω του 90% απο μετανάστες.


Παρ'όλα αυτά η προπαγάνδα των Εβραιοσιωνιστών έχει αποβλακώσει τους Ευρωπαίους με αποτέλεσμα να μην έχουν ξεσηκωθεί εναντίον των ξεπουλημένων κυβερνήσεων τους που προωθούν τον πολυπολιτισμό κατ'εντολήν των Εβραίων.


Θυμηθείτε το βίντεο που έχουμε ανεβάσει στο οποίο οι ίδιοι οι Εβραίοι παραδέχονται οτι προωθούν τον πολυπολιτισμό και πολυφυλετισμό στην Ευρώπη. Δείτε στο τέλος του άρθρου το αποκαλυπτικό βίντεο όπου η Εβραία ακτιβίστρια αποκαλύπτει οτι οι Εβραίοι προωθούν τον πολυφυλετισμό στην Ευρώπη.


Συνδυάστε την τακτική αυτή των Εβραίων με το γεγονός ότι κάνουν εξετάσεις DNA σε όποιον θέλει να γίνει πολίτης του Ισραήλ. 


Οι Εβραίοι στο Ισραήλ είναι Ακροδεξιοί εθνικιστές σε ποσοστό 99% ενώ στην Ευρώπη και την Αμερική το παίζουν "προοδευτικοί".


Εντελώς γελοίοι και ξεπουλημένοι αποδεικνύονται οι επαγγελματίες ψευτο-προοδευτικοί που προσπαθούν να μας πείσουν ότι η πολυπολιτισμικότητα είναι πετυχημένο μοντέλο και ότι είμαστε ρατσιστές αν δεν δεχόμαστε ΟΛΟΥΣ τους αλλοδαπούς που θέλουν να έρθουν στην χώρα μας και στην Ευρώπη.


"Θύμα" της προπαγάνδας των Εβραίων ή ακόμη και όργανό τους φαίνεται να είναι η αστυνομικίνα απο το Οσλο που λέει οτι "όλοι αυτοί οι αλλοδαποί που βιάζουν συστηματικά Νορβηγέζες είναι εξαθλιωμένοι άνεργοι απο τραυματισμένες χώρες και ότι πρέπει να εξετάσουμε τον τρόπο που βλέπουν την γυναίκα στον πολυτισμό τους".
Τι μας λέτε κυρία απο το Όσλο; Ότι πρέπει να δεχθούμε το βιασμό για να μην στεναχωρούμε τους εισβολείς αλλοδαπούς που μας προωθούν οι Εβραίοι;
Μήπως τελικά έχει δίκαιο ο Εβραίος ψυχολόγος Φρόϋντ που μας λέει ανεγκέφαλους;(Δείτε εδω σχετικά)


Το βίντεο απο το Νορβηγικό κανάλι

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ
http://www.stoxos.gr/2011/05/blog-post_4453.html


Μας λένε... εσείς δεν έχετε να φάτε και θέλετε και την Κωνσταντινούπολη;

Κι εμείς τους λέμε ΟΧΙ! Δεν θέλουμε την Κωνσταντινούπολη μόνο... Θέλουμε και τον Πόντο και την Μικρασία και την Θράκη ολόκληρη, και την Κύπρο και την Βόρειο Ήπειρο και την Ανατολική Ρωμυλία και την Βόρειο Μακεδονία...

Και τους θυμίζουμε...
πως μπορεί να μας λείπουν πράγματα και μπορεί να μας λείψουν ακόμη περισσότερα. αλλά σίγουρα είμαστε λιγότερο νηστικοί απ' ότι ήταν οι προγονοί μας, το 1821, το 12-13, το 1940...

Μας λένε ότι δεν γίνονται έτσι πια οι πόλεμοι...

Κι εμείς τους λέμε ΛΑΘΟΣ! Και έτσι γίνονται, ακόμη και σήμερα, και με λιγότερα μέσα από αυτά που διαθέτουμε. Χωρίς Ναυτικό κι Αεροπορία, υποδεέστερες δυνάμεις με λιανοντούφεκα, κρατάνε καθηλωμένη μιά ολόκληρη αυτοκρατορία και τους συμμάχους της στις εσχατιές της Μέσης Ανατολής.

Κι εμείς ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ -κι ας έφαγε τον αχόρταγο το καθεστώς- και Ναυτικό έχουμε και Αεροπορία ικανά να ανοίξουν κάθε δρόμο και να κλείσουν κάθε διάβαση...

Μας λένε τρελούς κι ονειροπόλους κι ότι δεν πάμε καλά!

Είδαμε κι αυτούς που πάνε καλά, πως τον κατάντησαν τον τόπο. Σ' αυτούς δεν λέμε τίποτα αλλά μεταξύ μας ξέρουμε πως ότι ξεκίνησε πάνω σ΄ αυτόν τον πλανήτη ξεκίνησε από ένα όνειρο από μιά ιδέα από την ικανότητα των ελεύθερων ανθρώπων να σκέφτονται, να σχεδιάζουν να ονειροπολούν.

Κι εμείς που δεν γίναμε κιμάς στην μηχανή της Νέας Τάξης έχουμε όνειρα κι ελπίδες να τα κάνουμε πραγματικότητα. Κι είναι τα ίδια όνειρα με των παππούδων μας και των γιαγιάδων μας. Όνειρα ΤΡΕΛΑ κι ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ...

Ας μην ανησυχούν κάποιοι... Δεν πρόκειται να ξεκινήσουμε κάποιον πόλεμο... Ούτε καν χρειάζεται να το προτείνουμε! Και δεν χρειάζεται γιατί είναι νομοτέλεια πως η Τουρκία θα μας επιτεθεί! Αργά ή γρήγορα! Και θα το είχε κάνει ήδη αν δεν γνώριζε πως η απάντηση που θα πάρει θα είναι καταστροφική. Όπου και όπως το επιχειρήσει.

Στην Θράκη από την οποία έχω καταγωγή εδώ και δεκαετίες η Τουρκία διενεργεί προπαρασκευαστικές πολέμου. Τους εγκάθετους της τους παρακολουθούμε και τους καταγράφουμε συστηματικά... Κι από τώρα ξέρουν ότι απέναντι τους δεν θα βρουν απλούς πεζικάριους αλλά λυσσασμένους Λοκατζήδες. Στο Αιγαίο και στην Κύπρο, σε στεριά και θάλασσα θα πήξει ο τόπος από τα κατεστραμμένα κουφάρια της πολεμικής τους μηχανής. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο κι αυτό που η Τουρκία δεν μπορεί να αντέξει.... Γι αυτό καθυστερεί. Δεν μας αγαπά, δεν μας συμπονά, δεν μας λυπάται... ΟΥΤΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΒΕΒΑΙΑ!

Μην μας ρωτήσετε πότε... Δεν ξέρουμε να σας πούμε! Ούτε πότε μπορούν να γίνουν οι πόθοι του Γένους πραγματικότητα. Μπορεί αυτή η γενιά να μην καταφέρει τίποτα. Μπορεί ούτε η επόμενη. ίσως περάσουν πολλές γενιές ακόμη μέχρι να βρεθεί εκείνη που θ' αδράξει την ευκαιρία...

Εμείς όμως... ποιοι είμαστε; Ποιοι είμαστε εμείς αλήθεια; Ποια γενιά και με ποιο δικαίωμα που θα στερήσουμε από το Γένος το ΟΝΕΙΡΟ και την ελπίδα; Ποιοι είμαστε εμείς που θα επιτρέψουμε να σπάσει η αλυσίδα της μνημοσύνης; Που θα σταματήσουμε την μεταλαμπάδευση του Πόθου μας και του Πόθου των προγόνων μας; Γι αυτό είμαστε σήμερα εδώ... Είμαστε ο κρίκος μιας αλυσίδας που έρχεται αιώνες πριν να δέσει το παρελθόν με το μέλλον.

Να διατηρήσει τις μνήμες και να τις σπρώξει με φόρα στους επόμενους αιώνες και για όσο χρειαστεί. Είμαστε ένας δυνατός κρίκος αυτής της αλυσίδας. Είμαστε Ελληνόψυχοι κι έχουμε όση ακριβώς τρέλα χρειάζεται για ονειρευόμαστε και να ποθούμε αυτά που φαντάζουν αδύνατα! ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ!

Καλώς ορίσατε...