Κωνσταντίνος Χολέβας
Λάθη και υποχωρήσεις της ελληνικής πλευράς κατά τις τελευταίες
δεκαετίες, σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση, έχουν δώσει την
ευκαιρία σε θρασείες γειτονικές χώρες να προκαλούν. Η Αλβανία και τα
Σκόπια, ενώ έχουν βοηθηθεί πολιτικά και οικονομικά (τα Σκόπια ακόμη και
στρατιωτικά) από την Ελλάδα, ανταποδίδουν τη γενναιοδωρία μας με
δηλώσεις και πράξεις κακής -θα έλεγα κακίστης- γειτονίας.
Θυμίζω τα γεγονότα:
Ο Αλβανός υπουργός Εξωτερικών Εντμοντ Παναρίτι, συζητώντας στην Αθήνα με τον Ελληνα ομόλογό του Δ. Αβραμόπουλο, έθεσε θέμα Τσάμηδων. Οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες της Θεσπρωτίας έπρεπε να φύγουν από την Ελλάδα βάσει της Λωζάννης, αλλά η ελληνική μεγαλοψυχία τούς κράτησε εδώ με την ελπίδα να βελτιωθούν οι σχέσεις με το νέο -τότε- αλβανικό κράτος. Οι Τσάμηδες ανταπέδωσαν τη φιλοξενία μας συνεργαζόμενοι στη διάρκεια της Κατοχής με Ιταλούς και Γερμανούς κατακτητές και σφάζοντας αμάχους Ελληνες. Ο Ναπολέων Ζέρβας τους κατεδίωξε και έφυγαν στην Αλβανία. Το 1945 καταδικάσθηκαν 1.900 από αυτούς από το Δικαστήριο Δωσιλόγων Ιωαννίνων και οι περιουσίες τους δημεύθηκαν. Συνήθως το θέμα ετίθετο από μικρά εθνικιστικά κόμματα στην Αλβανία. Πρώτα ως θέμα περιουσιών και με την πάροδο του χρόνου ως θέμα επιστροφής των απογόνων τους και ουσιαστικά ως θέμα εδαφικής διεκδικήσεως της Θεσπρωτίας. Τώρα το θέτει επισήμως η αλβανική κυβέρνηση της Κεντροδεξιάς, ενώ προ ολίγων ετών και ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός Φάτος Νάνο πρότεινε να δικασθεί η Ελλάδα στη Χάγη για γενοκτονία των Τσάμηδων.
Ας μην υποτιμούμε το ζήτημα και ας καταλάβουμε ότι τίθεται ως αντιπερισπασμός των Αλβανών στην ύπαρξη Βορειοηπειρωτών.
Η αποστομωτική απάντησή μας πρέπει να βασίζεται σε τρεις άξονες:
α) στη δυναμική προστασία της ελληνικής εθνικής μειονότητας. Να ξαναγίνει σωστά και αντικειμενικά η απογραφή πληθυσμού με δήλωση εθνικής καταγωγής και θρησκεύματος,
β) στη σαφή δήλωση ότι όσο προκαλεί η Αλβανία με Τσάμηδες και με καταπίεση των Βορειοηπειρωτών θα σταματήσει κάθε ροή ευρωπαϊκού χρήματος και θα βρίσκει την Ελλάδα εμπόδιο στα ευρωπαϊκά όνειρά της,
γ) με την υπενθύμιση του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας του 1914, το οποίο είχε υπογράψει και η Αλβανία. Προβλέπει μία ευρεία διοικητική, αστυνομική και εκπαιδευτική αυτοδιοίκηση (αυτονομία) για τους τότε νομούς Αργυροκάστρου και Κορυτσάς, χωρίς να αμφισβητούνται τα αλβανικά σύνορα. Αν αυτοί μας χορεύουν τσάμικο, εμείς θα τους χορέψουμε κερκυραϊκό!
Στο μέτωπο των Σκοπίων, η δήλωση που δείχνει πόσο αδιόρθωτοι είναι οι γείτονες προέρχεται από τον υπουργό Οικονομικών Ζόραν Σταβρέφσκι. Κατηγόρησε τις ελληνικές εταιρίες που δραστηριοποιούνται στη χώρα του ότι παίρνουν δάνεια από σκοπιανές τράπεζες και μετά τα στέλνουν στην Ελλάδα, η οποία υποφέρει από πρόβλημα ρευστότητος. Πρόκειται για την παταγώδη κατάρρευση του εγχειρήματος της «οικονομικής διπλωματίας» μας. Μία αποτυχία η οποία θα μπορεί να δοθεί και ως αντικείμενο διδακτορικών διατριβών σε νέους επιστήμονες. Θυμίζω ότι προ εικοσαετίας ρίχθηκε το σύνθημα «να ανοίξουμε μερικές επιχειρήσεις στη FYROM για να επηρεάσουμε την πολιτική τους υπέρ ημών». Τι κατορθώσαμε; Μεταφέραμε επιχειρήσεις εκεί στερώντας δουλειά από Ελληνες και τελικά τους κάναμε ακόμη πιο εθνικιστές και πιο προκλητικούς. Η ελληνική οικονομική παρουσία άλλοτε χλευάστηκε ή απειλήθηκε και τώρα χρησιμοποιείται ως λαβή για αρνητικά σχόλια εναντίον μας.
Η αφελής προσέγγιση των μαρξιστών και των νεοφιλελευθέρων ότι η οικονομία είναι το παν και όλα τα άλλα έπονται καταρρέει καθημερινά. Ειδικά στην περίπτωση των βαλκανικών εθνικισμών είναι προφανές ότι με «μπίζνες» δεν αλλοιώνονται ριζωμένες αντιλήψεις. Η μόνη αποστομωτική απάντηση προς τα Σκόπια είναι η επάνοδός μας στην αρχική θέση του 1992 για το όνομα: δεν παραχωρούμε τον όρο Μακεδονία ούτε ως σύνθετο ούτε ως παράγωγο! Αυτήν τη γλώσσα καταλαβαίνουν. ΠΗΓΗ
Θυμίζω τα γεγονότα:
Ο Αλβανός υπουργός Εξωτερικών Εντμοντ Παναρίτι, συζητώντας στην Αθήνα με τον Ελληνα ομόλογό του Δ. Αβραμόπουλο, έθεσε θέμα Τσάμηδων. Οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες της Θεσπρωτίας έπρεπε να φύγουν από την Ελλάδα βάσει της Λωζάννης, αλλά η ελληνική μεγαλοψυχία τούς κράτησε εδώ με την ελπίδα να βελτιωθούν οι σχέσεις με το νέο -τότε- αλβανικό κράτος. Οι Τσάμηδες ανταπέδωσαν τη φιλοξενία μας συνεργαζόμενοι στη διάρκεια της Κατοχής με Ιταλούς και Γερμανούς κατακτητές και σφάζοντας αμάχους Ελληνες. Ο Ναπολέων Ζέρβας τους κατεδίωξε και έφυγαν στην Αλβανία. Το 1945 καταδικάσθηκαν 1.900 από αυτούς από το Δικαστήριο Δωσιλόγων Ιωαννίνων και οι περιουσίες τους δημεύθηκαν. Συνήθως το θέμα ετίθετο από μικρά εθνικιστικά κόμματα στην Αλβανία. Πρώτα ως θέμα περιουσιών και με την πάροδο του χρόνου ως θέμα επιστροφής των απογόνων τους και ουσιαστικά ως θέμα εδαφικής διεκδικήσεως της Θεσπρωτίας. Τώρα το θέτει επισήμως η αλβανική κυβέρνηση της Κεντροδεξιάς, ενώ προ ολίγων ετών και ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός Φάτος Νάνο πρότεινε να δικασθεί η Ελλάδα στη Χάγη για γενοκτονία των Τσάμηδων.
Ας μην υποτιμούμε το ζήτημα και ας καταλάβουμε ότι τίθεται ως αντιπερισπασμός των Αλβανών στην ύπαρξη Βορειοηπειρωτών.
Η αποστομωτική απάντησή μας πρέπει να βασίζεται σε τρεις άξονες:
α) στη δυναμική προστασία της ελληνικής εθνικής μειονότητας. Να ξαναγίνει σωστά και αντικειμενικά η απογραφή πληθυσμού με δήλωση εθνικής καταγωγής και θρησκεύματος,
β) στη σαφή δήλωση ότι όσο προκαλεί η Αλβανία με Τσάμηδες και με καταπίεση των Βορειοηπειρωτών θα σταματήσει κάθε ροή ευρωπαϊκού χρήματος και θα βρίσκει την Ελλάδα εμπόδιο στα ευρωπαϊκά όνειρά της,
γ) με την υπενθύμιση του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας του 1914, το οποίο είχε υπογράψει και η Αλβανία. Προβλέπει μία ευρεία διοικητική, αστυνομική και εκπαιδευτική αυτοδιοίκηση (αυτονομία) για τους τότε νομούς Αργυροκάστρου και Κορυτσάς, χωρίς να αμφισβητούνται τα αλβανικά σύνορα. Αν αυτοί μας χορεύουν τσάμικο, εμείς θα τους χορέψουμε κερκυραϊκό!
Στο μέτωπο των Σκοπίων, η δήλωση που δείχνει πόσο αδιόρθωτοι είναι οι γείτονες προέρχεται από τον υπουργό Οικονομικών Ζόραν Σταβρέφσκι. Κατηγόρησε τις ελληνικές εταιρίες που δραστηριοποιούνται στη χώρα του ότι παίρνουν δάνεια από σκοπιανές τράπεζες και μετά τα στέλνουν στην Ελλάδα, η οποία υποφέρει από πρόβλημα ρευστότητος. Πρόκειται για την παταγώδη κατάρρευση του εγχειρήματος της «οικονομικής διπλωματίας» μας. Μία αποτυχία η οποία θα μπορεί να δοθεί και ως αντικείμενο διδακτορικών διατριβών σε νέους επιστήμονες. Θυμίζω ότι προ εικοσαετίας ρίχθηκε το σύνθημα «να ανοίξουμε μερικές επιχειρήσεις στη FYROM για να επηρεάσουμε την πολιτική τους υπέρ ημών». Τι κατορθώσαμε; Μεταφέραμε επιχειρήσεις εκεί στερώντας δουλειά από Ελληνες και τελικά τους κάναμε ακόμη πιο εθνικιστές και πιο προκλητικούς. Η ελληνική οικονομική παρουσία άλλοτε χλευάστηκε ή απειλήθηκε και τώρα χρησιμοποιείται ως λαβή για αρνητικά σχόλια εναντίον μας.
Η αφελής προσέγγιση των μαρξιστών και των νεοφιλελευθέρων ότι η οικονομία είναι το παν και όλα τα άλλα έπονται καταρρέει καθημερινά. Ειδικά στην περίπτωση των βαλκανικών εθνικισμών είναι προφανές ότι με «μπίζνες» δεν αλλοιώνονται ριζωμένες αντιλήψεις. Η μόνη αποστομωτική απάντηση προς τα Σκόπια είναι η επάνοδός μας στην αρχική θέση του 1992 για το όνομα: δεν παραχωρούμε τον όρο Μακεδονία ούτε ως σύνθετο ούτε ως παράγωγο! Αυτήν τη γλώσσα καταλαβαίνουν. ΠΗΓΗ
