| Εκτύπωση Με τον Σάββα Ιακωβίδη
Δεύτερον, εξαιτίας των δημοσιονομικών στρεβλώσεων, που χρονολογούνται και εντάθηκαν ένεκα της ανεπρόκοπης και ολέθριας οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης Χριστόφια.
Τρίτον, εξαιτίας του οικονομικού μοντέλου, που ξεπεράστηκε από τις δραματικές οικονομικές εξελίξεις. Η παγκόσμια κρίση ήταν η αιχμή που έσπασε την κυπριακή εικονική πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να ξεχυθούν, δυσώδη και φοβερά, όλα τα διαχρονικά και άλυτα προβλήματα της οικονομίας. Όλα αυτά τα χρόνια, κυβερνήσεις και κόμματα ενήργησαν ανεύθυνα, ψηφοθηρικά και πελατειακά. Με απλά λόγια, κατέστρεψαν το οικονομικό υπόστρωμα της Κύπρου, αντί να σχεδιάσουν πώς ο τόπος θα μπορούσε να συγχρονιστεί με την παγκοσμιοποιημένη οικονομία, με έμφαση στην έρευνα, στην τεχνολογία, στην παιδεία, στις υπηρεσίες.
Όλα αυτά τα χρόνια κράτος και πολίτες ζούσαμε με δανεικά χρήματα και δανεικό χρόνο. Όλοι ήξεραν, αλλά κανείς δεν είχε την εύτολμη πολιτική βούληση να σταματήσει τον κατήφορο και να αλλάξει τον ρουν της οικονομίας. Κανείς δεν ήθελε να καταβάλει το ελάχιστο, έστω, τίμημα, ώστε ο τόπος να πάει μπροστά και να συμβαδίσει με τις οικονομικές και άλλες εξελίξεις. Τώρα, το υψηλό και πανάκριβο τίμημα της οικονομικής κρίσης πληρώνουν ο ιδιωτικός τομέας, που είναι η ραχοκοκαλιά της οικονομίας, χιλιάδες επιχειρήσεις που έκλεισαν, οι 40.000 και πλέον άνεργοι, οι Κύπριοι νεόπτωχοι, φαινόμενο πρωτόγνωρο στα κυπριακά δεδομένα.
Η Τρόικα, λοιπόν, ήλθε επειδή εμείς την καλέσαμε, επειδή πνιγόμαστε. Το κράτος βρίσκεται στα πρόθυρα στάσης πληρωμών, ακόμα και πτώχευσης. Οι διάφορες κουτοπόνηρες αλχημείες, που η Κυβέρνηση και ο Πρόεδρος επιχειρούν, είναι απλώς «παρηγοριά στον Κύπριο ασθενή μέχρι να εκμετρήσει το ζην». Ο Δ. Χριστόφιας, σε μια νέα τζάμπα μαγκιά του, διαμήνυσε πως, «το τίμημα της υπέρβασης της κρίσης δεν μπορεί και δεν πρέπει να βαρύνει τους ώμους των απλών ανθρώπων».
Μα, ποιον περιπαίζει ο Πρόεδρος; Ήδη, ο απλός άνθρωπος έχει καταβάλει υψηλότατο και βαρύτατο τίμημα εξαιτίας της κρίσης και της ολέθριας ανεπάρκειας, της ενσυνείδητης αναβλητικότητας και της πρωτοφανούς ανευθυνότητας Κυβέρνησης και Προέδρου. Κι ακόμα δεν είδαμε τους αναμενόμενους σκληρούς όρους της Τρόικας… Αλλ’ είναι και οι υποψήφιοι για την Προεδρία, τα κόμματα και οι συντεχνίες.
Χθες ο Ν. Κατσουρίδης είπε μια σωστή κουβέντα: «Κάθε μέρα γίνονται στα ΜΜΕ πάνω από 120 συζητήσεις, στην ουσία αντιπαραθέσεις μεταξύ κομμάτων και υποψηφίων. Αποτέλεσμα: Αυτοδεσμεύονται και συνάμα αυτοπαγιδεύονται». Όταν, λοιπόν, καλούνται να πουν τι θα έκαναν με την Τρόικα ή τι εναλλακτικά σενάρια εισηγούνται, δεν ξέρουν και μασούν τα λόγια τους. Τζάμπα-μάγκες και ανένδοτοι μεταξύ τους, αρνάκια και αμήχανοι έναντι της Τρόικας.
Τι λένε σχεδόν όλοι; Μιλούν για κόκκινες γραμμές, αναπετούν αντιμνημονιακά λάβαρα, αίφνης αναγορεύονται σε προασπιστές της κυριαρχίας μας και στέλνουν «ηχηρά μηνύματα» στην Τρόικα και στις Βρυξέλλες. Να κάτσουν όλοι χαμαί τη μάππαν! Τι ζητούμε από την Τρόικα; Να μας δανείσει.
Άκουσε κανείς έστω και έναν δανειστή να διαπραγματεύεται με τον δανειζόμενο, τους όρους του δανείου του; Η Κύπρος μπορεί ακόμα να διαπραγματευτεί. Ας το κάνει με σοβαρότητα, αξιοπιστία, υπευθυνότητα, επιχειρήματα και μακριά από τις γνωστές ανένδοτες ξερομαγκιές, για να δούμε τι ακόμα περισώζεται. ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου