«…
Η «παγκοσμιοποίηση» δεν θα είναι μονόπλευρη, όπως διατείνονται οι
ιδιοτελείς ή οι αφελείς θιασώτες της, δεν θα αφορά δηλαδή μόνον τις
χρηματιστηριακές και τις επενδυτικές εργασίες ή τα «ανθρώπινα
δικαιώματα», αλά θα επεκταθεί εξ ίσου και στην ανομία, στο οργανωμένο
και στο ανοργάνωτο έγκλημα, στη διεκδίκηση των πάντων εκ μέρους των
πάντων, όπου τον αγώνα των κρατών και των εθνών θα τον διαδεχθεί,
τουλάχιστον εν μέρει, ο αγώνας ανθρώπου προς άνθρωπο. Τότε η έννοια του
«ολοκληρωτικού πολέμου» θ’ αλλάξει κι αυτή. Δεν θα σημαίνει, όπως στον
Πρώτο και στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, την άμεση ή έμμεση επιστράτευση
όλου του ικανού πληθυσμού, είτε στο μέτωπο είτε στα μετόπισθεν, για την
παραγωγή όπλων και πολεμοφοδίων, χωρίς όμως να καταργείται οπωσδήποτε ή
εντελώς η διάκριση μεταξύ μαχίμων και αμάχων. Θα σημαίνει ακριβώς το
αντίστροφο: αφού τα όπλα παράγονται σχετικά φτηνά και γρήγορα, και καθώς
η δύναμη πυρός αυξάνει συνεχώς σ’ όλα τα οπλικά επίπεδα, δεν χρειάζεται
πια να επιστρατευθούν μάζες για την παραγωγή και τη διάδοσή τους, όμως
συνάμα χάνεται το νόμιμο μονοπώλιο της ένοπλης βίας, σβήνουν τα όρια
ανάμεσα σε μάχιμους και άμαχους, ανάμεσα σε πολεμική και εγκληματική
πράξη, ανάμεσα σε πόλεμο και ειρήνη.»Π. Κονδύλης – «Θεωρία του πολέμου» - «Από τον ψυχρό πόλεμο στον θερμό»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου