του Κωνσταντίνου Π. Ρωμανού, συγγραφέα και καθηγητή φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου

ΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΣΚΕΨΗ

Ο Σημίτης έδωσε και πάλι τη βασική φόρμουλα για την ανθρωπολογική μετάλλαξη των Ελλήνων όταν είπε ότι το κύριο εμπόδιο στην ανάπτυξη ήταν η ιδιαιτερότητα των Ελλήνων.

Να παρατηρήσουμε εδώ ότι δεν αναζήτησε την αιτία της «κακοδαιμονίας» μας σε κάποιο επιμέρους συστατικό στοιχείο της ελληνικής ταυτότητας (π.χ. την Ορθοδοξία ή τον κοραϊσμό ή τον ραγιαδισμό, τον ατομικισμό κ.λπ.) το οποίο εξοβελίζοντας θα μπορούσαμε να ελπίσουμε σ' ένα πιο θετικό μέλλον. Όχι, ολάκερη η ιδιαιτερότητα των Ελλήνων, δηλαδή ό,τι συνιστά την ελληνικότητα αυτήν καθαυτήν μπήκε στο στόχαστρο του «εκσυγχρονιστικού» λόγου. Το στοίχημα ήταν οι Έλληνες να πάψουν να είναι Έλληνες προκειμένου να. προοδεύσουν. Η πρόοδος, η ανάπτυξη, ο εκσυγχρονισμός ήταν ο προβαλλόμενος στόχος. Η ανθρωπολογική μετάλλαξη των Ελλήνων, το μέσον για την επίτευξη του στόχου αυτού.

Από την αρχή της διακυβέρνησης Σημίτη ως σήμερα η αποελληνοποίηση της Ελλάδος έγινε στην αρχή ψιθυριστά, αργότερα φωναχτά, αλλά πάντα με συνέπεια και αμείωτη ένταση. Το μεσοδιάστημα της κυβέρνησης των συντηρητικών δεν άλλαξε τίποτα στη ροή αυτήν των πραγμάτων. Μάλιστα συνέτεινε, μπορεί να πει κανείς, στην απρόσκοπτη λειτουργία του σχεδιασμού αποδόμησης του έθνους με το να δεσμεύσει ένα πατριωτικό δυναμικό το οποίο, χωρίς τη χειραγώγηση των συντηρητικών, θα μπορούσε να είχε απειλήσει τους ανθελληνικούς σχεδιασμούς. Έτσι π.χ. η εκδηλωθείσα αντίσταση του λαού στην παραποίηση της Ιστορίας στα νέα σχολικά βιβλία των ετών 2006-2007 έσβησε πρόωρα μόλις η κυβέρνηση έκανε τον απλό ελιγμό να αποσύρει ένα και μόνο βιβλίο (από τις εκατοντάδες) από την κυκλοφορία και την αρμόδιο υπουργό από την υπηρεσία.

Η μεθοδολογία της εθνοκτονίας με επιστημονική συνέπεια επικεντρώθηκε στους δύο κεντρικούς άξονες αναπαραγωγής μιας ανθρώπινης κοινωνίας, την παιδεία και τη δημογραφία. Με άκρα μυστικότητα επετεύχθη η αλλαγή των περιεχομένων της σχολικής παιδείας και η ιδεολογική μετατόπιση της κατεστημένης ακαδημαϊκής και πολιτικής νομενκλατούρας, με τους συμπληρωματικούς στόχους να αμφισβητηθεί η ελληνικότητα αφενός και να γίνει αποδεκτός ως τετελεσμένο γεγονός ο εποικισμός της σκόπιμα αφύλακτης χώρας από εκατομμύρια λαθρομετανάστες αφετέρου. Όπως ήταν προβλεπόμενο, η εισαγωγή σε μεγάλη κλίμακα των τελευταίων στα ελληνικά σχολεία θα έκανε επιτακτική πλέον και νόμιμη τη μετάλλαξη της εθνικής παιδείας σε πολυεθνική. (Η μαζική εισαγωγή λαθρομεταναστών στα ελληνικά σχολεία ήταν βεβαίως αντισυνταγματική εφόσον το Σύνταγμα καθορίζει ότι η Παιδεία είναι δωρεάν και υποχρεωτική για όλους τους Έλληνες - αποκλείοντας έτσι τους μη Έλληνες.) Ταυτόχρονα θα παγίωνε την εθνογραφική αλλοίωση του ελληνικού πληθυσμού προσφέροντας «πάτημα» για την ελληνοποίηση των ξένων μόλις θα έφταναν στην ηλικία των 18 ετών. Η ελληνοποίηση με τη συνακόλουθη αλλαγή του κώδικα ιθαγένειας έγινε τον Μάρτιο του 2010 από την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ολοκληρώνοντας την προηγηθείσα νομιμοποίηση της Νέας Δημοκρατίας του τέλους του 2008 (καθεστώς του «επί μακρόν διαμένοντος»).
Η νεοταξική αριστερόστροφη προπαγάνδα για την καλλιέργεια οικειοφοβίας, δηλαδή απομάκρυνσης από την ελληνικότητα με τη συνακόλουθη απαίτηση να αλλοτριωθούμε αγκαλιάζοντας τον «Άλλο» ως «διαφορετικότητα», αποτελεί δυστυχώς χρόνια τώρα μια θλιβερή σταθερά της καθημερινότητας του Έλληνα. Είναι η ίδια προπαγάνδα που απαντάται ως γκράφιτι των Εξαρχείων, ως ανάλυση των ΜΜΕ και ως διδακτικό περιεχόμενο των σχολικών βιβλίων. Συνοψίζεται στις παροτρύνσεις να μην είμαστε «ξενοφοβικοί» (παραβλέποντας ότι καθόλου δεν γνωρίζουμε τις προθέσεις του ξένου που μπήκε από το παράθυρο), να μην είμαστε «ρατσιστές» (δηλαδή να αδιαφορήσουμε για τους προγόνους, το γένος και τη φυλή μας) και να μην είμαστε «εθνικιστές» (δηλαδή να παραιτηθούμε από την αξίωση να έχουμε ως έθνος δικό μας κράτος-προστάτη ή ακόμα και απλώς να υπάρχουμε ως διακριτό έθνος ανάμεσα στα άλλα έθνη). Πρόκειται για προπαγάνδα επιστημονικής αποδόμησης η οποία συν τοις άλλοις κατασκευάζει ενοχικά σύνδρομα που αφορούν το ήθος και τις συλλογικές δράσεις του «κακού Έλληνα» μέσα στην ιστορία. Οι κατηγορίες είναι δανεισμένες από το παλαιό και το νεώτερο ρεπερτόριο του ανθελληνισμού. Υποθέτω ότι η πλήρης εσωτερίκευσή τους οδηγεί στην αυτοαπαξίωση του Έλληνα ως ανθρωπολογικού τύπου.
Αυτό στη γλώσσα των κομπιούτερ στο πλαίσιο μιας «κοινωνικής μηχανικής» (social engineering) θα σήμαινε ότι η φάση του «αποπρογραμματισμού» του ιστορικού υποκειμένου Έλλην περατώθηκε πλέον επιτυχώς και τώρα μπορεί να αρχίσει η αντίστροφη διαδικασία «αναπρογραμματισμού» του εκκενωθέντος από κάθε ιστορική μνήμη ανθρώπινου πλάσματος με νέα περιεχόμενα. Με άλλα λόγια, εκεί όπου ήδη επιτεύχθηκε η παραγωγή «γυμνού» ανθρώπου μπορεί να προχωρήσει η νέα εποχή στην πειραματική κατασκευή κάποιου νεοφανούς μιγαδικού πολιτισμικοφυλετικού ανθρωπολογικού τύπου στη νοτιοανατολική Ευρώπη (πρώην Ελλάδα).
Ίσως για την έναρξη του σχεδιαζόμενου αναπρογραμματισμού το υπουργείο Παιδείας μελετά επί του παρόντος (όπως ακούγεται) την εισαγωγή νέων σχολικών βιβλίων που θα αντικαταστήσουν τα υπάρχοντα που στόχο είχαν τον αποπρογραμματισμό. Ίσως ο αναπρογραμματισμός των -πρώην- Ελλήνων να είναι στη συνέχεια και η αποστολή των πολυάριθμων μη κυβερνητικών οργανώσεων που η νέα κυβέρνηση δεν κατήργησε παρά τα υποτιθέμενα μέτρα περιορισμού των εξόδων στη σημερινή κρίση.

Πηγή: paron
                                       

          kostas vatsos

Ο 17χρονος Έλληνας που μας έκανε υπερήφανους

Ο Χάρης Ιωάννου βραβεύτηκε με ειδική διάκριση γιατί κατασκεύασε ένα τεχνητό γάντι για άτομα με αναπηρία στα άνω άκρα.

Η ευαισθησία του για το πρόβλημα της γιαγιάς του τον οδήγησε στη δημιουργία ενός ειδικού τεχνητού γαντιού που θα βελτιώσει κατά πολύ τη ζωή των ανθρώπων με κινητικά προβλήματα στα άνω άκρα.
Ο 17χρονος μαθητής πρόσφατα πήρε το πρώτο Πανευρωπαϊκό βραβείο μηχανικής στην Σλοβακία.
Μια ακόμη διάκριση έρχεται για τον Έλληνα που μας κάνει περήφανους. Ο Χάρης Ιωάννου βραβεύτηκε με ειδική διάκριση από τη «Unicef» σε εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε χθες στη Στοά του Βιβλίου με την ευκαιρία της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας Δικαιωμάτων του Παιδιού.
Δύο χρόνια πριν, ο τότε 15χρονος Χάρης συνέλαβε την ιδέα του μεταλλικού γαντιού βλέποντας τη γιαγιά του που αντιμετώπιζε κινητικές δυσκολίες να μην μπορεί να πιάσει ούτε το τηλεκοντρόλ. Τότε αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τη δημιουργικότητά του προς όφελος όσων έχουν ανάγκη όπως αναφέρει το δημοσίευμα του Έθνους.
Μέσα σε ενάμιση χρόνο κατάφερε να κατασκευάσει το μεταλλικό γάντι, με πολύ υπομονή και ατέλειωτες ώρες προσωπικής δουλειάς. Η συσκευή, βάρους μόλις 350 γραμμαρίων, απαρτίζεται από μια μεταλλική κατασκευή, με αισθητήρες πίεσης, που αντιλαμβάνονται πότε το άτομο που φοράει το γάντι πάει να κάνει μία κίνηση με το χέρι. Μέσα από ένα επεξεργαστικό σύστημα, που βρίσκεται πάνω στο γάντι, και με τη βοήθεια αλγορίθμων δίνεται εντολή σε κινητήρες να κινητοποιήσουν το χέρι.
Το γάντι μπορεί να προσδώσει δύναμη μέχρι 17 κιλά σε κάθε κλείδωση του χεριού.
"Το γάντι είναι ακόμα ακατάλληλο για καθημερινή χρήση γιατί βρίσκεται σε αρχικό στάδιο και υπάρχουν κάποια σφάλματα αλλά τα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά", λέει ο ίδιος και προσθέτει: "Από μικρό παιδί ενδιαφερόμουν γι'αυτά τα πράγματα. Έχω κάνει μετατροπές αυτοκινήτων από βενζινοκίνητα σε ηλεκτροκίνητα και έχω αποπειραθεί να φτιάξω ένα πρόγραμμα με το οποίο μπορούν να ανοιγοκλείνουν οι διακόπτες του σπιτιού μέσω internet. Το δοκίμασα στη πόρτα του γκαράζ, την κατέστρεψα και το πάθημα μου έγινε μάθημα.

Read more: http://www.newsbomb.gr/koinwnia/story/254929/o-17hronos-ellinas-poy-mas-ekane#ixzz2Ct8ZKOiI

Ο 17χρονος Έλληνας που μας έκανε υπερήφανους

Ο Χάρης Ιωάννου βραβεύτηκε με ειδική διάκριση γιατί κατασκεύασε ένα τεχνητό γάντι για άτομα με αναπηρία στα άνω άκρα.

Η ευαισθησία του για το πρόβλημα της γιαγιάς του τον οδήγησε στη δημιουργία ενός ειδικού τεχνητού γαντιού που θα βελτιώσει κατά πολύ τη ζωή των ανθρώπων με κινητικά προβλήματα στα άνω άκρα.
Ο 17χρονος μαθητής πρόσφατα πήρε το πρώτο Πανευρωπαϊκό βραβείο μηχανικής στην Σλοβακία.
Μια ακόμη διάκριση έρχεται για τον Έλληνα που μας κάνει περήφανους. Ο Χάρης Ιωάννου βραβεύτηκε με ειδική διάκριση από τη «Unicef» σε εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε χθες στη Στοά του Βιβλίου με την ευκαιρία της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας Δικαιωμάτων του Παιδιού.
Δύο χρόνια πριν, ο τότε 15χρονος Χάρης συνέλαβε την ιδέα του μεταλλικού γαντιού βλέποντας τη γιαγιά του που αντιμετώπιζε κινητικές δυσκολίες να μην μπορεί να πιάσει ούτε το τηλεκοντρόλ. Τότε αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τη δημιουργικότητά του προς όφελος όσων έχουν ανάγκη όπως αναφέρει το δημοσίευμα του Έθνους.
Μέσα σε ενάμιση χρόνο κατάφερε να κατασκευάσει το μεταλλικό γάντι, με πολύ υπομονή και ατέλειωτες ώρες προσωπικής δουλειάς. Η συσκευή, βάρους μόλις 350 γραμμαρίων, απαρτίζεται από μια μεταλλική κατασκευή, με αισθητήρες πίεσης, που αντιλαμβάνονται πότε το άτομο που φοράει το γάντι πάει να κάνει μία κίνηση με το χέρι. Μέσα από ένα επεξεργαστικό σύστημα, που βρίσκεται πάνω στο γάντι, και με τη βοήθεια αλγορίθμων δίνεται εντολή σε κινητήρες να κινητοποιήσουν το χέρι.
Το γάντι μπορεί να προσδώσει δύναμη μέχρι 17 κιλά σε κάθε κλείδωση του χεριού.
"Το γάντι είναι ακόμα ακατάλληλο για καθημερινή χρήση γιατί βρίσκεται σε αρχικό στάδιο και υπάρχουν κάποια σφάλματα αλλά τα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά", λέει ο ίδιος και προσθέτει: "Από μικρό παιδί ενδιαφερόμουν γι'αυτά τα πράγματα. Έχω κάνει μετατροπές αυτοκινήτων από βενζινοκίνητα σε ηλεκτροκίνητα και έχω αποπειραθεί να φτιάξω ένα πρόγραμμα με το οποίο μπορούν να ανοιγοκλείνουν οι διακόπτες του σπιτιού μέσω internet. Το δοκίμασα στη πόρτα του γκαράζ, την κατέστρεψα και το πάθημα μου έγινε μάθημα.

Read more: http://www.newsbomb.gr/koinwnia/story/254929/o-17hronos-ellinas-poy-mas-ekane#ixzz2Ct8ZKOiI