http://www.stoxos.gr/2011/01/blog-post_4592.html
Ποια είναι η πρέπουσα ελληνική στάση στο μείζον ζήτημα των ενεργειακών πηγών...
Οι εβραίοι, από τη στιγμή που χαρτογράφησαν τη θέση Λεβιάθαν (το μεγαλύτερο κοίτασμα φυσικού αερίου που ανακαλύφθηκε διεθνώς την τελευταία δεκαετία με αποθέματα 430 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα) έχουν κινήσει γη και ουρανό για την άμεση εκμετάλλευσή του. Στην πολιτική τους αυτή εντάσσεται και η πρόσφατη διευθέτηση των Αποκλειστικών Ζωνών Εκμετάλλευσης Κύπρου και Ισραήλ, που προκάλεσε την άμεση αντίδραση της Τουρκίας. Όπως φάνηκε εκ των πραγμάτων φυσικά, το μόνο που κατάφεραν να κάνουν οι Τούρκοι ήταν κάποιες «θεατρικές» υποδείξεις στον εβραίο πρέσβη και τίποτα πέραν τούτου. Η υπόθεση προχωρά κανονικά και τα οφέλη για Κύπρο και Ισραήλ θα είναι τεράστια. Αυτό ως απάντηση σε όσους γελοίους εκπροσώπους του πολιτικού μας συστήματος παρουσιάζουν τις τουρκικές απειλές ως υπαρκτό εμπόδιο στην άσκηση ανεξάρτητης ενεργειακής πολιτικής από την Ελλάδα.
Σύμφωνα με όλες τις γεωλογικές έρευνες το κοίτασμα της Ανατολικής Μεσογείου – που τώρα ξεκινούν να εκμεταλλεύονται Κύπρος και Ισραήλ – διακλαδίζεται με τα υποθαλάσσια όρη του Αναξίμανδρου, τα οποία εκτείνονται νοτίως της Κρήτης, εντός της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Νοτίως της Κρήτης απλώνονται πέντε λεκάνες υδρογονανθράκων με πολύ μεγάλη δυναμική. Έτσι εξηγείται και η διαρκής ενασχόληση της Τουρκίας με την Γαύδο, μία νήσο που φαινομενικά δεν έχει καμία σχέση με τον τουρκικό επεκτατισμό στο ΝΑ Αιγαίο. Εκεί εντάσσονται οι τουρκικές παραβιάσεις και ο ακήρυκτος πόλεμος που μαίνεται στα ανατολικά της Κρήτης, κατά τον οποίο έχασε τη ζωή του και ο ηρωικός Σμηναγός Ηλιάκης. Πιθανή ελληνική υποχώρηση στο ζήτημα της Γαύδου και του Καστελόριζου – υποχώρηση που θα ισοδυναμεί με εσχάτη προδοσία – θα χαρίσει στους Τούρκους την πολυπόθητο έξοδο στο νότιο Αιγαίο και η τουρκική ΑΟΖ θα ενωθεί με την αιγυπτιακή. Θα χαθεί έτσι για την Ελλάδα το δικαίωμα εκμετάλλευσης επιβεβαιωμένων υπερ-κοιτασμάτων φυσικού αερίου, αλλά και το δικαίωμα της de facto εμπορικής και αμυντικής Ένωσης με την Κύπρο.
Στα της επίσκεψης του εβραίου υπουργού τώρα. Ένα ζήτημα ακόμη πιο σύνθετο και από αυτό της εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου, είναι η προώθησή των εκμεταλλεύσιμων προϊόντων τους προς τις μεγάλες αγορές. Όπως φάνηκε από την υπόθεση του αγωγού Πύργου-Αλεξανδρουπόλεως το ζήτημα είναι εξαιρετικά πολύπλοκο και ο επιχειρηματικός πόλεμος που μαίνεται διεθνώς είναι πολύ σκληρός. Οι Η.Π.Α. κατάφεραν εν τέλει να κλείσουν αυτή τη δίοδο του ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη μέσω των κυβερνήσεων-ανδρείκελων σε Αθήνα και Σόφια. Οι εβραίοι, εξαιρετικά ευρηματικοί σε θέματα ανάλογης υφής, έχουν ξεκινήσει ήδη να πιέζουν τους πάντες και να αναζητούν νέους ενεργειακούς συμμάχους. Ο μοναδικός λόγος που ο πρωθυπουργός Νετανιάχου επισκέφθηκε τον Γιωργάκη προ μηνών δεν ήταν φυσικά η σφαγή στο Mavi Marmara και οι τετριμμένες φιλειρηνικές αοριστολογίες. Οι εβραίοι θέλουν πάση θυσία να προωθήσουν το προϊόν τους στην ευρωπαϊκή αγορά και η μόνη περίπτωση να πετύχουν κάτι τέτοιο – βάσει των τωρινών διεθνών ισορροπιών – είναι μέσω ενός αγωγού που θα συνδέει Ελλάδα – Κύπρο – Ισραήλ – Ιταλία. Ο αγωγός αυτός, αν ποτέ κατασκευαστεί, θα είναι κυριολεκτικά χρυσοφόρος για το Ισραήλ. Το ερώτημα που τίθεται στο σημείο αυτό είναι: «τι συμφέρει την Ελλάδα και ποια στάση οφείλει να τηρήσει η χώρα μας μέσα σε αυτές τις ιλιγγιώδεις εξελίξεις;»
Από τη μία πλευρά υπάρχει η επίσημη στάση της πασοκικής κυβέρνησης του «ξεπουλάμε τα πάντα στην Τουρκία», παραχωρούμε κατοχυρωμένα κυριαρχικά μας δικαιώματα και χαρίζουμε αμύθητα οφέλη στον εχθρό χωρίς κανένα αντάλλαγμα. Αυτή τη γραμμή θα παρουσιάσει και επίσημα μεθαύριο ο Γιωργάκης στη Θεοδοσιούπολη, όπου θα υποταχθεί πλήρως στο δόγμα Νταβούτογλου και θα αναγγείλει διεθνώς τη μετατροπή της χώρας μας σε δορυφόρο της Τουρκίας. Από την άλλη πλευρά υπάρχουν τα χωρικά ύδατα των 12 ναυτικών μιλίων, η χάραξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, η de facto Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα και η έναρξη ερευνών για ενεργειακά κοιτάσματα νοτίως της Κρήτης και σε ολόκληρο το Αιγαίο πέλαγος. Οι εβραίοι, που αναζητούν εναγωνίως διέξοδο προς την Ευρώπη, επιθυμούν διακαώς η Ελλάς να ακολουθήσει τον δεύτερο δρόμο. Η Ελλάς σε αυτή την περίεργη διεθνή συγκυρία θα μπορούσε να τους προσφέρει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΛΙΓΑ, κρατώντας για την ίδια ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Αν διέθετε άξια εθνική ηγεσία θα μπορούσε να διαπραγματευθεί για την προώθηση των δικών της συμφερόντων. Όλα αυτά φυσικά στα πλαίσια μίας περιορισμένης εμπορικής συμφωνίας, χωρίς καμία παραχώρηση και χωρίς να λησμονούνται οι παραδοσιακές σχέσεις εμπιστοσύνης με τον αραβικό κόσμο και η υποστήριξη προς τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα του Λιβάνου και της Παλαιστίνης.
Ηλίας Κασιδιάρης
http://xryshaygh.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου