Νέα στοιχεία έρχονται στο φως σχετικώς με την αιχμαλωσία από τους Γερμανούς του υπολοχαγού Γιάκοφ Τζουγκασβίλι, μεγαλυτέρου υιού του «πατερούλη» Στάλιν, από την πρώτη του γυναίκα. Ως γνωστόν, ο Γιάκοφ πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Γερμανούς το 1941. Η επίσημη εκδοχή που υπάρχει στην Ρωσσία από την εποχή της ΕΣΣΔ, είναι ότι ο υιός Στάλιν, πολεμών ηρωϊκώς, τραυματίστηκε κι έτσι δεν μπόρεσε να αποφύγει την αιχμαλωσία μόλις υποχώρησαν οι συμπολεμισταί του. Πρόκειται περί καταφανέστατου ψεύδους, διότι οι Γερμανοί, αμέσως μόλις συνειδητοποίησαν ποιον κρατούσαν στα χέρια τους, φρόντισαν να τον φωτογραφίσουν και να δημοσιεύσουν την φωτογραφία του διασήμου αιχμαλώτου των, για λόγους προφανείς. Στην πιο γνωστή φωτογραφία, λοιπόν, την οποία και σας παραθέτουμε, ο υιός Στάλιν είναι όρθιος και δεν φέρει κανένα –εμφανές τουλάχιστον- σημάδι τραυματισμού. Άρα, αλλιώς έχουν τα πράγματα…
Συμφώνως, λοιπόν, με ιστορικό αφιέρωμα του γνωστού γερμανικού περιοδικού «Der Spiegel», κι όπως προκύπτει από ρωσσικά στρατιωτικά αρχεία προσφάτως αποχαρακτηρισθέντα, ο υιός Στάλιν παραδόθηκε με τη θέληση του στους Γερμανούς, από μίσος προς τον πατέρα του. Το ντοκουμέντο που παρουσιάζει το περιοδικό είναι η αναφορά του διοικητού της μονάδος του υιού Στάλιν, Αλεξέι Ρουμιάνζεφ, η οποία –με εύσχημο τρόπο- παρουσιάζει την οικιοθελή παράδοση του υιού Στάλιν: «Μετά τον βομβαρδισμό, ο Τζουγκασβίλι κι ένας άλλος στρατιώτης ονόματι Ποπουρίντε, ξέφυγαν. Έθαψαν τα έγγραφα τους, έβαλαν πολιτικά ρούχα και διέφυγαν. Όταν όμως έφτασαν στις όχθες μιας λίμνης, ο σύντροφος Τζουγκασβίλι είπε στον Ποπουρίντε να προχωρήσει γιατί ήθελε να μείνει για λίγη ώρα εκεί και να ξαποστάσει».
Κατ’ αρχάς, ο Γιάκοφ μεγάλωσε χωρίς πατέρα, με την οικογένεια της θανούσης μητρός του, καθώς τα πρώτα χρόνια της ζωής του και έως το 1917 ο Στάλιν ευρισκόταν στην παρανομία ή στην εξορία και δεν είχε ουδεμία σχέση μαζί του. Έπειτα, ο Στάλιν ξαναπαντρεύτηκε, έκανε άλλα δύο παιδιά, ένα αγόρι κι ένα κορίτσι, τον Βασίλι και την Σβετλάνα, η οποία ήταν η αδυναμία του. Στα χρόνια της παντοδυναμίας του δεν έφερε τον Γιάκοφ στο σπίτι του, ούτε του έδωσε κάποιο αξίωμα, παρά μόνον τον συντηρούσε. Αναφέρει σχετικώς με τον Γιάκοφ ο έγκριτος Ρώσσος ιστορικός Έντβαρντ Ρατζίνσκι, στο βιβλίο του «Στάλιν»:
«Στις 19 Ιουλίου 1941 τον ενημέρωσαν για την είδηση του γερμανικού ραδιοφώνου, ότι ο μεγαλύτερος γιός του πιάστηκε αιχμάλωτος των γερμανικών στρατευμάτων: “Ο Γιάκοφ κατάλαβε πως δεν είχε νόημα η αντίσταση και πέρασε μόνος του στη μεριά των Γερμανών”. Στο προσωπικό αρχείο του ο Στάλιν φύλαξε μια είδηση: “Τα φασιστικά αεροπλάνα έριξαν μια προκήρυξη… Σ’ αυτήν εικονίζονταν Γερμανοί αξιωματικοί να συζητούν με τον Γιάκοφ (με φανέλα και χωρίς την ζώνη του) και τη λεζάντα: Ο γιός του Στάλιν Γιάκοφ Τζουγκασβίλι, λοχαγός, διοικητής πυροβολικού, παραδόθηκε. Το ότι, λοιπόν, ένας τόσο διακεκριμένος σοβιετικός αξιωματικός παραδόθηκε, είναι απόδειξη ότι κάθε αντίσταση στον γερμανικό στρατό είναι απολύτως άνευ νοήματος. Γι’ αυτό, σταματήστε τον πόλεμο και περάστε σε μας ”.
Στις 7 Αυγούστου του έστειλαν μια νέα προκήρυξη που οι Γερμανοί είχαν ρίξει στα στρατεύματά του. Σ’ αυτήν περιλαμβανόταν κι ένα απόσπασμα από επιστολή που έγραψε ο Γιάκοφ: “Αγαπητέ πατέρα, είμαι απολύτως καλά. Θα με στείλουν σ’ ένα από τα στρατόπεδα για αξιωματικούς της Γερμανίας. Μου συμπεριφέρονται καλά. Να είστε καλά, χαιρετισμούς σε όλους, Γιάσα”. Ήταν ο γραφικός του χαρακτήρας. Ήταν προδότης, αναμφίβολα… Δεν τον αγάπησε ποτέ και, βεβαίως, πίστεψε αμέσως ότι το λυκάκι αποφάσισε να τον εκδικηθεί για τη μόνιμη ταπείνωση, για την πατρική παραμέληση, για τη σύλληψη των συγγενών της μητέρας του». Φυσικά, ο Στάλιν του το φύλαξε. Κι όταν αργότερα, οι Γερμανοί έκαναν κάποιες προσπάθειες –μέσω Ερυθρού Σταυρού- για ανταλλαγή αιχμαλώτων, ο στυγνός ερυθρός δικτάτωρ δεν δίστασε καθόλου να αρνηθεί κάθε διαπραγμάτευση για την απελευθέρωση του ίδιου του παιδιού του!
Και δεν ήταν μόνο ο Γιάκοφ. Όπως είναι γνωστό, μετά τον θάνατό του, η αγαπημένη του κόρη Σβετλάνα (απέθανε πέρυσι) αυτομόλησε στην Αμερική, όπου εζήτησε και πήρε πολιτικό άσυλο! Αποκάλυψε δε, όλες τις εγκληματικές ενέργειες του πατρός της, τον οποίο αποκήρυξε κι άλλαξε το όνομά της! Και για να τελειώνουμε, σας ερωτώ: Είναι δυνατόν στην Ελλάδα σήμερα να υπάρχουν άνθρωποι που θαυμάζουν και νοσταλγούν τον Στάλιν, ενώ τον απαρνήθηκαν τα ίδια του τα παιδιά, καθώς και η γυναίκα του, η οποία προτίμησε την αυτοκτονία παρά να ζήσει μαζί του;
Γ. Δημητρακόπουλος
Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός
Π. Φάληρο – Αθήναι ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου