http://xryshaygh.wordpress.com/2010/08/15/%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%81%CF%80%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%83-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CF%83-%CE%BC%CE%B5%CF%83%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%BF-%CF%84%CE%BF-%CE%B7%CE%BC%CE%B5/
Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Αυγούστου 15, 2010
«Στις 4 Αυγούστου το καθεστώς εορτάζει τα 4 χρόνια του. Και ο Ιωάννης Μεταξάς στο ημερολόγιό του στις 6 Αυγούστου γράφει: «Μου έρχεται (η πληροφορία) το ότι βασιλεύς, διάδοχος, αυλή των έμειναν μακράν και εχθρική εορτής 4ης Αυγούστου- Τίνος το τέρμα εγγίζει;…». Βρισκόμαστε στα μέσα του Αυγούστου του 1940.
Οι Ιταλοί προχωρούν σε μία ιταμή και δειλή πρόκληση. Τορπιλίζουν την Έλλη στο λιμάνι της Τήνου. Η ενέργειά τους αυτή δεν είναι αποκομμένη από τα γενικότερα πολεμικά τους σχέδια. Προκαλούν την Ελλάδα και περιμένουν στρατιωτική απάντηση. Ο Ιωάννης Μεταξάς κρατά την ψυχραιμία του. Προσπαθεί να διασώσει με κάθε τρόπο την ουδετερότητα. Ας δούμε πως περιγράφει τις κρίσιμες εκείνες ημέρες στο ημερολόγιό του:
«18 Αυγούστου 1940, Κυριακή
Επίσκεψις Ναυτικόν Νοσοκομείον πληγωμένους Έλλης. -Κάπως καλλίτερη η κατάστασις. -Εκ διαφόρων πηγών έξω και έσω Ιταλία απέσχε πολεμικής ενεργείας εναντίον μας-Χίτλερ; Αλλά θα αρχίση άραγε διπλωματικάς επιθέσεις; Ίδωμεν.
19 Αυγούστου 1940, Δευτέρα
ύφεσις. -Αλλά κινήσεις Ιταλών προς τα σύνορά μας Αλβανίας; Δεν ησυχάζω. Φοβούμαι αφινιδιασμόν, αλλά πώς να επιστρατεύσω; -Γενική αγανάκτησις εξακολουθεί.
20 Αυγούστου 1940, Τρίτη
Συγκέντρωσις Ιταλικού στρατού εις σύνορά μας. Απειλή. Εξακολουθεί. Μηχανοκίνητος Μεραρχία. –Απάντησις Ραγκαβή εν μέρει καθησυχαστική. –Εσπέρας συνέχισις συγκεντρώσεως Ιταλών. –Τηλεγράφημα Ρώμης καθησυχαστικόν. –Είδησις Βασιλέως καθησυχαστική. –Ώστε εκβιασμός; -Νύκτα άλλη ανησυχία δια εμπορικόν στόλον. Οι Γερμανοί ζητούν από εμάς αποκηρύξωμεν Αγγλίαν. Απαντώμεν νύκτα. –Θεέ μου, τι θα γίνωμεν! –Εν τούτοις είμαι αποφασισμένος δι’ ένα ένδοξον τέλος».
Στα σύνορά μας οι Ιταλοί συγκεντρώνουν δυνάμεις. Όπως ο ίδιος ο Μεταξάς γράφει δεν είχε ακόμη κάμει την παραμικρή επιστράτευση. Τα πράγματα είναι δύσκολα. Από την Ρώμη έρχεται η ευχάριστη είδηση που αντιμετωπίζει με επιφύλαξη ο Μεταξάς από την αναφορά του επικεφαλής της εκεί διπλωματικής μας υπηρεσίας:
Παραθέτουμε το κείμενο του σημαντικού αυτού τηλεγραφήματος:
Ο εν Ρώμη Πρεσβευτής προς το Β. Υπουργείον των Εξωτερικών
20 Αυγούστου 1940
Κατά πληροφορίας αρίστης πηγής η Γερμανία παρενέβη εις Ρώμην δηλώσασα απεριφράστως ότι κατ’ ουδένα λόγον θα εδέχετο την διατάραξιν της ειρήνης εν τοις Βαλκανίοις. Κατά τας αυτάς πληροφορίας η Γερμανία έχει μεν αναγνωρίσει την Μεσόγειον ως τομέα της ιταλικής δράσεως, τουθ’ όπερ εξυπακούει το δικαίωμα πρωτοβουλίας της Ιταλίας, επειδή όμως λόγω της πιθανής αναμείξεως της Βουλγαρίας και της Τουρκίας, ενδεχομένη ελληνοϊταλική ρήξις θα είχεν αντίκτυπον επί της γενικωτέρας πολεμικής πολιτικής του Άξονος, η υπόθεσις επί του σημείου αυτού παύει ούσα μεσογειακή, εφ ώ ηξίωσεν η Γερμανία την αποφυγήν παντός ό,τι θα απετέλει έναυσμα εις την περιοχήν ταύτην. Η τοιαύτη λεπτολόγος διάκρισις έχει, κατά την αυτήν πάντοτε πηγήν, την έννοιαν ότι η γερμανική εναντίωσις περιορίζεται εις μόνην την περίπτωσιν ενόπλου ενεργείας, ενώ παραμένει η υποχρέωσις της Γερμανίας να ανεχθή και υποστηρίξη πάσαν ιταλικήν προσπάθειαν όπως δια της διπλωματικής λόγου χάριν οδού επιλύση τα θεωρούμενα υπό της Ιταλίας ως ζωτικά δι’ αυτήν ζητήματα. Προστίθεται συναφώς ότι η Ιταλία προβάλλει εις την Γερμανίαν ως ζωτικήν την ανάγκην της αποκτήσεως της Κερκύρας και της έναντι ταύτης ηπειρωτικής ακτής.
Ι. Πολίτης»
Στις 28 Αυγούστου 1940 ο Ιωάννης Μεταξάς έχει πεισθεί πλέον ότι απομακρύνθηκε ο κίνδυνος μιας στρατιωτικής επιθέσεως από την Ιταλία και γράφει στο ημερολόγιό του:
«Όλη την ημέρα τι θα φέρει ο Κύρου. Αγωνία τι θα φέρει ο Κύρου. Γερμανικαί αξιώσεις; Έφθασε βράδυ. Εν γένει καλά. Εγγύησιν δεν επιμένουν (το σπουδαιότερον). Παράπονα – διευθετούνται. Μας έσωσαν και εσχάτως από Ιταλίαν – λέγουν δηλαδή επέμβασίν των 26 Αυγούστου δια δευτέραν φοράν – Χίτλερ. Εύνοια Χίτλερ. Θεωρούν νίκη των βεβαίαν. Θέτω πάντοτε το ζήτημα αξιοπρεπείας της Ελλάδος υπέρ πάν άλλο, δεν θα σκύψω προ Ιταλών…».
Οι Ιταλοί προχωρούν σε μία ιταμή και δειλή πρόκληση. Τορπιλίζουν την Έλλη στο λιμάνι της Τήνου. Η ενέργειά τους αυτή δεν είναι αποκομμένη από τα γενικότερα πολεμικά τους σχέδια. Προκαλούν την Ελλάδα και περιμένουν στρατιωτική απάντηση. Ο Ιωάννης Μεταξάς κρατά την ψυχραιμία του. Προσπαθεί να διασώσει με κάθε τρόπο την ουδετερότητα. Ας δούμε πως περιγράφει τις κρίσιμες εκείνες ημέρες στο ημερολόγιό του:
«18 Αυγούστου 1940, Κυριακή
Επίσκεψις Ναυτικόν Νοσοκομείον πληγωμένους Έλλης. -Κάπως καλλίτερη η κατάστασις. -Εκ διαφόρων πηγών έξω και έσω Ιταλία απέσχε πολεμικής ενεργείας εναντίον μας-Χίτλερ; Αλλά θα αρχίση άραγε διπλωματικάς επιθέσεις; Ίδωμεν.
19 Αυγούστου 1940, Δευτέρα
ύφεσις. -Αλλά κινήσεις Ιταλών προς τα σύνορά μας Αλβανίας; Δεν ησυχάζω. Φοβούμαι αφινιδιασμόν, αλλά πώς να επιστρατεύσω; -Γενική αγανάκτησις εξακολουθεί.
20 Αυγούστου 1940, Τρίτη
Συγκέντρωσις Ιταλικού στρατού εις σύνορά μας. Απειλή. Εξακολουθεί. Μηχανοκίνητος Μεραρχία. –Απάντησις Ραγκαβή εν μέρει καθησυχαστική. –Εσπέρας συνέχισις συγκεντρώσεως Ιταλών. –Τηλεγράφημα Ρώμης καθησυχαστικόν. –Είδησις Βασιλέως καθησυχαστική. –Ώστε εκβιασμός; -Νύκτα άλλη ανησυχία δια εμπορικόν στόλον. Οι Γερμανοί ζητούν από εμάς αποκηρύξωμεν Αγγλίαν. Απαντώμεν νύκτα. –Θεέ μου, τι θα γίνωμεν! –Εν τούτοις είμαι αποφασισμένος δι’ ένα ένδοξον τέλος».
Στα σύνορά μας οι Ιταλοί συγκεντρώνουν δυνάμεις. Όπως ο ίδιος ο Μεταξάς γράφει δεν είχε ακόμη κάμει την παραμικρή επιστράτευση. Τα πράγματα είναι δύσκολα. Από την Ρώμη έρχεται η ευχάριστη είδηση που αντιμετωπίζει με επιφύλαξη ο Μεταξάς από την αναφορά του επικεφαλής της εκεί διπλωματικής μας υπηρεσίας:
Παραθέτουμε το κείμενο του σημαντικού αυτού τηλεγραφήματος:
Ο εν Ρώμη Πρεσβευτής προς το Β. Υπουργείον των Εξωτερικών
20 Αυγούστου 1940
Κατά πληροφορίας αρίστης πηγής η Γερμανία παρενέβη εις Ρώμην δηλώσασα απεριφράστως ότι κατ’ ουδένα λόγον θα εδέχετο την διατάραξιν της ειρήνης εν τοις Βαλκανίοις. Κατά τας αυτάς πληροφορίας η Γερμανία έχει μεν αναγνωρίσει την Μεσόγειον ως τομέα της ιταλικής δράσεως, τουθ’ όπερ εξυπακούει το δικαίωμα πρωτοβουλίας της Ιταλίας, επειδή όμως λόγω της πιθανής αναμείξεως της Βουλγαρίας και της Τουρκίας, ενδεχομένη ελληνοϊταλική ρήξις θα είχεν αντίκτυπον επί της γενικωτέρας πολεμικής πολιτικής του Άξονος, η υπόθεσις επί του σημείου αυτού παύει ούσα μεσογειακή, εφ ώ ηξίωσεν η Γερμανία την αποφυγήν παντός ό,τι θα απετέλει έναυσμα εις την περιοχήν ταύτην. Η τοιαύτη λεπτολόγος διάκρισις έχει, κατά την αυτήν πάντοτε πηγήν, την έννοιαν ότι η γερμανική εναντίωσις περιορίζεται εις μόνην την περίπτωσιν ενόπλου ενεργείας, ενώ παραμένει η υποχρέωσις της Γερμανίας να ανεχθή και υποστηρίξη πάσαν ιταλικήν προσπάθειαν όπως δια της διπλωματικής λόγου χάριν οδού επιλύση τα θεωρούμενα υπό της Ιταλίας ως ζωτικά δι’ αυτήν ζητήματα. Προστίθεται συναφώς ότι η Ιταλία προβάλλει εις την Γερμανίαν ως ζωτικήν την ανάγκην της αποκτήσεως της Κερκύρας και της έναντι ταύτης ηπειρωτικής ακτής.
Ι. Πολίτης»
Στις 28 Αυγούστου 1940 ο Ιωάννης Μεταξάς έχει πεισθεί πλέον ότι απομακρύνθηκε ο κίνδυνος μιας στρατιωτικής επιθέσεως από την Ιταλία και γράφει στο ημερολόγιό του:
«Όλη την ημέρα τι θα φέρει ο Κύρου. Αγωνία τι θα φέρει ο Κύρου. Γερμανικαί αξιώσεις; Έφθασε βράδυ. Εν γένει καλά. Εγγύησιν δεν επιμένουν (το σπουδαιότερον). Παράπονα – διευθετούνται. Μας έσωσαν και εσχάτως από Ιταλίαν – λέγουν δηλαδή επέμβασίν των 26 Αυγούστου δια δευτέραν φοράν – Χίτλερ. Εύνοια Χίτλερ. Θεωρούν νίκη των βεβαίαν. Θέτω πάντοτε το ζήτημα αξιοπρεπείας της Ελλάδος υπέρ πάν άλλο, δεν θα σκύψω προ Ιταλών…».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου