Μοιραστείτε την ανάρτηση
Την έχουμε συνδέσει στη σκέψη μας με το μαγιάτικο στεφάνι, με χαρά και παιχνίδι , με παιδικές αναμνήσεις. Αυτή η ημέρα, δεν είναι αργία, είναι απεργία, έλεγε ένα αριστερό σύνθημα. Καθιερώθηκε η ημέρα αυτή να είναι η αφορμή για την ΓΣΕΕ , την ΑΔΕΔΥ και το ΠΑΜΕ, να «διαδηλώνουν», να καταμετρούν δυνάμεις και στο τέλος να βγάζουν τα συμπεράσματα τους για το ποιος εκφράζει περισσότερο και υπερασπίζεται τα συμφέροντα των ελλήνων εργαζομένων.Η συμπεριφορά τους είναι πέρα για πέρα υποκριτική. Ποτέ τους δεν ενδιαφέρθηκαν πραγματικά για το τι απασχολεί τον εργαζόμενο, τα προβλήματα του, τις ανησυχίες και τα άγχη του. Αυτό που θέλουν είναι να εκλέγονται στα συμβούλια και τις επιτροπές και να βάζουν «ένσημα» για την την είσοδο τους στο κοινοβούλιο. Ποτέ τους εν κατάλαβαν την ουσία των συνδικαλιστικών αγώνων, γιατί απλά οι περισσότεροι από αυτούς ουσιαστικά δεν έχουν δουλέψει. Θεωρούσαν πάντα ότι με ένα απεργιακό 48ωρο ή μία στάση εργασίας θα λυνόντουσαν τα προβλήματα. Και ταυτόχρονα με την στάση τους, ουσιαστικά έπαιρναν τις πιο πλέον αντεργατικές θέσεις. Αντιδρούσε κάποτε η αριστερά, για την δημιουργία εργοστασίου της FORD ΣΤΗΝ Καλαμάτα. Το τι μπουρδολογία είχε ακουστεί τότε δεν περιγράφεται. Αντιδρούσαν στην λειτουργία εργοστασίου κατασκευής αυτοκινήτων σε μία πόλη της Πελοποννήσου, για λόγους ιδεολογικούς, επειδή φοβόντουσαν την κυριαρχία του «αμερικανικού κεφαλαίου» με αποτέλεσμα το εργοστάσιο να μην ανοίξει τελικά, να γίνει σε μία ασιατική χώρα να δεν κάνω λάθος. Έτσι χάθηκαν χιλιάδες θέσεις εργασίας, όχι μόνο για την Καλαμάτα, αλλά και γιά όλη την Πελοπόννησο. Οι εργατοπατέρες της αριστεράς όμως ήταν υπερήφανοι. Έκαναν το χρέος τους. Όπως κάποτε που εμπόδιζαν τα κρουαζιερόπλοια να δέσουν στον Πειραιά. Σαν αποτέλεσμα μειώθηκαν οι δουλειές κλάδων που ασχολούνται με τα ξενοδοχειακά και τον τουρισμό. Αλλά προφανώς ο υπάλληλος του ξενοδοχείου που θα χάσει την δουλειά του λόγω της κρίσης, δεν απασχολεί τους ψευτόμαγκες του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ. Και βέβαια καμία αναφορά στους παράνομους ξένους, που αρπάζουν το μεροκάματο των ελλήνων. Καμία αναφορά στο γεγονός ότι οι έλληνες οικοδόμοι πλήττονται ως εκεί που δεν παίρνει, καμία αναφορά για τα εμπορικά πλοία που είναι γεμάτα με πακιστανούς ινδούς και φιλιππινέζους, ενώ οι έλληνες ναυτικοί κάθονται και κοιτάνε την θάλασσα στο Πέραμα, μένοντας μήνες εκτός καραβιού.
Η υποκρισία και οι ιδεολογικές αγκυλώσεις τους εμποδίζουν να παραδεχθούν ότι ο Μεταξάς ποιος καθιέρωσε την αργία της Εργατικής Πρωτομαγιάς στην Ελλάδα, ότι ο Μεταξάς έφτιαξε το ΙΚΑ, την ΓΣΕΕ , ο φασίστας Μεταξάς έσκυψε πάνω στα ουσιαστικά προβλήματα του εργάτη, ο Μεταξάς έβγαλε τα παιδάκια μέσα από τα ορυχεία, που τα είχαν και δουλεύανε σε φρικτές συνθήκες, χωρίς αμοιβή και ασφάλεια. Μιλάνε για και αγώνες εργατών σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Δεν τολμούν να πουν ότι στα εθνικιστικά καθεστώτα οι εργάτες είχαν επιλυμένα βασικά τους προβλήματα. Δεν λένε ότι στην Γερμανία του Χίτλερ και την Ιταλία του Μουσολίνι η ανεργία ήταν μηδενική και το ασφαλιστικό σύστημα πανίσχυρο.
Η 1η Μαΐου κακώς έχει επικρατήσει να θεωρείται μια αριστερή γιορτή. Δεν ανήκε ποτέ στην αριστερά. Η 1η Μαϊου, ημέρα ανοιξιάτικη, είναι η ημέρα της εργασίας, της ανάπτυξης, των δυνάμεων της προόδου, των ελλήνων εργατών. Των ελλήνων εργατών που χάνουν τα μεροκάματα τους από τους παράνομους ξένους και από τις βλακείες που κάνει σε ακτιβιστικό επίπεδο το συνδικαλιστικό κατεστημένο του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ. Η ημέρα των εργαζομένων που πλήττονται από την οικονομική και κοινωνική κρίση που δημιούργησαν μαρξιστές και φιλελεύθεροι. Η ημέρα που εθνικά καθεστώτα καθιέρωσαν και προστάτεψαν. Η δική μας Εθνική Πρωτομαγιά
Τάσος Δημητρακόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου