Όλοι μαζί φέρανε την Τρόικα (2ον)

| Εκτύπωση  Με τον Κωστάκη Αντωνίου

Πλήρως αντικειμενικό, και σε μεγάλο βαθμό κατατοπιστικό, το προχθεσινό πρόγραμμα του Χρύσανθου Τσου- ρούλη στο «Σίγμα» για την κυπριακή οικονομία και πώς έφθασε στο σημερινό κατάντημα. Ανέδειξε πολλά αίτια και αιτιατά της κακοδαιμονίας, αλλά και ενίσχυσε προβληματισμούς των πολιτών ως προς την ευθύνη που φέρουν πολλοί για την ασύγγνωστη αμέλεια που επέδειξαν, ώστε να φθάσουν τα πράγματα στη σημερινή τραγική κατάσταση και στα δεινά που έρχονται ως αποτέλεσμα των δικών τους λαθών και παραλείψεων.
Ακούσαμε πρώην Υπουργούς Οικονομικών και πρώην Διοικητές Κεντρικής Τράπεζας να αναφέρονται στα δεδομένα που υπήρχαν επί της δικής τους θητείας, και τις αναλύσεις τους για το πώς φθάσαμε εδώ. Ακούσαμε και τις απευθείας και έμμεσες επικρίσεις τους για την τεράστια ευθύνη που φέρει η σημερινή κυβέρνηση. Δίκαιες και καθολικά αποδεκτές επικρίσεις.

Όμως, αυτοί οι άνθρωποι κατείχαν καίριες και υπεύθυνες θέσεις. Διαχειρίζονταν την οικονομία, ή ασκούσαν εποπτικό έλεγχο στο σύστημα. Τους ακούσαμε να παραδέχονται ότι τεχνητή και κίβδηλη ήταν η ευη- μερία που απολαμβάναμε. Ότι πλαστά ήταν τα πλεονάσματα. Ότι η οικονομία στηριζόταν μόνο στον τουρισμό και στις υπηρεσίες. Ότι το κράτος, σε όλα αυτά τα χρόνια, ξόδευε πέραν των δυνατοτήτων του, ότι δημιουργήσαμε μια τεράστια δημόσια υπη- ρεσία και συντηρούσαμε έναν πολυέξοδο κρατικό μηχανισμό. Όλες αυτές οι διαπιστώσεις τους δεν τους δημιούργησαν, τότε, τους ανάλογους προβληματισμούς;
Δεν διερωτήθηκε κανένας τους πού πάει η οικονομία; Δεν τους απασχόλησε ποτέ η επείγουσα ανάγκη να λάβουν έγκαιρα διαρθρωτικά μέτρα, να περικόψουν μισθούς και ωφελήματα, να μικρύνουν τη δημόσια υπηρεσία, να πουν στις κυβερνήσεις τους ότι οδεύουμε προς χρεοκοπία σε λίγα χρόνια, αν μάλιστα προκύψει και μία αιφνίδια οικονομική κρίση, διεθνής ή τοπική; Αν προκύψει πρόβλημα στις χρυσές κότες που γεννούσαν αβγά; Όταν κάποιος είναι Υπουργός Οικονομικών ή Διοικητής Κεντρικής Τράπεζας, οφείλει να γνωρίζει το διεθνές οικονομικό και τοπικό περιβάλλον.
Να οσφραίνεται τους κινδύνους, να έχει τη διορατικότητα να προβλέπει, να έχει το πολιτικό θάρρος να απαιτεί από τις κυβερνήσεις του να λάβουν μέτρα, αντιδημοτικά αν επιβάλλεται, προτού φθάσει η χώρα στο οικονομικό «κραχ». Και αν δεν εισακούετο να κατέθετε την παραίτησή του και να προειδοποιούσε τους πολίτες ότι θα έρχονταν τα χειρότερα, αν δεν ελαμβάνοντο έγκαιρα τα μέτρα που επεβάλλοντο. Δεν γνωρίζουμε αν αυτοί οι πρώην Υπουργοί Οικονομικών και οι πρώην Διοικητές της Κεντρικής Τράπεζας προειδοποίησαν έγκαιρα τις κυβερνήσεις για την επισφαλή πορεία της οικονομίας και απαίτησαν τη λήψη μέτρων. Ξέρουμε μόνο ότι ουδείς εξ αυτών παραιτήθηκε διαφωνών. Όλοι παρέμειναν στις θέσεις τους σιωπούν- τες, μέχρι να αντικατασταθούν, ή να εκδιωχθούν.
Σήμερα, όλοι κρίνουν εκ των υστέρων και κατανέμουν ευθύνες. Όχι όσον αφορά τις δικές τους πολιτικές και ευθύνες, και των προηγούμενων κυβερνήσεων, αλλά όσον αφορά τις ευθύνες της σημερινής κυβέρνησης. Όμως, ίσως, η πιο αντικειμενική και πιο ορθή άποψη που ακούστηκε στην εκπομπή είναι εκείνη του καθηγητή Αντώνη Έλληνα. Ο οποίος, επιχειρώντας μια βαθιά τομή, τόνισε ότι το πρόβλημα της οικονομίας είναι πολιτικό και ανάγεται στο πολιτικό σύ- στημα. Έκανε αναφορά στις διαπλοκές των πολιτικών, στην ψηφοθηρική αντιμετώπιση της οικονομίας με τις πελατειακές σχέσεις των κομμάτων, τα βολέματα των ημετέρων, τη δημιουργία του υδροκέφαλου κράτους, τους συνεχείς διορισμούς των ευνοουμένων των κομμάτων στη δημόσια υπηρεσία και γενικά στην κρατική μηχανή, στην παραχώρηση των εξωφρενικών επιδομάτων για να αντλούν ψήφους από τη μεγάλη δεξαμενή των δημοσίων υπαλλήλων. Την οικονομία δεν την καταβαράθρωσε μόνο η κυβέρνηση Χριστόφια με την ερα- σιτεχνική και επικίνδυνη διαχείρισή της.
Είχαν προετοιμάσει την καταβαράθρωσή της όλες οι προηγούμενες κομματικές κυ- βερνήσεις, στην ουσία η κομματοκρατία, που καταδυναστεύει αυτόν τον τόπο για πολλά χρόνια. Την Τρόικα δεν την έφερε μόνο η κυβέρνηση Χριστόφια. Αυτή συμπλήρωσε το καταστροφικό έργο των προ- ηγουμένων. Της είχε στρώσει χαλί, πολλά χρόνια προηγουμένως, το σαθρό και διαπλεκόμενο πολιτικό σύστημα. Και ενόσω συνεχίζουν να τη διαχειρίζονται κόμματα, δεν θα δει άσπρη μέρα. Αν δεν το έχει αντιληφθεί ο λαός και δεν ανακόψει την προέλαση της κομματοκρατίας, πολλά χειρότερα θα πέσουν στην κεφαλή του...                                                                                                               ΠΗΓΗ