«Πώς να αντιδράσουν οι αγανακτισμένοι πολίτες»;

| Εκτύπωση Με τον Σάββα Ιακωβίδη

Οι πολίτες μίαν έγνοια έχουν: Πώς να διατηρήσουν τις εργασίες τους και να επιβιώσουν. Όμως, εξοργίζονται με όσα βλέπουν και διαβάζουν για «γκόλντεν μπόις» και χαριστικές διαγραφές χρεών κομματικών εταιρειών. Ο εκλεκτός φίλος, Ανδρέας Τ. Λουκά, πρόσφυγας από το Αγριδάκι της κατεχόμενης Κερύνειας μας, μου γράφει: «Διάβασα στις "Αντιστάσεις" σου, τα άρθρα σου περί "γκόλντεν μπόις" των τραπεζών και τις διαπλοκές των κομμάτων με το κεφάλαιο και, χωρίς παρεξήγηση, κάγχασα πικρά.
Όχι διότι σκέφτηκα πως "κόμισες γλαύκα ες Αθήνας", αλλ’ επειδή, αδελφέ μου, τα ‘γραψες τόσες φορές. Ποιου το αφτί ίδρωσε; Δεν γνωρίζω αν άκουσες από το πρόγραμμα του Λάζαρου Μαύρου τον Δ. Συλλούρη, πρόεδρο της Επιτροπής Θεσμών, στον οποίο επενδύεις τους ευσεβείς πόθους σου ότι θα προχωρήσει σε συζήτηση στην Επιτροπή για τα οικονομικά εγκλήματα του Α και του Δείνα. Έλεγε, γεμάτος επιτιμητικό παράπονο, πως αδικούμε τους πολιτικούς με όσα τους καταλογίζουμε! Κατέληξε, "στο κάτω-κάτω, γιατί οι πολίτες δεν αντιδρούν;" Το έπιασες;

»Έχω την απάντηση που μου έδωσαν πλείστοι συμπατριώτες μας, τον τελευταίο καιρό, όταν τους έθετα το ίδιο ερώτημα: "Έχουμε τρόπο να αντιδράσουμε και δεν τον γνωρίζουμε; Μήπως εννοείς να πάρουμε τα όπλα;". Έλα ντε! Εντάξει! Είμαστε αγανακτισμένοι πολίτες. Τα κόμματα με τις τράπεζες κάθισαν κάτω και τα τελευταία κάμποσα χρόνια βρήκαν τρόπους και λεηλάτησαν, όχι μόνο το κράτος, αλλά και τον μόχθο του τελευταίου πολίτη. Ας μην περιγράφουμε τους τρόπους. Ας μας υποδείξει κάποιος, όμως, με ποιον τρόπο να αντιδράσουμε.
Ντρέπομαι που το κάνω, γιατί βρέθηκαν και κάποιοι καλοί φίλοι και μου το υπέδειξαν, αλλά αν λέω κάποια πράγματα σε προσωπικό επίπεδο, το κάνω γιατί πιστεύω πως τα δικά μου παθήματα είναι όμοια με όλων των άλλων προσφύγων. Πριν από μερικά χρόνια αποτάθηκα στην επιτροπή διαχείρισης τ/κ περιουσιών και μου έδωσαν κάποια τ/κ τεμάχια γης σε κάποιο χωριό, τα οποία βρήκα σε κάποιο τοπογραφικό. Όμως αντιλήφθηκα πως ήταν εντελώς ακατάλληλα για αξιοποίηση. Πήγα στο κυβερνητικό τμήμα και είπα στον υπεύθυνο υπάλληλο πως τα τεμάχια που μου έδωσαν ήσαν άχρηστα και δεν επιθυμώ να συνεχίσω την ενοικίασή τους.
»Ο υπάλληλος με διαβεβαίωσε πως θα με απάλλασσε και έφυγα. Προ ημερών έλαβα απειλητική επιστολή πως αν δεν πληρώσω τα συσσωρευμένα ενοίκια, τα οποία ανέρχονται στο αστρονομικό ποσό των… 150 ευρώ, θα με σύρουν στα δικαστήρια! Προσπάθησα να μάθω πού βρίσκεται ο υπάλληλος που δεν με απάλλαξε, αλλά μάταια. Θα πληρώσω σαν καλό γαϊδούρι για να μάθω να μην εμπιστεύομαι τέτοιου είδους δημόσιους υπαλλήλους. Και όμως, ο Υπουργός Οικονομικών, Β. Σιαρλή, εξηγούσε από το ΜΕΓΑ πώς και γιατί η Τράπεζα Κύπρου, και με δική του ανάμειξη, διέγραψε 6,5 εκ. ευρώ της εταιρείας ΔΕΛΤΑ του ΑΚΕΛ! Πρόσεξες, όμως, τη διαφορά; Το δικό μου χρέος είναι τριψήφιο. Όχι εφταψήφιο.
»Είμαι από τα κόντρα κορόιδα αυτού του τόπου, που παριστάνω τον πατριώτη και δεν πάω να ξεπουλήσω τα κτήματά μου, στο Πικρό Νερό, στην Τουρκία και να ξοφλήσω τα χρέη μου, επειδή τα θεωρώ ιερό έδαφος της Πατρίδας. Η καταβαράθρωση, όμως, της οικονομίας της πατρίδας και κατ’ επέκτασιν του αγώνα της για ελευθερία, από πολιτικούς, κόμματα, τραπεζίτες και τράπεζες, είναι φταίξιμο του λαού! Ε, μήπως και δεν είναι; Αν, δηλαδή τον Φεβρουάριο μάς προκύψει ο Ν. Αναστασιάδης, νέος πρόεδρος της Δημοκρατίας ή ο υποψήφιος του ΑΚΕΛ, θα φταίνε τα κόμματα και οι τράπεζες; Δεν θα είναι η δική μας τύφλα, που θα φταίει;». Τα σχόλια είναι ελεύθερα.                                                                                                         ΠΗΓΗ