Εκτύπωση | 16/09/2010 | Με τον Σάββα Ιακωβίδη
|Γι’ αυτό επιμένουμε: Κλείστε και καταργήστε το Εθνικό Συμβούλιο. Έχει γίνει καταγέλαστο! Και οι εθνοσύμβουλοι, πόσο ακόμα θα γελοιοποιηθούν για να αντιδράσουν; Έχουμε εκλεγμένο Πρόεδρο. Αυτός έχει την πλήρη ευθύνη των αποφάσεών του. Αυτός ασκεί πολιτική. Αφού το Σώμα έχει απλώς συμβουλευτικό χαρακτήρα, ο Πρόεδρος δεν είναι υποχρεωμένος να το ακούει ή ακόμα και να το λαμβάνει υπόψη. Ναι, ναι, ξέρουμε, το Εθνικό Συμβούλιο είναι ακόμα μια «υποθήκη» του Μακάριου, όπως «υποθήκη» είναι η διζωνική, κτλ. και, συνεπώς, δεν… καταργείται. Ρωτάμε: Οι εθνοσύμβουλοι, δεν έχουν την αίσθηση ότι συμμετέχουν σε ένα θέατρο του παραλόγου; Η τελευταία εξέλιξη: Ο Πρόεδρος Χριστόφιας μετατράπηκε σε… Ηρακλή Πουαρό και Σέρλοκ Χολμς, για να ανακαλύψει ποιος εθνοσύμβουλος διαρρέει πληροφορίες προς τον Τύπο για όσα λέγονται ή κατατίθενται στο Σώμα. Βέβαια, αυτή η πρακτική ακολουθήθηκε και από άλλους Προέδρους.
Ο Δ. Χριστόφιας, όπως και οι προκάτοχοί του, έχει διαπιστώσει, ίσως με οργή, ότι η περιλάλητη εμπιστευτικότητα δεν λειτουργεί. Κάποιος ή κάποιοι, όχι μόνο από πλευράς ηγετών αλλά και από τον προεδρικό περίγυρο -άμα τους συμφέρει...- διαχέουν προς τα Μέσα πληροφορίες. Τι έκανε ο Πρόεδρος; Έδωσε εντολή, τα έγγραφα με τις προτάσεις για το περιουσιακό να σημαδευτούν και το κείμενο να αλλοιωθεί. Τα κόμματα πήραν παραποιημένα, σημαδεμένα έγγραφα. Όταν το περασμένο Σάββατο δύο εφημερίδες -«Φιλελεύθερος» και «Πολίτης»- δημοσίευσαν πληροφορίες για το περιουσιακό, εκεί στο Προεδρικό πίστεψαν ότι… έπιασαν το πόδι του διαρρεύσαντα, στο πρόσωπο του Γ. Περδίκη. Αλλ’ αυτός βρισκόταν στην Κων/πολη! Επέστρεψε το Σάββατο βράδυ, όταν ήδη η διαρροή ήταν γεγονός. Ο Δ. Χριστόφιας, προκληθείς να αποκαλύψει τα σημάδια σε κάθε έγγραφο, απέφυγε να το πράξει. Και οι Οικολόγοι φωνάζουν τώρα ότι ο Πρόεδρος και το ΑΚΕΛ τους στοχοποιούν ως τους εύκολους, αδύναμους κρίκους.
Ρωτάμε τους πολιτικούς ηγέτες: Ποια σοβαρότητα έχει ακόμα το Εθνικό Συμβούλιο, όταν δεν είναι σε θέση να παράγει σοβαρή πολιτική; Ποια σοβαρότητα διακρίνει το Σώμα, όταν δεν υπάρχει στοιχειώδης εμπιστοσύνη μεταξύ των μελών του; Και πώς θα επιτύχουν την ενότητα, όταν μεταξύ τους αλληλοϋποβλέπονται και αλληλοκατηγορούνται για διαρροές; Να το θέσουμε ευθέως: Γιατί οι πολίτες να εμπιστευθούν μια πολιτική ηγεσία, που αδυνατεί να τα βρει στα ελάχιστα; Και αν αποτυγχάνει παταγωδώς σε αυτά, ποια εμπιστοσύνη μπορεί να της έχουμε στη διαχείριση του Κυπριακού και άλλων κρίσιμων προβλημάτων του τόπου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου