Αν, πραγματικά, είστε αριστεροί και θέλετε μια δίκαιη κοινωνία…

http://www.sigmalive.com/simerini/columns/antistaseis/334181

| Εκτύπωση | 09/12/2010 | Με τον Σάββα Ιακωβίδη

Ο Δ. ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ εξελέγη στην προεδρία της Δημοκρατίας με κύριο σύνθημά του την οικοδόμηση μιας δίκαιης και πιο ανθρώπινης κοινωνίας. Η πολιτική φιλοσοφία του, αρυόμενη και εκκινούσα από τις αριστερές καταβολές του, επικεντρώνεται στον απλό άνθρωπο. Για τον Πρόεδρο και το ΑΚΕΛ, πρώτα προέχει ο απλός άνθρωπος, ο εργαζόμενος, ο συνταξιούχος, η νοικοκυρά, ο φοιτητής… Ο Δ. Χριστόφιας, απαντώντας σε σκληρές επικρίσεις από το σύνολο σχεδόν των πολιτικών δυνάμεων, τους λέγει κατάμουτρα ότι ο λαός τον εξέλεξε για να υλοποιήσει το πρόγραμμά του. Πόσο και πώς το υλοποιεί και, τελικά, ποιους ευνοεί ή αδικεί, είναι μια άλλη, μεγάλη και θλιβερή ιστορία. Θέλουμε να επιμείνουμε στην οικονομική κρίση και να υποβάλουμε κάποιες επισημάνσεις προς τον Πρόεδρο και τα συγκυβερνώντα ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ. Η κρίση δεν είναι δικό τους δημιούργημα, όμως απεδείχθησαν ανεπαρκείς και ανίκανοι να την αντιμετωπίσουν.
Ο Πρόεδρος και το ΑΚΕΛ, κατά κύριο λόγο, χωρίς να εξαιρούμε τις ευθύνες του ΔΗΚΟ, άφησαν να διαρρεύσουν ανεκμετάλλευτα δύο ολόκληρα χρόνια.
Δεν άκουσαν κανέναν! Έκλεισαν τ' αφτιά τους ερμητικά στις καθημερινές προειδοποιήσεις και σε εκκλήσεις κομμάτων, υπουργών, διοικητών, εμπειρογνωμόνων, ιδίως του ΔΝΤ και της Διεθνούς Τράπεζας. Και, κυριολεκτικά, αγνόησαν προτροπές της ΕΕ για νοικοκυρεμένη οικονομική πολιτική αντί της ολέθριας παροχολογίας. Τις προάλλες ακούσαμε τον πρόεδρο Χριστόφια να περιγράφει τι του είπε ξένος υψηλόβαθμος αξιωματούχος ότι, με λίγα μέτρα, η Κύπρος θα μπορούσε να αντιμετωπίσει επιτυχώς τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης και να γίνει παράδεισος. Απορεί με οργή κάθε αγωνιών πολίτης και ρωτά: «Γιατί η Κυβέρνηση δεν πήρε πριν από δύο ή έστω πριν από έναν χρόνο αυτά τα λίγα μέτρα και άφησε το χρόνο να διαρρέει, απρακτούσα;».
Και πότε; Όταν η αντιπολίτευση και τα άλλα κόμματα εκδήλωσαν επανειλημμένα την ετοιμότητά τους να στηρίξουν κυβερνητικά μέτρα και να επιμεριστούν πιθανό πολιτικό ή κομματικό κόστος. Αλλά πώς θα γίνει αυτό, όταν οι δύο συνεταίροι, ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ, δεν τα βρίσκουν μεταξύ τους; Από την άλλη, αποτελεί πρόκληση για τα υπόλοιπα κόμματα, ο Δ. Χριστόφιας να τα κατηγορεί ότι δήθεν δεν συναινούν και δεν στηρίζουν την κυβερνητική πολιτική. Ποια είναι αυτή; Πότε εκδηλώθηκε με σοβαρότητα; Και πότε έπεισε για την αξιοπιστία της; Τα πράγματα είναι απλά στην τραγικότητά τους, όπου τα οδήγησε η κυβερνητική αβελτηρία, παραλυσία και ανεπάρκεια: Τώρα είναι η μοναδική, κλασική και ανεπανάληπτη ευκαιρία, για την Κυβέρνηση και τις πολιτικές δυνάμεις να συναποφασίσουν μακράς πνοής μέτρα, για ν' αντιμετωπίσουν τα εγγενή διαρθρωτικά προβλήματα της οικονομίας. Ας αρχίσουν από την αναδιάρθρωση της Δημ. Υπηρεσίας, το κρατικό μισθολόγιο, το συνταξιοδοτικό, το ΤΚΑ, το δημόσιο χρέος, το έλλειμμα.
Αφού ΑΚΕΛ και Πρόεδρος διατείνονται ότι είναι αριστεροί και στοχεύουν στην οικοδόμηση μιας πιο δίκαιης κοινωνίας, ας δώσουν το καλό παράδειγμα: Πρόεδρος και κρατικοί αξιωματούχοι να αποδεχτούν δραστικές μειώσεις στις παχυλές απολαβές και συντάξεις τους (π.χ. απολαβές Προέδρου: 220.000 ευρώ το χρόνο. Υφυπουργός παρά τω Προέδρω: 159.501 ετησίως ή 12.269 μηνιαίως). Και αυτά να επιστραφούν στο κράτος, ΟΧΙ στο ΑΚΕΛ. Να μειώσουν, επιτέλους, τις κλίμακες εισδοχής στη Δημ. Υπηρεσία και να πετσοκόψουν επιδόματα, συντάξεις και ηγεμονικούς μισθούς, ώστε ο δημόσιος να πλησιάσει, μισθολογικά, τον ιδιωτικό τομέα. Η δίκαιη κοινωνία είναι πράξεις, όχι φλύαρα λόγια για να περιπαίζεται χοντρά η αριστερή πλέμπα, που ήδη αγανακτεί.