Πότε ο Ν. Αναστασιάδης θα αντιπολιτευθεί τον Χριστόφια;

http://www.sigmalive.com/simerini/columns/antistaseis/335151

| Εκτύπωση | 12/12/2010 | Με τον Σάββα Ιακωβίδη

ΣΕ ΜΙΑ πραγματική δημοκρατία, η ύπαρξη και δράση της αντιπολίτευσης είναι ευλογία. Ένα δημοκρατικό πολίτευμα δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο ρόλο του χωρίς ισχυρή, υπεύθυνη αλλά κριτική αντιπολίτευση. Οι δημοκρατικοί θεσμοί δεν είναι δυνατόν να λειτουργήσουν και να διαφυλαχθούν χωρίς τον ισχυρό θώρακα μιας αποτελεσματικής και αξιόπιστης αντιπολίτευσης. Έναντι των κυβερνώντων, η αντιπολίτευση οφείλει να είναι αήττητο ανάχωμα κατά της αλαζονείας, της αυθαιρεσίας, της παραλυσίας ή της ασυδοσίας τους. Και σταθερό στήριγμα των θεσμών και των πολιτών. Ιδιαίτερα όταν η πατρίδα κινδυνεύει, η αντιπολίτευση έχει ακόμα έναν υπέρτατο λόγο: Να είναι εναργώς και ενεργώς παρούσα, και λειτουργούσα ως ασπίδα και δόρυ διεκδικήσεων, δικαίων, δικαιωμάτων και ελευθεριών. Μετά την ανάδειξη του Δ. Χριστόφια στην προεδρία της Δημοκρατίας, όλοι ανέμεναν έναν Δημοκρατικό Συναγερμό μαχητικό, διεκδικητικό, δυναμικό και αταλάντευτο στην υπεράσπιση όλων όσα συναποτελούν μια δημοκρατική ζωή.
Από την πρώτη στιγμή, το ΑΚΕΛ και ο Δ. Χριστόφιας επιβεβαίωσαν ότι εμφορούνται από τις γνωστές κομμουνιστικές και ιδεολογικές αγκυλώσεις και εγκυστώσεις τους. Ηγούνται ενός ευρωπαϊκού κράτους, αλλ΄ έμειναν κολλημένοι στο 1917! Παινεύονται για τις αριστερές καταβολές τους και υπερηφανεύονται για τις κομμουνιστικές ιδεοληψίες τους. Πρόβλημά τους και δικαίωμά τους. Όμως, όταν το πρόβλημά τους γίνεται ασήκωτο άχθος για τον τόπο, είναι καθήκον και υποχρέωση της αντιπολίτευσης να αντισταθεί και να υπερασπιστεί θεμελιώδεις αρχές και ιδεώδη, όπως και τις ελευθερίες του κυπριακού Ελληνισμού. Ιδιαίτερα αν ληφθεί υπόψη ότι ο ΔΗΣΥ καυχιέται ότι συναποτελείται από ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει ο τόπος. Εδώ και δυόμισι χρόνια, ο ΔΗΣΥ κινείται μεταξύ συναγελασμού (το αποκαλεί «υπεύθυνη αντιπολίτευση»…) με τον Χριστόφια, συμπόρευσης με μιαν ολέθρια πολιτική στο Κυπριακό ή εξανάστασης σε άλλα καίρια ζητήματα.
Οι πολίτες παρακολουθούν δυο-τρεις αξιωματούχους του κόμματος -Αβ. Νεοφύτου, Ι. Νικολάου, Λ. Χριστοφόρου- κάποτε και μερικούς άλλους, να δίδουν μοναχικές μάχες: Για την οικονομία, για την εγκληματικότητα, για τις επιχειρήσεις, κτλ. Οι συναγερμικοί και πολλοί πολίτες πέραν του ΔΗΣΥ διερωτώνται: «Μα, πού είναι ο αρχηγός του κόμματος, ο Ν. Αναστασιάδης; Γιατί, για δύο χρόνια στήριζε μιαν ολέθρια χριστόφεια πολιτική, ενώ κατανοούσε ότι μας οδηγούσε κατά κρημνών; Είναι αυτό ''υπεύθυνη αντιπολίτευση'' ή συμβαίνει κάτι άλλο»; Η απορία είναι θεμιτή, επειδή μέχρι σήμερα ο Ν. Αναστασιάδης δεν έχει πείσει, οριστικά και τελεσίδικα, ότι έχει απαλλαγεί από το Αναν-ικό βαρίδι. Εμφανώς, όμως, ο Ν. Αναστασιάδης έχει και τρέφει προεδρικές φιλοδοξίες. Είτε συμφωνεί κανείς μαζί του είτε διαφωνεί, καταφανώς υπερτερεί και του Χριστόφια και οποιουδήποτε άλλου πολιτικού σε δυναμισμό, στρατηγικό σχεδιασμό και, συχνά, τακτικισμό, που συνεγείρουν το κόμμα.
Η κομμουνιστική κυβέρνηση, ο Πρόεδρος Χριστόφιας και το σταθερά εξευτελιζόμενο ΔΗΚΟ προσφέρουν καθημερινά τροφή για άσκηση μέχρι και σκληρής κριτικής στους χειρισμούς, στις αποφάσεις, στις ατολμίες και στις αλαζονικές ή και υπερφίαλες, συχνά, συμπεριφορές τους. Το Κυπριακό το έχουν καταβαραθρώσει. Την οικονομία την οδηγούν με καλπασμούς κατά κρημνών. Την παιδεία, την άμυνα, τη δημόσια υπηρεσία τις έχουν διαβρώσει, διαλύσει και αλώσει. Το ΑΚΕΛ επελαύνει και ως αδίστακτος οδοστρωτήρας τοποθετεί παντού δικούς του. Τσιμεντώνει την παραμονή του στην εξουσία.
Εξευτελίζει το ΔΗΚΟ, παραγνωρίζει ή και καθυβρίζει την αντιπολίτευση, αγνοεί τα άλλα κόμματα. Θα ανέμενε κανείς ότι ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ θα ήταν μπροστάρης στην άσκηση υπεύθυνης μεν, αλλά σκληρής αντιπολίτευσης. Δεν ισχυριζόμαστε ότι δεν επικρίνει κατά καιρούς κυβερνητικές αβελτηρίες ή προεδρικές και ΑΚΕΛικές αλαζονικές συμπεριφορές. Προχθές επέκρινε την Κυβέρνηση για την οικονομία.
Όμως, είναι ευρύτερη η αίσθηση ότι ο ΔΗΣΥ και ο Ν. Αναστασιάδης οφείλουν, ως σοβαρή αντιπολίτευση, να βγουν, επιτέλους, δυναμικά και αξιόπιστα μπροστά κατά της κυβερνητικής και προεδρικής αμετροέπειας, αλαζονείας και αχαμπαροσύνης. Ο ΔΗΣΥ και ο Ν. Αναστασιάδης έχουν ενώπιόν τους ένα τσούρμο επικίνδυνων ερασιτεχνών, που κυβερνούν ανεύθυνα τον τόπο. Τι περιμένουν για να υπερασπίσουν θεσμούς, αξίες, να διεκδικήσουν την ελευθερία της Κύπρου από την τουρκική κατοχή, και να δημιουργήσουν προοπτικές για ένα νέο μοντέλο κράτους και οικονομίας, για μια ευρωπαϊκή Κύπρο, όπως ο ΔΗΣΥ την ονειρεύεται; Πότε ο Ν. Αναστασιάδης θα αρχίσει να αντιπολιτεύεται τον Δ. Χριστόφια και το ΑΚΕΛ;