Ακούει κανείς, στο Προεδρικό, τη φωνή του λύκου;

http://www.sigmalive.com/simerini/columns/stigma/353644

| Εκτύπωση | 10/02/2011 | Με τον Κωστάκη Αντωνίου

Άκουσε κανείς, εκεί στο Προεδρικό, τις καθημερινές λυσσαλέες επιθέσεις του Τούρκου πρωθυπουργού κατά των Τουρκοκυπρίων, που εκτείνονται και σε απειλές και κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας;
Μάλλον άκουσαν και προσπέρασαν.
Αναμέναμε ότι οι συνεχείς δηλώσεις του Ταγίπ Ερντογάν, αποκαλυπτικές των προθέσεων της Άγκυρας κατά του συνόλου του λαού της Κύπρου, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, αλλά και της Κυπριακής Δημοκρατίας, θα καταγγέλλονταν γραπτώς από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας προς τα Ηνωμένα Έθνη, την Ευρωπαϊκή Ενωση και άλλα διεθνή βήματα. Ο Πρόεδρος Χριστόφιας όφειλε να συγκεντρώσει όλες τις απειλητικές δηλώσεις Ερντογάν, να τις κλείσει σε έναν φάκελο και να τις αποστείλει στον Μπαν Κι μουν, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και σε όλους τους αρχηγούς κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Υπήρχε μεγαλύτερη απόδειξη των επεκτατικών διαθέσεων της Τουρκίας κατά της Κύπρου;
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όμως, ο οποίος συνηθίζει να προστατεύει τους Τουρκοκυπρίους από κάθε απειλή που μπορεί να προέρχεται από το ελληνικό στοιχείο και δείχνει τόσο ευαίσθητος κάθε φορά που ανεγκέφαλοι Ελληνοκύπριοι επιτίθενται κατά των Τουρκοκυπρίων, περιέργως, αρνείται τώρα να προβάλει υπερασπιστής των Τουρκοκυπρίων συμπατριωτών του, στις επιθέσεις της Τουρκίας. Γιατί;
Δυστυχώς, η Κυβέρνηση, ενσυνείδητα, αποφεύγει να αξιοποιήσει τουρκικές ενέργειες και δηλώσεις για να καταδείξει την τουρκική απειλή που συχνά εκδηλώνεται, κατά διάφορους τρόπους, εναντίον του κυπριακού λαού και του κυπριακού κράτους.
Και λέμε ενσυνείδητα, διότι δεν είναι η πρώτη φορά που το Προεδρικό κάνει πως δεν ακούει και αποφεύγει να ενεργήσει ώστε να εκθέσει την Τουρκία και να καταδείξει πως πίσω από τη δήθεν διαλλακτικότητά της, κρύβεται νοοτροπία Αττίλα. Και μάλιστα αποφεύγει να πράξει όσα καθηκόντως όφειλε, τη στιγμή που διεθνείς συγκυρίες θα καθιστούσαν πειστικότερες τις καταγγελίες μας.
Πρόσφατα, και ενώ η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη βρισκόταν σε συγκλονισμό για την επίθεση κατά των χριστιανών της Αιγύπτου, η κυπριακή Κυβέρνηση απέφυγε να θέσει έντονα το θέμα της καταδίωξης που υφίστανται οι χριστιανοί της Κύπρου, από την κατοχική δύναμη. Τεκμήριο η διακοπή της Θείας Λειτουργίας στην Καρπασία, τη μέρα των Χριστουγέννων.
Σήμερα και ενώ η ανθρωπότητα παρακολουθεί την εξέγερση των πεινασμένων στην Αίγυπτο, και πάλιν η Κυβέρνηση δεν αξιοποιεί τις απειλητικές διαθέσεις της Τουρκίας έναντι των Τουρκοκυπρίων που διαμαρτύρονται για τα καταπιεστικά οικονομικά μέτρα της Τουρκίας.
Η Κυβέρνηση δεν είναι βαρύκοη, ώστε να μην ακούει τι γίνεται, ούτε τυφλή για να μη βλέπει όσα συμβαίνουν. Αυτή η συνεχής άρνησή της να συλλαμβάνει μηνύματα και να αξιοποιεί ευκαιρίες, ώστε να εκτίθεται και να αποκαλύπτεται η Τουρκία και να καταδεικνύεται το δίκαιο της κυπριακής υπόθεσης, δημιουργεί λογικούς συνειρμούς σε κάθε προβληματιζόμενο άνθρωπο.
Άραγε, μεταξύ τού να εκθέσει την Τουρκία και να διαφυλάξει το «καλό κλίμα» σε έναν νεκρό διάλογο, επιλέγει το δεύτερο;