Η ΑΚΕΛική οχλαγωγία κατά του Συνεταιρισμού για την Ειρήνη

http://www.sigmalive.com/simerini/columns/antistaseis/358272

| Εκτύπωση | 24/02/2011 | Με τον Σάββα Ιακωβίδη

ΚΑΘΕ σοβαρή κυβέρνηση έχει δύο ύψιστους στόχους να επιτελέσει και να υλοποιήσει: Πρώτον, να μεριμνά για την ασφάλεια του κράτους και του λαού και, δεύτερον, να διεκδικεί και να υπερασπίζει τα ευρύτερα και διαρκέστερα συμφέροντα του τόπου. Ασφάλεια και συμφέροντα εξαρτώνται από τη στρατιωτική ισχύ, την οικονομική ευρωστία, τις συμμαχίες, τις συνεργασίες, τις φιλίες και τις άριστες σχέσεις με τους ισχυρούς. Ένα αδύναμο κράτος πρέπει να έχει πάντα υπόψη του τη διαχρονική διασάλπιση του Θουκυδίδη, που αναπαρήγαγαν έκτοτε πλήθος θεωρητικών και αναλυτών των διεθνών σχέσεων: Ο ισχυρότερος δεσμός μεταξύ πόλεων (κρατών) είναι το συμφέρον. Όταν τα ισχυρά κράτη συμπήσσουν συμμαχίες -στρατιωτικές και πολιτικές- για να διασφαλίσουν τα συμφέροντα και την ασφάλειά τους έναντι εχθρών και απειλών, τι πρέπει να πράξουν τα μικρά και αδύναμα κράτη, όπως η Κύπρος;
Προφανώς, αυτό δεν απασχολεί ούτε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ούτε τα ΑΚΕΛικά φουσάτα, που σήμερα θα συγκεντρωθούν οργισμένα έξω από τη Βουλή για να διαμαρτυρηθούν, επειδή τέσσερα κόμματα - ο ΔΗΣΥ, το ΔΗΚΟ, η ΕΔΕΚ, το ΕΥΡΩΚΟ και το Κίνημα Οικολόγων προτρέπουν τον Δ. Χριστόφια να υποβάλει αίτηση για ένταξη στο Συνεταιρισμό για την Ειρήνη (ΣγΕ). Γιατί το ΑΚΕΛ και ο Πρόεδρος αρνούνται διαρρήδην η Κύπρος να ενταχθεί στο ΣγΕ; Επειδή, λένε, ο Συνεταιρισμός είναι δημιούργημα του ΝΑΤΟ και η Ατλαντική Συμμαχία ευθύνεται για το δίδυμο έγκλημα κατά της Κύπρου - το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή. Ουδείς αμφισβητεί τις ευθύνες του ΝΑΤΟ και ΝΑΤΟϊκών χωρών για τις κατεναντίον μας μεθοδεύσεις τους, όπως της Βρετανίας, των ΗΠΑ και της Τουρκίας. Ο Πρόεδρος Χριστόφιας, σε συνέντευξή του στη «Χαραυγή» (25/12/2008), με οργή και θυμό, και ελαυνόμενος από ιδεολογικά, διεθνιστικά και τριτοκοσμικά κριτήρια, διαμήνυσε στους υποστηρικτές της ένταξης στο ΣγΕ ότι, θα τους πονά αλλ’ όσο θα είναι αυτός Πρόεδρος δεν πρόκειται να υποβάλει τέτοια αίτηση. Τέτοια υπερφίαλη μαγκιά!
Στο ΣγΕ είναι ήδη μέλη όλα τα κράτη της ΕΕ πλην, φυσικά, της… υπερδύναμης Κύπρου. Επίσης είναι μέλη η Ρωσία, η Αρμενία, η Ουκρανία, κτλ. ακόμα και η ουδέτερη και από αιώνων απόλεμη Ελβετία που, ειρήσθω εν παρόδω, έχει έναν από τους πιο σύγχρονους και ισχυρούς στρατούς στον κόσμο. Ας δεχθούμε, λοιπόν, χάριν συζήτησης, ότι δεν πρέπει να ενταχθούμε στο ΣγΕ, επειδή αυτό, κατά τα ΑΚΕΛικά φουσάτα, συνιστά -άκουσον! άκουσον!- «προδοσία». Τότε γιατί συμμετέχουμε στην ΕΕ, που είναι η… σφηκοφωλιά του ΝΑΤΟ και του ΣγΕ (θυμηθείτε το «ΕΟΚ-ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο»); Αν Δ. Χριστόφιας και ΑΚΕΛ είναι συνεπείς στην πολιτική τους, αυτή δεν μπορεί να είναι επιλεκτική, για να περιπαίζουν τα δυστυχή μέλη τους. Αφού είναι μάγκες και νομίζουν ότι η μικρή Κύπρος μπορεί να είναι μόνη, να εισηγηθούν αποχώρηση από την ΕΕ και ένταξη εκεί που θέλουν: Στους ανύπαρκτους Αδέσμευτους - Άσαντ, Κάστρο, Καντάφι, Κιμ Ιλ Γιονγκ.
Ενώ η Ρωσία μελετά να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, πράγμα που συνιστά ιστορική εξέλιξη μεγατόνων, το ΑΚΕΛ και ο Δ. Χριστόφιας θέλουν να μας στείλουν στη δεκαετία του ’50. Δεν εννοούν να καταλάβουν ότι ο κόσμος αλλάζει με πρωτοφανείς καλπασμούς, εκτινάσσεται με άλματα προς τα εμπρός και ότι δεν υπάρχουν αιώνιοι εχθροί, αλλά τα συμφέροντα του τόπου είναι αιώνια. Προέχουν μόνο τα συμφέροντα, οι συμμαχίες και η ασφάλεια. Η σημερινή οχλαγωγία των ΑΚΕΛικών έξωθεν της Βουλής -διότι περί οχλαγωγίας πρόκειται- είναι ακόμα μια θλιβερή ένδειξη πόσο επιπόλαια και επικίνδυνα αυτή η κυβέρνηση χειρίζεται την ασφάλεια και τα ευρύτερα συμφέροντα της Κύπρου.