Πέρασαν ήδη είκοσι ημέρες από την τραγική δολοφονία των δυο Αστυνομικών και το όλο θέμα ξεχάστηκε. Τα ΜΜΕ ασχολήθηκαν για ένα διήμερο (τόσο μπορούσε να πουλήσει το θέμα της τραγικής δολοφονίας τους στην τηλεόραση και τα ΜΜΕ) και αφού έσβησαν τα φώτα και απομακρύνθηκαν οι κάμερες, ούτε φωνή ούτε ακρόαση.
Οι πολιτικοί μας εξέφρασαν τα θερμά συλλυπητήριά τους και την έκφραση συμπαράστασης προς τις οικογένειες των νεκρών, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα και γυρίζοντας από κανάλι σε κανάλι κάνοντας βαρύγδουπες δηλώσεις, προσπαθώντας να εξηγήσουν τα ανεξήγητα, αλλά για την ταμπακέρα τίποτα. Η ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. για μια ακόμα φορά εντελώς απούσα. Οι δημοσιογράφοι, αφού προσπέρασαν σχεδόν αδιάφορα το τραγικό γεγονός, ασχολήθηκαν με εκτενέστατα ρεπορτάζ με το δράμα των τριακοσίων λαθρομεταναστών στο Μέγαρο της Υπατίας. Και τέλος, οι συνδικαλιστές της ΕΛ.ΑΣ., αφού εξέφρασαν την λύπη τους και μας υπενθύμισαν ότι είχαν επισημάνει ότι θα συνέβαινε το μοιραίο, βγήκαν στα κανάλια για να κοκορομαχήσουν μεταξύ τους, παρέα με ειδήμονες, ειδικούς και τηλεοπτικούς μαϊντανούς, την στιγμή που μάλιστα το αίμα των ηρωικών παλικαριών δεν είχε ακόμη στεγνώσει στην οδό Περικλέους. Ασφαλώς, θα πρέπει να είστε πολύ αφελείς, αν φαντασθήκατε ότι οργανώθηκαν στάσεις εργασίας, πορείες, συλλαλητήρια και καταλήψεις ή κάηκαν κτίρια και αυτοκίνητα σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον τραγικό θάνατο των παλικαριών.
Παρακολουθούσα από τον τοπικό Τύπο τα σχόλια και τα ρεπορτάζ για την δολοφονία των δυο Αστυνομικών και μόνο δυο δηλώσεις συμπαράστασης για τους αδικοχαμένους Αστυνομικούς έγιναν, από την ΝΕ του ΛΑΟΣ και από την Ένωση Προστασίας Καταναλωτών του Νομού Χανίων.
Ασφαλώς, και δεν περίμενα, όπως και δεν έγινε κιόλας, την έκφραση συμπαράστασης από τα κόμματα της αριστεράς, τους αριστερούς σχηματισμούς, τα στέκια, τα φόρουμ, τους αλληλέγγυους και τους κάθε λογής ψευτοδιανοούμενους και θολοκουλτουριάρηδες. Που κρύφτηκαν όλοι αυτοί οι λαλίστατοι εκπρόσωποι των κομμάτων, των οργανώσεων, των συλλόγων, των συνδικαλιστών του Νομού μας και οι άλλοι αρμόδιοι ανευθυνοϋπεύθυνοι. Που ήταν οι λαλίστατοι εκπρόσωποι των κομμάτων, των πολιτικών, των εκπαιδευτικών, του Εργατικού Κέντρου, του Δικηγορικού Συλλόγου, των φορέων και των άλλων ευαγών ιδρυμάτων του Νομού μας; Αν ήταν για οποιοδήποτε άλλο θέμα ήσσονος σημασίας, θα κρέμονταν με τις ώρες στα κανάλια για να καταγγείλουν, να καταδικάσουν και να μας φωτίσουν με το ανέσπερο φως της γνώσης τους. Ενώ, για τα άλλα θέματα καθημερινά βρίσκονται στα τηλεοπτικά κανάλια από το πρωί μέχρι το βράδυ ενώπιον των πληρωμένων τελάληδων, κάνοντας μια θλιβερή παρέλαση αυτά τα υπερεκτιμημένα τίποτα με ειδικότητα στον κοπανιστό αέρα και έχοντας άποψη επί παντός επιστητού, για την δολοφονία των δυο Αστυνομικών δεν είχαν να πουν τίποτα. Κανένα Περιφερειακό ή Δημοτικό Συμβούλιο του Νομού μας δεν έλαβε μια απόφαση συμπαράστασης ή έκφρασης συλλυπητηρίων για τα δυο αδικοχαμένα παλικάρια, αν και στα Δημοτικά Συμβούλια υπάρχουν πολλοί εκλεγμένοι Αστυνομικοί, τους οποίους μάλλον και αυτούς δεν τους απασχόλησε το θέμα. Φυσικά, οι δυο Αστυνομικοί δεν ήταν κάποιοι αληταράδες των Εξαρχείων και της ROSA NERA για να ασχοληθούν μαζί τους. Ήταν τίμιοι Έλληνες πατριώτες. Δεν ήταν επίορκοι, ήταν τίμιοι και ευσυνείδητοι Αστυνομικοί. Ήταν, όμως, μπάτσοι. Για τους μπάτσους καμιά συμπαράσταση, κανένα δάκρυ, κανένα έλεος. Ήταν μπάτσοι και έπρεπε να πεθάνουν. Γιατί αυτή η επιλεκτική αντιμετώπιση; Ντροπή τους (σιγά τώρα, τους έκανα τα μούτρα κρέας). Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τους σκέπασε.
Ο ΣΙΩΠΩΝ ΔΟΚΕΙ ΣΥΝΑΙΝΕΙΝ
ΜΑΝΟΛΗΣ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ http://www.stoxos.gr/2011/03/blog-post_1580.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου