Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

Ο Πρόεδρος κήρυξε τη μαθητική αναρχία!


http://www.sigmalive.com/simerini/columns/antistaseis/363285| ΜΕ ΤΟΝ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ

Τα κόμματα διαφωνούν με τις ΑΚΕΛικές-Χριστόφειες μεθοδεύσεις. Και οι μαθητές, ευτυχώς, δεν είναι όλοι στρατιωτάκια της ΕΔΟΝ

Σεβόμαστε και τιμούμε τους μαθητές. Για τον αυθορμητισμό, το δυναμισμό, την ωριμότητα, τον ηρωισμό τους. Συμμαθητές τους πολέμησαν στους υπέρ ελευθερίας αγώνες της Κύπρου. Ο 18χρονος Ευαγόρας Παλληκαρίδης (μεθαύριο είναι η επέτειος του απαγχονισμού του) ή ο Πετράκης Γιάλλουρος, έδωσαν τη ζωή τους για την αξιοπρέπεια των Ελλήνων της Κύπρου και, κυρίως, για την Ένωση με τη Μητέρα Ελλάδα. Ποια ήταν τα ηθικά στηρίγματά τους; Η πίστη τους στον Θεό, στην Ελλάδα και στην ελευθερία. Επεδείκνυαν υψηλά επίπεδα ευσέβειας, πειθαρχίας, σεβασμού, υπακοής στους γονείς, στους δασκάλους, στους ηγήτορες του τόπου. Για ένα σοβαρό λόγο: Η υπακοή στους νόμους και η πειθαρχία στις συμβουλές, στις εντολές και στις διαταγές είναι η ισχυρή θεμελίωση μιας ευνομούμενης πολιτείας. Κανείς δεν είναι υπεράνω των Νόμων και κανείς δεν κάνει του κεφαλιού του. Διαφορετικά έχουμε χάος και αναρχία.
Ξεχάστε, όμως, αυτά που γνωρίζατε ή πιστεύατε μέχρι σήμερα. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διασαλπίζει στους μαθητές την αναρχία! Και τους παρακινεί σε ανυπακοή, απειθαρχία και παρανομία έναντι των δασκάλων τους και των σχολικών κανονισμών! Σχολιάζοντας πριν από λίγες ημέρες αναφορά του προέδρου της ΠΣΕΜ, για εσωτερικούς κανονισμούς που, κατ’ ισχυρισμόν, επιβάλλονται από διευθύνσεις σχολείων, ο Δ. Χριστόφιας είπε στους μαθητές: «Να δίνετε τη μάχη σας μέχρι τέλους. Έχετε κάθε δικαίωμα να έχετε λόγο για τα ζητήματα που σας αφορούν. Δώσαμε μεγάλες μάχες για να κερδηθεί αυτός ο λόγος και αυτό το δικαίωμα, και μην τα παραχωρήσετε σε κανέναν. Ούτε σε διευθυντές ούτε στον υπουργό Παιδείας ούτε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Συνεχίστε τη μάχη για πραγματικά ελεύθερο μαθητικό συνδικαλισμό». Σημειώστε την ημερομηνία: 9 Μαρτίου 2011. Έτσι αρχίζει η μαθητική επανάσταση για την πλήρη διάλυση και εκθεμελίωση των σχολείων και την ισοπέδωση στην εκπαίδευση.
Ο Πρόεδρος διέπραξε φοβερό ολίσθημα… εν γνώσει του! Ο Δ. Χριστόφιας και το ΑΚΕΛ, όπως και οι κομματικές νεολαιίστικες παραφυάδες τους, δεν καίγονται τόσο για το μαθητικό συνδικαλισμό. Οι μαθητές εκπροσωπούνται και εκφράζονται μέσω των μαθητικών συμβουλίων ή με τη συμμετοχή τους στο Συμβούλιο Διεύθυνσης. Οι κανονισμοί συμφωνούνται μεταξύ της διεύθυνσης, των μαθητών και των γονιών. Η Παιδεία αντιμετωπίζει τόσα πολλά προβλήματα, που ο λεγόμενος μαθητικός συνδικαλισμός θα είναι η θρυαλλίδα που θα τινάξει τα πάντα στον αέρα. Το ΑΚΕΛ είναι το πιο οργανωμένο κόμμα. Ελέγχει την ΠΣΕΜ. Διά του μαθητικού συνδικαλισμού θα εισβάλει και επίσημα στα σχολεία όπου, διά των κομματικά εντεταλμένων του, θα διαβρώσει και θα αλώσει τη μαθητική κοινότητα. Στόχος δεν είναι η πολιτικοποίηση αλλ’ η αδίστακτη κομματικοποίηση των μαθητών, η κατασκευή κομματικών στρατιωτών στην υπηρεσία του ΑΚΕΛ.
Η προτροπή Δ. Χριστόφια προς τους μαθητές να αγνοήσουν τους καθηγητές, το Υπουργείο και τον ίδιο τον Πρόεδρο συνιστά μιαν απίστευτη και πρωτοφανή προεδρική παρακίνηση στην αναρχία, στην απειθαρχία και στην παρανομία, και στην επιβολή της στα εκπαιδευτήρια. Να είναι σίγουρος ο Δ. Χριστόφιας: Οι μαθητές θα τον πάρουν στα σοβαρά και στην πράξη! Να αναμένεται ότι μπορεί να συμβεί, λοιπόν το εξής: Ενδοσχολική γιορτή για την 1η Απριλίου 1955, για να τιμηθεί ο απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ. Οι ΑΚΕΛικοί μαθητές διαμαρτύρονται, απειθαρχούν και αγνοούν την εντολή του Υπουργείου Παιδείας. Αρνούνται να συμμετάσχουν, στο όνομα, φυσικά, του δικαιώματος που τους έδωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Αποτέλεσμα; Δεν θα γίνει γιορτή. Δηλ. ό,τι δεν αρέσει στους ΑΚΕΛικούς μαθητές θα απορρίπτεται. Με την ίδια λογική, αφού οι μαθητές δικαιούνται να αγνοούν τους πάντες, οι εκπαιδευτικοί γιατί να πειθαρχούν σε εγκυκλίους και εντολές του Υπουργείου Παιδείας;
Με την παρακίνησή του προς αναρχία, απειθαρχία και ανυπακοή των μαθητών, ο Δ. Χριστόφιας άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για την επέλαση της κομματικοποίησης στα σχολεία. Αλλά δεν είναι όλα ίσα και όμοια! Οι εκπαιδευτικοί ηγούνται των σχολείων και δικαιούνται σεβασμού, και οι μαθητές υποχρεούνται να πειθαρχούν στους σχολικούς κανονισμούς. Οι μαθητές έχουν δικαιώματα, λόγο και ρόλο, αλλ’ έχουν και πολλές υποχρεώσεις. Υπάρχει μια μικρή ελπίδα: Όλα τα άλλα κόμματα διαφωνούν με τις ΑΚΕΛικές-Χριστόφειες μεθοδεύσεις. Και οι μαθητές, ευτυχώς, δεν είναι όλοι στρατιωτάκια της ΕΔΟΝ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: