H χώρα μας καταρρέει. Τα χρήματα που εισπράττει με τους επαχθείς όρους του μνημονίου, δεν αρκούν για να λύσουν τα προβλήματα, ενώ μας χρεώνουν όλο και περισσότερο, υπονομεύοντας την κυριαρχία μας και μεταχρονολογώντας απλά τη χρεοκοπία της χώρας. Είναι πλέον θέμα χρόνου η αναδιάρθρωση του χρέους της και η πτώχευση (ελεγχόμενη ίσως) σε δεύτερη φάση. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας πάει περίπατο, με την τρόικα να ζητά απελευθέρωση των αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα, με δικαίωμα των επιχειρήσεων να συνάπτουν συμβάσεις της αρεσκείας τους με τους εργαζόμενούς τους. Αυτό φυσικά σημαίνει βουτιά των αμοιβών προς τα κάτω και εργασιακό μεσαίωνα. Σε μια εποχή κρίσης, είναι φανερό ότι οι επιχειρήσεις θα θελήσουν να μειώσουν το κόστος παραγωγής και θα προσπαθήσουν να βρουν φτηνούς ανειδίκευτους εργάτες (κυρίως αλλοδαπούς, οι οποίοι δε έρχονται από τριτοκοσμικά ή πρώην κομμουνιστικά κράτη, όπου η συλλογική συνδικαλιστική δράση είναι ανύπαρκτη και δεν έχουν ανάλογη κουλτούρα), ενώ θα μειώσουν πολύ τις αποδοχές των στελεχών. Επίσης, ακούστηκαν πρωτοφανείς καινοτομίες για μετατροπή των μετατάξεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα σε... προσλήψεις, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους δημοσίους υπαλλήλους που θα ενταχθούν σε αυτή τη διαδικασία. Οι «πράσινες» ηγεσίες στη ΓΣΕΕ και στην ΑΔΕΔΥ, σιωπούν υποκριτικά...Μας πήραν χαμπάρι
Η κυβέρνηση, με την ανεργία στους κόλπους των Ελλήνων εργαζόμενων να εκτοξεύεται και να αγγίζει, σύμφωνα με εκτιμήσεις στο τέλος του χρόνου το 20%, στρέφεται αναγκαστικά και απρόθυμα, κατά των «προνομιούχων» δημοσίων υπαλλήλων. Εδώ, οφείλουμε να επισημάνουμε μια σημαντική πολιτική παράμετρο. Παρακολουθώντας τα συνέδρια του ΠΑΣΟΚ, ο οποιοσδήποτε μπορεί να διαπιστώσει ότι ποσοστό άνω του 85% των συνέδρων, προέρχεται από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα ρουσφετολογικών πολιτικών, κυρίως της δεκαετία του '80, που όμως «βούλιαξαν» τη χώρα, γεμίζοντάς την με αντιπαραγωγικούς και ράθυμους δημοσίους υπαλλήλους, οι οποίοι με τη σειρά τους, διαιώνισαν την παραμονή του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Οι περισσότεροι εξ αυτών, απορροφήθηκαν στις ΔΕΚΟ. Διαπιστώνοντας η τρόικα μέσω των ελέγχων της το χάλι εκεί, και βλέποντας ανθρώπους αντιπαραγωγικούς και χωρίς προσόντα να έχουν παχυλές αμοιβές και να νέμονται κατ' αυτόν τον τρόπο τον δημόσιο κορβανά, ζήτησαν περικοπές της τάξης του 40%. Εδώ λοιπόν, συμβαίνει το εξής: η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στρέφεται κατά του σκληρού πυρήνα της κομματικής της βάσης, αφαιρώντας του σε λίγες μόνο εβδομάδες, ό,τι του έδωσε σε βάθος δεκαετιών (στο πλαίσιο ενός χρόνιου καθεστώτος κομματοκρατίας και φαυλοκρατίας), καθώς δεν έχει άλλη επιλογή. Αυτό στην ουσία θα σημάνει και το τέλος της κυβερνητικής «αντοχής», με την προοπτική των εκλογών μέχρι τον Μάρτιο (με λίστα, για να κάνουν τα δύο μεγάλα κόμματα και τις εσωτερικές «εκκαθαρίσεις» τους παστρικά) να φαντάζει πλέον πάρα πολύ κοντινή. Άλλωστε, το ΠΑΣΟΚ έχει κάθε λόγο να επιχειρήσει να «μοιραστεί» το βαρύ πολιτικό κόστος των αντιλαϊκών μέτρων που προβλέπονται από το μνημόνιο.
Αγοραίος νεοφιλελευθερισμός
Η κυβέρνηση έχει συγκεκριμένα χαρτιά στα χέρια της που μπορεί να ρίξει στο τραπέζι, στο θανάσιμο εναγκαλισμό της με το νεοφιλελευθερισμό. Δεδομένου ότι πολλοί νέοι Έλληνες, δεν είναι ακόμα «έτοιμοι» (και αφού καίνε το όποιο «λίπος» της οικογένειάς τους) να εργαστούν για αμοιβές της τάξης των 300-400 ευρώ, θα προσφύγουν στο ταμείο ανεργίας. Όμως, το επίδομα είτε θα κατρακυλήσει προς τα κάτω, είτε αργά ή γρήγορα θα καταργηθεί (αποκλείεται να το κρατήσουν στα επίπεδα των διαγραφόμενων στον ορίζοντα αμοιβών της αγοράς...), σε μια μορφή πίεσης για την επιστροφή όλων αυτών στην αγορά εργασίας, ακόμα και με εξευτελιστικά χαμηλές αμοιβές. Ανάλογα πράγματα έγιναν προ 25ετίας στη Βρετανία, με εμπνευστή τη Μάργκαρετ Θάτσερ. Φυσικά, εκεί τα νούμερα ήταν κατά πολύ διαφορετικά... Εδώ, απειλούμαστε με κοινωνική κατάρρευση και δη βραχυπρόθεσμα, ιδιαίτερα αν ληφθούν υπόψη και οι «εντάσεις» που δημιουργούνται από την παρουσία μια επιθετικής μάζας 1.500.000 τριτοκοσμικών λαθρομεταναστών στη χώρα μας, οι οποίοι αναθάρρησαν από τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και απαιτούν με συνεχείς παρεμβάσεις τους να μετέχουν του κοινωνικού γίγνεσθαι, προβάλλοντας συνέχεια απαιτήσεις και μάλιστα σε μια εποχή που μια «σπίθα» μπορεί να δημιουργήσει ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Αδιέξοδο εν όψει...
Είμαστε λοιπόν ενώπιον πολιτικού αδιεξόδου. Τα όσα διημείφθησαν τις τελευταίες ημέρες, με τη σύγκρουση μεταξύ του υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου και της υπουργού Απασχόλησης Λούκας Κατσέλη, αποτελούν απλά τα προεόρτια. Κάποιοι, κάνουν ό,τι μπορούν για να διαχωρίσουν τη θέση τους. Είναι απόλυτα φυσικό, υπό τις παρούσες συνθήκες, ότι ο Γιώργος Παπανδρέου θα επιδιώξει στο όνομα της «απαραίτητης» συναίνεσης, να βάλει και τις άλλες πολιτικές δυνάμεις στο παιχνίδι. Την υπό «ανασυγκρότηση» ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά, η οποία εμμένει στην αντιμνημονιακή της ρητορική και πολύ δύσκολα θα συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ, αφήνοντάς το να «καεί», το ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη, τη Δημοκρατική Αριστερά του Φώτη Κουβέλη (υπήρξε ήδη επίσημη συνεργασία μαζί τους στις δημοτικές εκλογές) και τη νεοφιλελεύθερη και «ευρωατλαντίστρια» Ντόρα Μπακογιάννη, θερμή υποστηρίκτρια του μνημονίου. Με τους δύο τελευταίους να μοιάζουν μάλλον «σίγουροι» εταίροι σε μια κυβέρνηση συνεργασίας... Για το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε λόγος, καθώς συνεχίζουν να επιτίθενται μετά μανίας κατά του μνημονίου.
Το ευρώ της συμφοράςΤέλος, η υιοθέτηση του ευρώ, ενός σκληρού νομίσματος που κατακρεούργησε στην κυριολεξία τις οικονομίες κυρίως των μικρών κρατών της Ευρώπης, στερώντας τους κάθε ευελιξία και δυνατότητα χειρισμών και εφαρμογής εθνικής πολιτικής, αποδείχθηκε μοιραία. Οι ευρωσκεπτικιστές δικαιώνονται για άλλη μια φορά. Σημειωτέον ότι ο δημοσιογράφος Κωνσταντίνος Κόλμερ, ο οποίος μίλησε και μάλιστα εγκαίρως δια του εξαιρετικού βιβλίου του (best seller) «Η μεγαλειώδης απάτη του ευρώ», για τους κινδύνους που περικλείει η υιοθέτηση του ευρώ, θα έχει κάθε λόγο να αισθάνεται συνειδησιακά ήσυχος, καθώς προειδοποίησε, άσχετα αν δεν εισακούστηκε από τους κυβερνώντες...
Νίκος Χιδίρογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου